Star Tales - gwiezdne opowieści...

Chętnie usiadła i zaraz też worek zapadł się pod jej ciężarem, co wywołało u Leri chwilową konsternację i walkę o równowagę. Ale po chwili wszystko się uspokoiło, więc powierciła się nieco na swoim nowym siedzisku, rozsiadła się wygodniej. No i czekała na dalszą część opowieści. Szybko zrozumiała dokąd to prowadzi.
- Napadli ich Sithowie. Ci źli... Jedi pewnie zginęli. Zaś Sisco... na Moc, wiem jacy są Sithowie i jak nienawidzą obcych...
Zabraczka ukryła twarz w dłoni, starając to sobie poukładać. Tak, to by wszystko tłumaczyło. Biedak nie miał szans w starciu z wyszkolonymi sługami Ciemnej Strony. A ci musieli być wobec niego okrutni. Bardzo okrutni.
W końcu Leri podniosła wzrok na Haze a potem spojrzała na stojącego w oddali Sisco.
- To oni mu to zrobili tak? Sprawili, że musi żyć w maszynie?
To się w pewien sposób łączyło. Czuła, że młody jest okaleczony na ciele i umyśle. Podejrzewała, że to wina Sithów, bo oni byli do czegoś takiego zdolni. Nie rozumiała jeszcze tylko skąd te ciało droida?

Przyjęła zdjęcia i po kolei przyglądała im się bardzo uważnie. Rozpoznała Sisco, bo nie miał odnóży ani czułków. Musiało to być dla niego bardzo ciężkie, zwłaszcza że kiedyś mógł biegać, skakać. Po prostu żyć. Leri była wzruszona tym, co widziała nawet mimo długoletniego treningu Jedi. Musiała wziąc głęboki oddech i uspokoić się. Nie mogła pozwolić sobie na poddawaniu się emocjom.
- Oni zamknęli go w ciele droida?
Dopytała się zabraczka, by mieć pewność że o to właśnie chodziło Haze. Na kolejnych zdjęciach wszyscy byli bardziej spokojni, bo Sisco mógł znowu biegać, bawić się. Jednakże jedno pytanie nasuwało się samo - za jaką cenę? Nic nie jest za darmo. A na zdjęciach nie wyglądali oni na bardzo zamożną rodzinę.
- Co mu zrobili?
Druga wypowiedź Haze była niepokojąca i Leri obawiała się, że usłyszy coś znacznie gorszego niż to co dotychczas było powiedziane i pokazane.

- Oczywiście, każdy chce jak najlepiej dla swojego dziecka. To zrozumiałe
Rozumiała tą decyzję ale patrząc na Sisca nie była pewna, czy sama by tak postąpiła. Owszem, mógł on teraz sam się poruszać, ale już na zawsze był zamknięty w tej metalowej puszce. Nie zobaczy świata swoimi oczami, nie poczuje deszczu czy słońca na skórze, nie wyczuje sam zapachów. Ale za to żyje sam, chociaż pomoc i tak była potrzebna. Musiał być karmiony.
Potem Haze kontynuowała opowieść i Leri starała się za nią nadążyć. Oni... pewnie jacyś naukowcy, technicy. Oni go zcyborgizowali. A potem co mu zrobili? Coś z głową. Zabraczka wstała, musiała się przejść by pomyśleć. By zrozumieć.
- Coś mu zrobili bo był za mądry... gdy droidy robią się zbyt rozwinięte to kasuje się im pamięć. Więc...
Zatrzymała się i spojrzała na Haze a potem na Sisco. Sięgnęła ku niemu Mocą by się upewnić, że dobrze rozumuje. Umysł dziecka, skrzywdzonego i zagubionego. Nie wyczuwała w nim tego bogactwa doświadczeń jak u Haze. Wtedy do niej dotarła ta świadomość.
- Skasowali mu pamięć... jak mogli... w Republice to niedopuszczalne... JAK MOGLI GO TAK SKRZYWDZIĆ?
Na chwilę utraciła panowanie nad sobą, podniosła głos a gniew w niej wzbierał, więc odwróciła się plecami do nich i zamknęła oczy. Oddychała tylko a w myślach powtarzała "Nie ma emocji, jest spokój". Ale ciężko jej się uspokoić, bo zbrodnia popełniona na Sisco była na prawdę potworna. Gorsza niż to co zrobili mu Sithowie.
- Czy z nim wszystko dobrze? Czuje się dobrze?

Leri nie była wielką zwolenniczką cyborgizacji. Popierała zastąpienie utraconej kończyny, ale nie pełne połączenie istot żywej i maszyny. To ją nieco przerażało. Ale nie mogła z tego powodu karać Haze czy Sisco. Jej poglady w tej chwili były mało ważne.
W końcu ponownie odwróciła się do nich, nieco zawstydzona swoim wybuchem. Popatrzyła na stojącego nieco dalej młodego i uśmiechnęła się do niego współczująco.
- Przepraszam za mój wybuch. Ale to co mu zrobili jest... okrutne. I złe. Bardzo, bardzo złe.
Słyszała kiedyś o próbach podobnych eksperymentów z łączeniem ludzi i maszyn, za każdym razem gdy to wychodziło na światło dzienne to Senat i Zakon odpowiednio reagowali. W tym przypadku ich jurysdykcja nie sięgała tak daleko.
- Jego umysł nie może dorosnąć. Wiem. Czuję to gdy... w Mocy go dotykam myślami. Wiem jak bardzo jest skrzywdzony... przykro mi. Na prawdę
Usiadła ponownie na swoim miejscu i spuściła nieco wzrok. Musiała pomyśleć nad tym wszystkim. Ta opowieść była dla niej szokiem.
- Uciekliście na Coruscant, ale tutaj nie jest lepiej. Wiele osób tutaj przybywa... szuka pomocy. Ale po prostu ich jest zbyt wiele.
Leri znała statystyki podawane przez biuro Senatu. Jeśli tempo przybywania uchodźców się nie zmniejszy to planetę czeka zamknięcie portów i stopniowa deportacja istot mieszkających tu nielegalnie. Sisco i Haze z pewnością też czeka ten los.
- Chciałabym wam pomóc... nie mam władzy by was stąd zabrać. Ale porozmawiam z kimś. Jeśli chcecie.

- Tak... musisz mieć pracę. I obywatelstwo. Wtedy jest duża szansa na lepsze życie
Mruknęła Leri po czym znowu wstała i podeszła do Haze. Wyciągnęła przed siebie rękę, ale zawahała się, nie wiedząc jak ona może na ten gest zareagować. W końcu zabraczka kucnęła przed nią i chwyciła swoimi dłońmi jej, chcąc dodać jej otuchy i ją troszkę uspokoić. Gest ten był w miarę uniwersalny, ale kto wie jak to wyglądało na jej planecie.
- Postaram się wam pomóc. Znam parę osób, może oni coś poradzą
Cóż, nie planowała w najbliższym czasie odwiedzenia Enklawy Jedi, jednak teraz będzie musiała to zrobić. A potem wpaść z wizytą do Senatu i kilku innych urzędów. W ten sposób najlepiej jej pomoże.

No i nastała cisza na kilka długich chwil. Każdy najwyraźniej musiał sobie z tym poradzić na swój sposób, przetrawić to i tak dalej. W końcu zaś Leri cofnęła dłonie i wstała z kucek. Rozejrzała się po ich tymczasowym mieszkanku.
- Mogę wam jakoś teraz pomóc?
Nie chciała tak nagle się stąd zabrać i odejść, chciała im jeszcze w czymś pomóc. nie miała przy sobie zbyt wielu kredytów, ale i tym mogła się podzielić. Będzie musiała wrócić do Górnego miasta, tam zaś bez większego problemu mogła zdobyć pieniądze. Nie za dużo, ale jej tam nie były potrzebne, w Enklawie było wszystko pod ręką. PRzyszedł jej też do głowy inny pomysł, ale musiała to skonsultować z jej przełożonymi.

Zerknęła na Sisco. Cóż, zaczął się denerwować jak każdy. Poproszono go o to by się cofnął i nie przeszkadzał, ale był dzieckiem i trochę go nosiło, więc trzeba mu było poświęcić więcej uwagi. Leri poklepała jeszcze Haze po ramieniu, ale bardzo delikatnie, by jej nie zrobić krzywdy, następnie podeszła do młodego, by jego poklepać gdzieś po głowie.
Przy okazji rzuciła okiem na stół. Faktycznie mieli wszystko co potrzeba, przynajmniej na razie. Ale tutaj mieszkać nie mogli, bo te rejony nie były zbyt bezpieczne. CSB się tutaj nie zapuszczało, więc ryzyko że ich ktoś napadnie było spore. Sisco budził respekt swoim wyglądem, ale mimo wszystko był maszyną, a maszynę da się unieszkodliwić.
- Mogę wam jeszcze jakoś pomóc?
Zapytała zarówno Haze jak i Sisca, którego już klepała czule po boku, o ile dał jej podejść.