Star Tales - gwiezdne opowieści...

I ta metalowa puszka, proteza ciala, teraz właśnie była obok, blisko, patrzyła przednimi oczkami (jak bokiem patrzył to to tez było warte obserwacji, bo jak Sisco się do kogoś przyzwyczaił to już zapominał by pozory zachowywać i łbem nie odwracał tak bardzo, więc widać było i boczne ruchy).
Nagle drgnął.
- Hurtownia znowu jedzie. – nie usłyszał, usłyszeć szum areocięzarówki mogła Raksh. On zobaczył katem przez okno.
Hurtownia jeździła i woziło mięcho. Teraz była dostawa, więc świeżutkie. Czasem można było zaobserwować jak idą sąsiedzi by kupić kawał stego oderżniętego prosto od świeżej krowy.
Sisco wtedy w wielką konsternacje wpadał. Ale był tez coraz bardziej ciekawy, jak to on.
- też bym coś w sumie zjadł.
Jeśc nie lubił, co już pewnie Raksh zauważyła, ale kto by lubił jakby musiał jesc przeciery dla niemowląt. Ale musiał często żeby zdrowym być.

Tak było, to ze słoików było zupełnie bezsmakowe i wyglądało jak sraczka, nie najlepiej tez pachniało i oczywistym było ze dziecko nie bardzo chce. Nie przepada za jedzeniem, je kiedy musi i minimalne ilości, to się nie dziwić ze ma ciągle ekstremalną niedowagę. Badania wykazały ze ciało jest przystosowane do preparatu biologicznego o wadze ok 12 kilo. A  Sisco ważył 9. to było ponad 35% niedowagi. Bardzo dużo.
Co ciekawe chętnie jadł co niezdrowe i co mogło wywołać u niego alergie – słodycze w różnej postaci i pieczywo – chleb biały wchrzaniał suchy. Nie często, bo mógłby się zapchać, ale tak porównując objętościowo to dwa razy tyle chleba potrafił wtrząchnąć niż tego słoiczka. I pić lubił różne soczki, także świeżo wyciskane, o ile nie wiedział, ze są świeżo wyciskane, tak go Asyr oszukiwał, wlewał wartościowy sok do butelki po tym z  supermarketu.
- Myślę ze na pewno.- przyznał, dość niechętnie patrząc na słoiczek.
- A może zrobisz jajecznice?  -zapytał, za chwile moment konsternacji, i westchnienie bezradności.
- Cholera, nie mamy jajek.

Sisco to ewenement był. Ale jakby Raksh tak posiedziała dłużnej przy holo i popatrzyła co tam zapodają to by się dowiedziała, ze tu wiele osób się głodzi, najczęściej kobiety, potem wyglądają jak patyki i umierają. Anoreksja nie była wcale taka rzadka. Ale Sisco jej nie miał bo były rzeczy które żarł chętnie.
Teraz tez mruknął, coś w rodzaju „nie kcem ale muszem”
- Sam mam iśc czy razem pójdziemy? – oczywiście ze wolałby razem, nie tylko z przyczyn technicznych, on po prostu lubi razem, ale jak Raksh zechce zostać coś porobić to zaoszczędza czas jeśli Sisco pójdzie sam.
Teraz zas czekał na nakarmienie.

Też  trochę inna sprawa ze teraz przy Raksh to się starał grzeczny być w kwestii przyjmowania pokarmów, nawet tych,a  może przede wszystkim tych co nie smakują, by jej nie dobijać jeszcze kolejnym problemem, a wszystkim sceptycznym pokazać, ze „radzimy sobie świetnie”.
- Super – ucieszył się ze idą razem. Lubił zakupy. W szczególności razem

Siscuś tez był ciekawski ale dużo bardziej strachliwy. Tu na Coruscant nie widac aż tak bardzo, ale jesli dane będzie im kiedys odwiedzić jakaś inną planete to się dopiero zacznie.
Póki co poszli na zakupy.

Lubił ruch, więc spacery tez, ale oczywiście – na wolniejszych, mniej zatłoczonych przestrzeniach, w tłumie to dla nikogo chyba milo nie było. Jesli zaś chodzi o zakupy, to mogli tez kupić ten \zestaw do gotowania – Sisco by się zgodził, chętnie zainwestował. Bo nie mieli, trzeba przyznać.
Potem Sisco został obładowany torbami – to dla niego nie ciężko, nawet tego nie czuł.
Szli teraz już zbliżającą ich do mieszkania uliczką i rozmawiali.
- Glinę można w modelarskim. A siano... hmmm. Sucha trawa? – dla niego siano było czymś nienaturalnym i musiał chwile pomyśleć.
- W sklepie z artykułami dla zwierząt. Po co ci siano? Bo chyba nie do jedzenia? – bardzo go zdziwiło po co siano.

- Ale w kominku pali się peletem, nie sianem – wyedukowany. Nawet nie ze drewnem. Peletem a i to nie zawsze naturalnym – jakimś syntetykiem, który się kupuje, a który się ładnie i szybko jara, bez dymu. Bardzo go to siano zdziwiło. Ale można je sprowadzić z Alderaana przy następnej dostawie szyszek.
– Cement? – Sisco myślał usilnie, ale braki w wiedzy na tematy „praktyczne” dawały się we znaki.
- o glinę można zapytać w budowlanym.
Ano nie miał pojęcia co go czeka, ale może uda się wykorzystać jego naturalna ciekawość do próbowania tych wszystkich wynalazków.

Sisco aż przystanął i widać było, ze to nie było działanie zaplanowane.
– serio? – wyleciało z niego to słowo nacechowane niedowierzaniem. Pierwszy raz w życiu słyszał rewelacje, ze kominek się napycha sianem/. Dl;a niego kominek to odstawiony na błysk twór z cegły wypolerowanej, taki jakby malutki domek w salonie, na którym stoją jakieś wyrafinowane durnostojki, a we wnętrzu na dwóch polanach na krzyż tli się płomyczek.
Siscowe wyobrażenie znowu fiknęło kozła.
Ruszył się by dogonić Raksh. Był w szoku, owszem, ale już się nauczył ze Raksh wie dużo, wiele więcej niż on, i jeśli ona tak mówi to znaczy ze tak jest. Mógł się dziwić, ale nigdy nie negować. Więc się dziwiło, aż mu tchu zabrakło. I dalej już po chodzie wiedząc było ze angażuje całą moc obliczeniową by to sobie wyobrazić. Potem pewnie doczyta.
Teraz  w mieszkaniu, już „rozebrany” zatrzymał się, ustawił łeb w kierunku gdzie być może kiedyś kominek będzie, i myślał...