Star Tales - gwiezdne opowieści...

Poklepywała go czule po boku czy spodzie łba, uśmiechała się do niego i ogólnie była bardzo pogodna. Zaś stwierdzenie, że James się czasem gniewa ją rozbawiło. Postanowiła pociągnąć ten temat, ale w trochę żartobliwy sposób.
- Mistrz James się gniewa? To nie dobrze, on nie może. W ogóle Jedi nie mogą się gniewać. Nie wiedziałeś o tym?
Zapytała przesadnie poważnym tonem a potem zaśmiała się cicho i wtuliła bardziej w Sisca, po części dlatego by się ukryć. Bo jednak ludzie troszkę krzywo na nią patrzyli - jakby się tylko przebrała za Jedi a nie faktycznie nią była.
- No to dobrze... to będzie proste. Gdy ktoś marudzi przy tobie, przepycha się albo brzydko mówi do ciebie to się denerwujesz, wkurzasz, gniewasz, prawda? Jak każda normalna osoba. My Jedi zaś od dziecka uczymy się nad tym panować. Najprostszy sposób to po prostu  głęboko odetchnąć parę razy, wyrzucić z głowy te złe rzeczy i pomyśleć o czymś miłym. A osobie, która cię wkurza trzeba grzecznie odpowiedzieć, przeprosić, wyjaśnić. Wydaje się proste, co?
W teorii to było bardzo proste, wręcz banalne i dlatego uczono tego najmłodsze dzieci w Zakonie. Haczyk tkwił w tym, że to było bardzo trudne do opanowania.

- No widzisz, Jedi zawsze muszą być spokojni i opanowani. Nie mogą się gniewać, kogoś nienawidzić czy po prostu życzyć komuś źle. Hmm... a chcesz posłuchać czemu tak jest? Opowiem to w formie historyjki jeśli chcesz
To mogło być dla Sisca w pewien sposób pouczające i może troszkę inaczej popatrzy na Jedi i ich sprawy. Poza tym ma w sobie pewien potencjał Mocy i nawet jeśli Rada nie udzieliła pozwolenia na szkolenie, to nie sprawia automatycznie, że ten potencjał zniknie. A jakiś zbieg okoliczności może sprawić, że bardziej rozbudzi w sobie Moc i wtedy mogą się pojawić kłopoty.
- Bo nie jest, wymaga dużo ćwiczeń. Nic niestety łatwo nie przychodzi. To jest tak jak z sianiem roślinek albo sadzeniem drzewek. Na początku masz tylko taką małą, łamliwą łodyszkę, ale gdy o nią dbasz i się nią opiekujesz to z czasem roślinka urośnie, rozkwitnie. Tak samo jest z ćwiczeniami, na początku ci nie będzie wychodzić, będziesz się wkurzał, gniewał. Ale jak będziesz ćwiczył to z czasem nikt cię już nie zdenerwuje
Z Jedi też tak było, każdy sam musiał w końcu opanować technikę panowania nad emocjami. A Kodeks nie był właściwie jakąś techniką, on po prostu w kilku prostych zdaniach skupiał sens filozofii Jedi. Stanowił tylko przypomnienie - sam w sobie nie miał "magicznych mocy" uspokajania.

No nikt nad Sisciem nie pracował... podobnie jak i nad resztą zwykłych dzieci w jego wieku. Tłumaczyło się tylko, że to źle, że nie można, ale nikt nie próbował ich nauczyć jakichś technik odprężania czy radzenia sobie z gniewem czy innymi silnymi emocjami. Najwyraźniej ministerstwo edukacji nie widziało takiej potrzeby.
- To fajnie... chodź, przejdźmy się. Jeśli gdzieś chcesz coś iść pooglądać to tam pójdziemy, a jeśli już ci się muzeum znudziło to wyjdziemy na świeże powietrze
Stanie pod kolumną nie było najlepszym wyjściem, więc Leri dostosuje się do decyzji Sisca. A w międzyczasie zaczęła ona opowieść.
- Dobrze... a więc dawno temu żył sobie pewien stary ale i bardzo mądry mistrz Jedi. O jego wiedzy i umiejętnościach krążyły legendy, wszyscy chcieli się u niego uczyć. Pewnego dnia wybrał więc dwóch obiecujących młodzieńców na swoich uczniów. Stary mistrz zaczął ich nauczać, ale zaczynał od prostych rzeczy, podstawowych, twierdząc że tylko cierpliwością i spokojem można do czegoś dość. Obaj uczniowie byli bardzo chętni do nauki, pilnie pracowali i trenowali. Oboje chcieli być jak ten mistrz, potężni i szanowani, ale nade wszystko chcieli pomagać innym. To był cel ich nauki.
Czas mijał powoli, tygodnie, miesiące, lata a uczniowie nie dorównywali swojemu mistrzowi. Ten zaś kazał im cierpliwie pracować. Pierwszy uczeń wykonywał polecenia mistrza, pracował nad sobą w pocie czoła, dzień w dzień. Drugi z uczniów chciał to wszystko osiągnąć szybciej, by od razu pomagać innym. I tak pewnego razu ci uczniowie wykonywali trudne ćwiczenie. Nie wychodziło im to za bardzo. Pierwszy uczeń starał się poprawiać swoje błędy, drugi zaś strasznie się wkurzał i denerwował. I wtedy, gdy kierował nim gniew to mu się udało. Nie był cierpliwy i spokojny jak mistrz mu kazał, tylko się wkurzył i zadziałało szybciej i łatwiej. To bardzo ucieszyło chłopaka i zaczął w ten sposób próbować z innymi rzeczami. I faktycznie wychodziło mu to szybciej niż jego koledze, który wciąż ćwiczył jak kazał mistrz. Wydaje się to lepsze, prawda? Nie trzeba ćwiczyć, męczyć się...
Leri na chwilkę przerwała, by zaczekać na ewentualne pytania Sisca.

No to dalej chodzili po muzeum, ale wystawy tak jakby zeszły na dalszy plan, bo teraz Leri opowiadała. I fakt, Sisco musiał sobie to wszystko wyobrazić, ale skoro już do szkoły chodził to nie powinien mieć aż tak dużych problemów.
- No więc mijały kolejne tygodnie, dobry uczeń ciężko pracował a ten zły chodził na skróty. Wykorzystywał swoje emocje by wszystko przyśpieszyć. Nie zauważył, że to miało na niego zły wpływ. Cały czas się wkurzał, irytował by coś osiągnąć. Więc potem, gdy nie ćwiczyli znacznie łatwiej i szybciej się denerwował, podczas gdy jego kolega był bardziej opanowany. Temu złemu uczniowi przestało już zależeć na pomaganiu innym a bardziej na własnych korzyściach. Chciał szybciej się uczyć by być silniejszy od kolegi. Jego mistrz zaś widział, że źle się zachowuje i że przez te ciągłe chodzenie na skróty łatwiej ulega pokusom, że się zmienił. Jedi nazywają to uleganiu Ciemnej Stronie. Ona jest właśnie taką drogą na skróty, używając gniewu, nienawiści i innych złych emocji osiąga się coś dużo, dużo szybciej i łatwiej. Ale właśnie ona zmienia człowieka. Tak jak tego ucznia, przestało mu zależeć na pomaganiu innym. Uważał, że mu się wszystko należy, że ciężka praca jest dla ludzi głupich a inni powinni mu ustępować.
I w końcu zły uczeń wyzwał na pojedynek swojego mistrza i po długiej walce przegrał i musiał odejść. A ten dobry uczeń pozostał i się uczył dalej. Nie rozmawiali ze sobą wiele lat a gdy się znowu spotkali, to ten pierwszy uczeń był już mistrzem, podczas gdy jego kolega był schorowany i słaby. Bo widzisz Sisco, wszystko ma swoją cenę. Dobry uczeń ciężko pracował i się doskonalił. Zajęło mu to dużo więcej czasu, ale wszystkiego się nauczył. Zły uczeń zaś poszedł na skróty, szybciej wszystko osiągnął, dzięki Ciemnej Stronie, ale to była taka trucizna. Im więcej tego złego używał, tym się bardziej truł i szybciej się postarzał.
Leri doszła do końca swojej opowieści, ale trzeba było jeszcze to wszystko ładnie podsumować, by się Siscowi to nie mieszało. Bo to jednak był trudny temat, mimo przedstawienia go w miarę przystępny sposób.
- A więc Sisco chodzi o to, że Jedi od małego uczą się właśnie nie korzystać z Ciemnej Strony, bo ona jest zła. Dlatego uczymy się nie denerwować, uspokajać. Bo używanie gniewu, by coś osiągnąć jest łatwe i przyjemne, ale jeśli raz to zrobisz, to potem chcesz drugi. I trzeci... i czwarty... i tak co raz bardziej. I to zmienia. Gdybym ja tak chodziła na skróty to nie byłabym potem miła i cierpliwa, tylko taka strasznie zrzędliwa i w ogóle nie fajna.

Ostatnio edytowany przez Leri (2013-02-18 23:01:05)

Oczywiście dała mu czas do namysłu, do przetrawienia wszystkich informacji. Sisco powolutku sam dochodził do pewnych wniosków, w tym temacie nie mogła go popędzać, nie po to mu opowiadała tą historyjkę by teraz bez żadnej rozmowy na ten temat pójść dalej.
Ostatecznie zaś pytania nadeszły.
- Tak, tak się do wkurzania przyzwyczaił że zaczynało go wkurzać wszystko, nawet jakieś drobne sprawy. I nie był brzydki Sisco, ludzie go lubili, chwalili. Był tylko trochę leniwy, wszystko jak najszybciej osiągnąć, rozumiesz? Nie chciał się ciężko uczyć wiele lat, skoro mógł szybciej to wszystko zrobić właśnie się wkurzając. Idąc na skróty
Cierpliwie tłumaczyła mu niejasności, nie wyłapując od razu że Sisco zaczyna myśleć o sobie, bo ona go w ten sposób nie widziała. Nijak nie miał się on do tego złego ucznia, który ulegał pokusom ciemnej strony i szedł na skróty. Dla niej Sisco był po prostu zagubiony i szukał swojej drogi? Bardziej jak pierwszy uczeń powoli i ciężko pracował.

Od tego tutaj była, by rozwiewać wątpliwości i by jej historia stała się bardziej klarowna i zrozumiała. Możliwe, że troszeczkę zbyt rozbudowana była, ale Sisco dopytywał się, więc starał się zrozumieć ją dobrze, co cieszyło Leri.
- Dobrze myślisz Sisco, brawo. To jeden z powodów takiego chodzenia na skróty. Chciał też się przypodobać i zabłądził
Była dumna z niego, że takie wnioski wyciągał, wciąż nieświadoma tego, że on starał się znaleźć siebie w tym wszystkim.
- Może się czuł słabszy. Zapomniał jednak o tym, że mistrz go wybrał na ucznia. Widział więc w nim potencjał. Na samym początku pierwszy i drugi uczeń byli sobie równi. żaden nie był lepszy od drugiego, jednak każdy wybrał swoją ścieżkę, swój los. Pierwszy uczył się według nauk mistrza i nie buntował się, nie pytał "dlaczego tak a nie inaczej". Drugi chciał jak najszybciej dotrzeć do celu i pomijał ważne lekcje

Opowiadając tą historyjkę Leri chciała w miarę prosty sposób wytłumaczyć Siscowi dlaczego Jedi muszą kontrolować swoje emocje i co może ich spotkać, gdy tego nie będą robić lub gdy zaczną "chodzić na skróty". Historia dotyczyła tylko i wyłącznie Jedi. Nie przyszło jej więc do głowy, że można ją odczytać jakoś inaczej i w ogóle bardzo się tym przejmować. Dzieci w Świątyni zazwyczaj bardzo szybko wyłapywały główny morał - nie chcesz być zły to kontroluj emocje i słuchaj mistrza.
Zabraczka więc zmartwiła się, gdy Sisco zaczął piszczeć i w ogóle stał się jakiś nieswój. nie wiedziała co mu tam tkwiło w psychice.
- Hej, co się stało? Przejąłeś się tym opowiadaniem?
Zapytała z troską.

W bajkach, tych z morałem zazwyczaj występuje konflikt dobra ze złem, dobry bohater musi się zmagać z tym złym, często początkowo mu nie idzie ale dzięki jakieś pomocy lub jakiejś pozytywnej cesze w końcu ta pozytywna postać zwycięża a ta negatywna przegrywa i odchodzi lub ginie. Tutaj też było podobnie, dobry uczeń ostatecznie wygrał a ten zły przegrał. Fakt, to opowiadanie było troszkę poważniejsze i skomplikowane, ale Sisco w oczach Leri udowadniał, że potrafi przyswoić trudniejsze treści i je zrozumieć. Poza tym Leri nie miała dużej styczności z dziećmi, głównie z adeptami z Zakonu a oni uczeni byli od najmłodszych lat, więc percepcję miała też nieco zaburzoną.
- Mi też go szkoda Sisco, ale każdy wybiera swoją własną drogę i często mamy wybór. I nie chodzi tu o jakieś super trudne sprawy, tylko te malutkie, jak słuchanie mądrzejszego nauczyciela czy nauczycielkę. No i przestrzeganie pewnych zasad.
Uśmiechnęła się do niego i poklepała go po boku czule, po czym po chwili zastanowienia dodała.
- A co do tego opowiadania to wiedz, że każdy może dostać drugą szansę, jeśli przyzna się do błędu. I jeśli ci to poprawi humor to ten zły uczeń w końcu zrozumiał, że źle zrobił, przeprosił swojego mistrza i wrócił na tą dobrą drogę.