Star Tales - gwiezdne opowieści...

No to go Leri dotykała i klepała gdzie mogła, przy okazji faktycznie badając go w Mocy, chcąc wyczuć jak bardzo elektronika ingerowała w jego ciało i umysł. Chciała wiedzieć, czy można mu było w jakichś sposób pomóc. Istniały techniki pozwalające na wykasowanie komuś wspomnień, uczuć a nawet i całej osobowości. Można też było stworzyć całkowicie nową. Tak postąpiono z Revanem trzysta lat temu, usunięto jego dawną osobowość i dano mu nową. Ale sobie przypomniał dawne życie dzięki Mocy. Może więc i u Sisco da się to zrobić? Leri nie miała jednak pojęcia jak się za to zabrać, potrzebowała rady kogoś mądrzejszego niż ona.
- Potrzebuje kontaktów z innymi osobami, jest samotny. Dzieci potrzebują towarzystwa...
Odpowiedziała Haze, ale sama nie miała za bardzo pojęcia jak to można było zmienić. Potrzebował towarzystwa.

Spróbować jednak zawsze było warto, zwłaszcza że taki mistrz Jedi z wieloletnim doświadczeniem nie mógł już większej szkody wyrządzić Sisco, a mógł pomóc mu zaleczyć rany. Jednak teraz Leri nie mogła powiedzieć, że do czegoś takiego dojdzie, musiała skonsultować się z mistrzami. Musiała więc powrócić do Enklawy.
- No przedszkole byłoby dobre... ale niewykonalne. Ale można go jakoś uczyć. Droid protokolarny lub dostęp do holonetu.
Podsunęła jakieś rozwiązanie. Droid byłby najlepszy, bo dotrzymywałby mu towarzystwa, uczyłby go no i podszkoliłby ich w rozmowie w basicu, a to bardzo ważne. Jednak na to musiałaby się zgodzić Haze, no i Sisco. A znalezienie droida troszkę potrwa. Pierwszy lepszy odpadał, bo protokolanci mieli przynajmniej częściowo wykształconą świadomość.

Leri kiwnęła głową, bo z tej strony na to nie spojrzała. Faktycznie Haze miała co do tego rację.
- O tym nie pomyślałam... ale poszukam jakiegoś nauczyciela dla niego. Lub nauczycielki. O ile nie masz nic przeciwko. Sisco potrzebuje towarzystwa
Zwłaszcza jeśli Haze znajdzie pracę i nie będzie mu mogła poświęcać całej uwagi. Wtedy potrzebny będzie ktoś, kto się nim zaopiekuje, nauczy go różnych podstaw egzystowania w takim społeczeństwie. Jego siostra świetnie o niego dbała, ale też pochodziła z innej planety, wątpliwe by szybko zrozumiała w jaki sposób skonstruowany jest świat tutaj, na Coruscant.
Leri bawiła się jeszcze kilka chwil z Sisco, po czym wróciła do jego siostry.
- Macie komunikator? Zapisałabym wam nr mojej holoczęstotliwości, tak na wszelki wypadek.

- Dobrze...
Leri sięgnęła do kieszeni swojego płaszcza i wyjęła z niego o nieco walcowatym kształcie. Nie było zbyt wysokie, miało może z centymetr wysokości a po środku dodatkowy okrąg, z którego wystawały jakieś niewielkie pręciki. Zabraczka nacisnęła kilka przycisków wtopionych w ściankę walca i urządzenie ożyło. Okazało się, że centralny okrąg to wyświetlacz holograficzny, który ożył i zaczął wyświetlać niebieskawą chmurę, która uformowała się w szereg różnych napisów.
- Twój komunikator pewnie nie jest przystosowany do odbierania fal holonetowych, musisz go więc nieco skonfigurować. Pomogę ci z tym. Będę ci mówiła co masz robić, dodatkowo wyświetlę instrukcję co i jak
No i zaczęła mu tłumaczyć w jaki sposób można szybko połączyć się z bezprzewodową siecią holonetową i jak ją skonfigurować, by działała zawsze i od razu a nie zdalnie. Potem krótki instruktarz jak się poruszać po holonecie, który był na prawdę ogromny. Łączył on wszystkie planety Republiki oraz Imperium Sithów. Ilość przesyłanych informacji była nie do ogarnięcia. Sisco musiał się też dodatkowo zabezpieczyć, tak na wszelki wypadek.

Leri sprawnie wychodziło tłumaczenie wszystkich zawiłości technicznych, robiła to już wcześniej kilka razy, więc wiedziała co i jak. Proces ten trwał co najmniej kilkanaście minut, bo sprzętowo Sisco trochę odstawał od Galaktycznych standardów. Ale ostatecznie wszystko się udało i udało się nawiązać połączenie. Zabraczka zaraz też zapisała go w swoich kontaktach by móc go łatwo i szybko zidentyfikować.
- No już, wszystko powinno być w porządku. Połącz się może ze mną, sprawdzimy czy wszystko jest dobrze skonfigurowane
Leri wolała mieć pewność że wszystko jest w porządku, bo gdyby nagle musieli się z nią skontaktować i coś by nie zadziałało, to by był problem. Nie znajdą jej w końcu tak szybko w gąszczu innych istot.

Leri cierpliwie czekała na połączenie. Musiało minąć kilka-kilkanaście sekund nim to wszystko się połączy, ale statecznie się udało. Pojawiła się informacja o nadchodzącym połączeniu, więc natychmiast je zaakceptowała.
- Świetnie, wszystko działa.
Skomentowała to z uśmiechem a potem szybko się rozłączyła. Swój komunikator zaraz też schowała do kieszeni, by nigdzie nieszczęśliwie nie upadł. To było jednak dosyć drogie urządzenie.
- To na razie pirackie połączenie, więc nie łącz się zbyt często. Normalnie trzeba zarejestrować swoją holoczęstotliwość w Galaktycznym Urządzie Łączności. Wtedy przychodzą rachunki i tak dalej.

Leri uśmiechnęła się szczerze, bo podejrzewała że raczej rachunków nie będą chcieli. Ona pomogła im to wszystko skonfigurować nielegalnie, ale i tak lepiej to wszystko jakoś uregulować prawnie, tym też mogła się zająć. W końcu były różne programy pomocy najuboższym.
- Pogadam z kim trzeba by rachunków nie było... jednak pamiętaj, na razie wstrzymuj się z połączeniami. Wiadomości tekstowe są bardzo tanie, więc nikt tam nie zauważy, że ktoś się nieco nielegalnie podpiął.
Przestrzegła Sisco przed zbyt radosnym hasaniem po holonecie. Dostęp do jego zasobów był odpłatny - najdroższe były rozmowy na żywo z holoprzekazem, zaś zwykłe wiadomości tekstowe były strasznie tanie i bardzo powszechne. Nikt nie powinien zauważyć dodatkowego cichego użytkownika.
Po kilku chwilach wróciła Haze i wręczyła Leri jakąś butelkę. Ta zaś spojrzała na opiekunkę Sisca zdziwiona, ale po kilku chwilach do niej dotarło co to jest i dla kogo.
- Emm... to jedzenie dla Sisco?

Faktycznie, Leri w swoim życiu uczestniczyła w wielu dziwnych rytuałach. Po niektórych pozostawały ślady (np. tatuaż na twarzy... lub coś innego gdzieś)  po innych nie. Ale zawsze je pamiętała i wspominała. Teraz do swojego bagażu doświadczeń może dorzucić karmienie cyborga, co było dosyć osobliwe. Zabraczka jednak nie zrażała się do tego, zaraziła się od razu do tego pomysłu i chętna była do pomocy.
- Dobrze, co mam robić?
Zapytała Haze i uważnie jej słuchała, jak również obserwowała to co ona robiła. W końcu miała wieloletnie doświadczenie a Leri była nowicjuszką. Pozytywne nastawienie i chęc do nauki jednak robiły swoje i pewnie dosyć szybko załapie o co w tym wszystkim chodzi.