Star Tales - gwiezdne opowieści...

Odczekała chwilę a następnie odchrząknęła.
- Dobrze, a teraz podaj mi dłonie. Wprowadzę się w trans w czasie którego postaram się zbadać Twoją aurę w Mocy. Nasza osobowość, wspomnienia oraz nasze umiejętności pozostawiają w niej swój ślad. Dlatego aury są unikalne, nie ma drugiej takiej samej na świecie. Każdy wyszkolony użytkownik Mocy może czytać je pobieżnie - ustalić mniej więcej z kim ma do czynienia... czy ze spokojną osobą, czy przestraszoną, czy zagniewaną. Emocje na nią oddziałują. Da się też stwierdzić, czy ma się przed nosem jedi czy sitha. Dogłębne badanie aury wymaga kontaktu fizycznego i pełnej współpracy obu stron. Będę bardzo delikatna, nie obawiaj się. Jeżeli zabłądzę za bardzo to wtedy mnie wyrzuć, dobrze?
Starała się wyjaśnić mu wszystko, by nie miał zbyt wielu wątpliwości. Potrzebowała jego współpracy przy tym działaniu, więc najlepiej dla niego było by wiedział o wszystkim co zamierza robić.
- Gotowy?

Ujęła ostrożnie jego dłonie i lekko ścisnęła. Jej skóra była dosyć delikatna i gładka, co zdradzało że nie ma ona na co dzień zbyt wiele do czynienia z pracą fizyczną. Nie używała nawet miecz, więc skóra jej dłoni nie miała powodu by być twardą i szorstką. W dodatku jej dłonie były przyjemnie ciepłe.
- Rozluźnij się... skup się na oddechu, medytuj
Poinstruowała go i sama zamknęłą oczy, wprowadzając się w stan medytacji. Skupiała się przy tym na nawiązywaniu połączenia między nimi. Dostrajała się powoli do jego aury, zgrywała się z nią, by móc łatwiej wypuścić swoje sondy świadomości w głąb niego.
Czas w takich chwilach płynął inaczej, więc ciężko jej było stwierdzić, jak długo trwała w takiej pozycji, ale w końcu myślowa sonda ostrożnie zapuściła się w aurę Roka.
- Wyobraź sobie swój umysł i swoją aurę jako rozległy pokój z drzwiami, lub korytarz. Za każdymi drzwiami ukryj jakiś konkretny fragment Ciebie i pozamykaj to czego mi pokazać nie chcesz. Drzwi z umiejętnościami i wiedzą o Mocy zostaw otwarte.

Leri była bardzo cierpliwym jedi i czekała tak długo aż Rok w końcu przełamie swój strach. Nie czuła w nim zła ani skażenia Ciemną Stroną. On był raczej ofiarą, więc nie bała się, gdy tak się otwarła na niego.
W końcu się przełamał i wpuścił ją do środka. Starała się być jak najbardziej ostrożna i trzymała się tylko tych najbardziej pewnych ścieżek, gdy docierała do jego pokoju, czy też jak niektórzy to nazywają - Pałacu Myśli.
Zdziwiło ją, że miał tak mało drzwi. W jej przypadku było ich dziesiątki - umysł miała posortowany na takie małe sektory, części. W każdym sektorze trzymała coś innego, ale mimo to wszystko jakoś się ze sobą łączyło. Tutaj było bardzo ubogo, co ją zasmuciło. Mógł więc to wyczuć. Jej smutek oraz współczucie.
Leri pominęła zamknięte drzwi i sprawdziłą co się kryje za pierwszymi otwartymi.

Prawdę powiedziawszy tego to się w ogóle nie spodziewała. Bywałą już w umysłach kilku osób i były one przeróżne - czasem dziwne i obce, czasem bardzo ludzie. Ale zawsze były bogate w doświadczenia i wspomnienia, a często targały też nimi silne emocje i myśli. Ale tutaj było tak sterylnie czysto że aż odpychająco.
Leri widząc tego "robota" cofnęła się pośpiesznie. Nie tego szukała, więc podążyła do kolejnych drzwi i tam zajrzała do środka, pełna jednak obawy co do tego, co tam zobaczy.

No to już było przerażające dosyć, ale ponownie się wycofała. Jakoś nie miała ochoty na rozmowę z tym dziwnym droidem... jednak nim podeszła do trzecich drzwi rozejrzała się po komnacie w której się znajdowała. Był to interesujący wybór - jej własny pokój był raczej prosty i bardziej przypominał w wystroju jakąś starą chatkę.
W końcu się otrząsnęła i spróbowała z trzecim otwartym pokojem.

No tego już było trochę za wiele. Tutaj przydałby się jakiś profesjonalny psycholog. Leri liczyła na jakieś wspomnienia zwiazane z użytkowaniem Mocy, pamięć ciała, utarte schematy myślowe powiązane z używaniem konkretnej umiejętności. A tutaj dziwna pusta. Wróciłą więc do pierwszego pokoju i tam zadała pytanie.
- Umiejętności posługiwania się Mocą
Może zadziała...

To co zobaczyła wstrząsnęło nią do głębi. Miała ochotę od razu się wycofać, jednak musiała pozostać i zobaczyć wszystkie jego wspomnienia bardzo uważnie. Przede wszystkim szukała jakichś śladów manipulacji oraz pewnych białych plam sugerujących, że Rok coś przed nią ukrywa. Jako jedi musiała przełamać wewnętrzne opory i rzetelnie wykonać swoje zadanie. Nie mogła tak od razu skupić się na współczuciu wobec Roka - mogła to być ukryta manipulacja, która miała za zadanie wpędzić ich w pułapkę. Jedi nigdy nie powinien polegać w takich sytuacjach na emocjonalnej ocenie sytuacji bo to mogło mylić.
W końcu po dłuższej wnikliwej obserwacji wiedziała już wszystko co chciała i wycofała się z aury i umysłu Roka. Po kilku chwilach otworzyła oczy i znowu siedziała na podłodze w pozycji medytacyjnej. Zazadniczo też nie ruszała się stamtąd.

Nie spodziewała się zobaczyć czegoś takiego... to była jakaś wizja. Przyszłości? Teraźniejszości? Ciężko powiedzieć, bo nie była ona skierowana do niej tylko do Roka. Mimo to obserwowała ją, ledwo rozpoznając tego durosjanina. I gdy już zaczynała rozumieć co widzi i kogo nagle została wypchnięta dosyć brutalnie z umysł i aury Roka.
Leżała na podłodze całkiem bezbronna, ale wystarczyła tylko sekunda na zebranie myśli, by wokół jej umysłu ponownie wzniosły się bariery. A sekundę później kolejna bariera otoczyła jej ciało, jak gdyby gotowała się do walki.
Z miejsca poderwała się szybko i z gracją - w końcu codziennie trenowała gimnastykę pomieszaną z różnymi sztukami walki. Potrafiła poruszać się zwinnie niczym katarny z Kashyyyku.
- Co to było?
Zapytała cicho i spokojnie, jednak w jej głosie przebrzmiewała ostrzegawcza nutka.