Star Tales - gwiezdne opowieści...

- No tak, jedi mają do tego warunki.  -przyznał i wcale nie złośliwie, bo było to oczywiste. Ale kiedy się nie ma koło siebie ani jednej zaufanej osoby. Z resztą jak Leri zauważyła – była całkiem spora sila na Coruscant która była zadowolona z tego,z e Rok taka  nie inaczej zinterpretował swoje „przywidzenie” i szczęśliwie dał nogę.
- Przeszedłem szkolenie. W sekcie Fatruun, nie wiem, czy słyszałaś...
W galaktyce panoszyły się różne wariacje na temat mocy,a  istoty odkryte, np. przez jedi, ale nie zabrane do szkolenia, lub odkryte w jakikolwiek inny sposób – często były szkolone przez szamanów i innych temu podobnych. Nie rzadko sami się w jakiś sposób „szkolili”. Rok na pierwszy „rzut oka w mocy” nie wyglądał na kogoś kto wywołuje tak silne skupienie w Mocy by zostać Jedi. Coś jak Sisco na początku. Prawdopodobnie nie podołałby szkoleniu na jedi. Ale – miał dar. Dary się zdarzały. W konkretnym kierunku, nie tylko w  Mocy. A w tym przypadku znalazła się grupa, która zajęła się jego edukacją”. Niekoniecznie musieli to być wariaci.
- Tak naprawdę nie interpretuje. Odczuwam to. Wiążę niektóre fakty. Wiem, albo nie wiem. – wzruszył ramionami.

Nie wiedział, jak reagować na ten gest, więc taktownie nie zareagował, zachowując spokój, nadal leząc na plecach na swoim posłaniu. Po prostu nie wiedział co i jak w tym społeczeństwie.
- Obecnie ma siedzibę na Serenno. Prowadzi ją mistrz Emildon, milarukanin. Podobno medytuje całymi dniami i sam przepowiada narodziny swoich przyszłych uczniów. Ma ograniczony zasięg, więc lata po galaktyce, czasem robi przystanki, i dalej medytuje. Nigdy nie poznałem go osobiście, ale podejrzewam, ze tak może być...

- Nikogo nie popierają. A zarazem każdego. Ja, z tego co wiem, zostałem sprzedany. Bo pojawił się kupiec. Sel Makor. Jakby pojawił się kupiec sith – tez by nie mieli obiekcji.
Czyli taka niewinna sekta jasnowidzów, a naprawdę całkiem niezły biznes. A że pertraktują z  tak silnymi klientami, to muszą nieć niezły towar.
Rok przede wszystkim był tym, który odważył się uciec i szukać opieki u „wrogów”, więc jeśli zagra to tak by zdobyć sobie ich przychylność, nie by bronić tamtych. Ale nie wyglądało na to. On był konkretnym trybem w maszynie, miał jeden, wyznaczony cel życia, wszystko inne go nie dotyczyło. Ale widać umiał używać mózgu.

Nie powiedział nic na temat mistrza, ale i nie zanegował. Jak w większości sekt, twórce uważano niemal za boga, to wdrukowywano od maleńkości. I nawet jeśli teraz Rok zrozumiał, to – jednak nie był w stanie przebić się przez pewną „symbolikę”.
- Cztery lata. Czasem przynosili mi gazery, stąd wiedziałem. Bo nie miałem kontaktu ze światem innym niż ich świat. Nie było z nimi żadnej rozmowy. – może to wynikało z pecha, ale bardziej prawdopodobne ze to była instrukcja mistrza – jak postępować z wyszkolonym przez jego organizacje niewolnikiem. Nie pokazywać mu za wiele, bo jak zobaczy, ze istnieje jakiś inny świat, to wykorzysta to.
I wykorzystał.

Tak też było tutaj, mistrz ze statusem boga. Prawdopodobnie z sekty nigdy by się nie wyrwał. Z „drugich rąk” już łatwiej, bo nie są one takie święte i nawet jeśli mocniej trzymają to już można je jakoś ugryźć.
To, czego dotyczyła rozmowa było dla niego trudne. Ale tez wiedział, kim są jedi. I nie chodziło o to, ze trudno ich okłamać: bo gdyby nic nie mówił to by nie okłamał, po prostu by nie mówił.
Czy bał się jedi? Tak, tak jak wszystkiego. W końcu był dość cenny. Nie podejrzewał, ze jedi zechcą go wykorzystać, ale może ktoś inny. Moze nawet policja.
- Nie traktowali mnie źle, w końcu wydali na mnie  sporo kasy, a jak się ma takie narzędzie to raczej się o nie dba. Przedstawiano mi akta osób, miałem jakiś czas na zapoznanie się, a dalej miałem określić, na ile są warci zaufania i mniej więcej kiedy może podwinąć im się noga. W jakich okolicznościach. Czyli jak najoptymalniej ich wydymać. Sel Makor nie polegal tylko na mnie, ale zazwyczaj miewałem racje.

Na pewno wartość użytkowa Roka się skończyła po tym występku. Mogli za niego dużo zapłacić ale na pewno nie tyle by był to dla nich jakiś wielki finansowy ból.
Poza tym – jaszczur miał juz ślady na ciele, miał charakterystyczną bliznę na „twarzy” i owe drganie kończyny.
- Nie. Nigdy nie miałem osobistej styczności z Morrigan. – tak jak i z supermistrzem. Moze to taka zasada? Żeby nie obniżać boskości?

Możliwe, ze nie był nauczony kłamstwa. Spędził młodość w sekcie, gdzie mu nie można było mieć nawet indywidualności, więc gdzie miejsce na kłamstwo. Oczywiście był istotą dość cwaną – wystarczająco by sobie do tej pory radzić, ale mógł nie mieć kłamstwa we krwi.
Albo rzeczywiście dobre intencje. Choć jedno drugiego nie wyklucza.
- Po co miałaby zajmować się czymś takim. – dla niego było oczywiste ze są istoty do rządzenia, do roboty i do wykorzystywania. Ci do rządzenia nie zajmują się przyziemnymi sprawami bo są zbyt cenni. Ich czas jest cenny.
Na propozycję sprawdzenia go w aurze naokoło gada pojawiło się lekkie zawirowanie. Jakby się wystraszył. Bo to może wiązać się z bólem, top sprawdzanie. Nie wiedział, jak się  odbywa.
- W porządku, sprawdzaj. – odparł jednak jak gdyby nigdy nic.

Nie zareagował od razu, najpierw obserwował Leri i ruszył się dopiero kiedy zobaczył, ze ona dąży do tego samego -  żeby usiąść na podłodze, sam zareagował, znowu jakby był jakąś gumową zabawką a nie żywym stworzeniem posiadającym szkielet. Spełzł jak wąż i na podłodze zwinął ciało w ślimaka, tak ze tylko podpierał się najwyższą para kończyn i łeb w górze trzymał.
- Rozumiem. – mruknął. W innym przypadku można by go wziąć na policyjna salę treningowa, ale to nie był inny przypadek.