Star Tales - gwiezdne opowieści...

Wciąć utrzymywała rozszerzony krąg świadomości, więc poczuła tą pogardę, którą emanował T'kul. Leri odwróciła się w jego kierunku a w jej spojrzeniu mógł dostrzec tylko smutek i rozczarowanie.
- Chciałam się osobiście przekonać, czy to prawda że jesteś kiepskim Jedi. Niestety... niczego nie rozumiesz
Pokręciła głową i ponownie skupiła się na Siscu. O pau'anie porozmawia sobie później z Jamesem. Czuła, że mogą być z nim kłopoty, któych chciała jednak uniknąć. I do tego potrzebowała kogoś z Rady.
- Mini proszę, język.
Upomniała cicho padawankę.
- Mimo to ona ma rację Asyrze. Nie powinieneś wdawać się w jałowe dyskusje, bądź ponad to. I jeśli cię to pocieszy, czasem kogoś można jeszcze bardziej wkurzyć zachowując spokój
Uśmiechnęła się nieśmiało a potem poklepała Sisca po boku.
- No to co, idziemy?
Zagadnęła weselszym tonem. T'kul zaś mógł medytować i medytować, ale wizji nie wywoła, Moc nie zsyłała ich ot tak na zawołanie. Co najwyżej mógł ją wywołać z własnej pamięci, ale to i tak będzie wyblakłe echo tego co doświadczył.

Mini nie pokazała po sobie jak się przejęła skarceniem mistrzyni., Na zewnątrz nadal pozostała mina butnej wojowniczki, choć w aurze zaczerwieniła się jak dzieciak. Miała tez wyraźną ochotę komuś przylać. Na przykład Asyrowi. Chwycić za miecz i pokonać go w sparringu. Ale nie zrobi tego. Przyszli tu ze względu na Sisca, stresować go jeszcze bardziej to by był zbyt wielki akt egoizmu.
Asyrowi dużo trudniej przychodziło zrozumienie pouczenia. Nic nie powiedział, ale pokazał sobą ze jest ogólnie niezadowolony.
- Dziura w trawie, dziura to może być w... Au!
Mini nie wytrzymała i kopnęła go w kostkę.
- Weź ty głupio nie dyskutuj!
To jakoś tak bardziej na Asyra podziałało. Zamknął się.
Pierwsza za Sisciem ruszyła Mini.

Kiedy ujrzał z  boku, ze Leri go dogania, przyspieszył i nawet jakiś czas konkurował z  nia o prowadzenie, nie wiedząc do końca o co chodzi,a le szybko poddał się i szedł już za zabraczka. Nie widać było aby coś go tu szczególnie interesowało. Miał potrzebę uspokojenia się po tym stresie którego doświadczył. Ten cały T'kul ma niebywały talent do siania chaosu – mini i Asyra,a  w szczególności Asyra jeszcze trzyma. Ale chyba wszystkich. Rozmowa się nie kleiła już, nie ustalał się jakiś wątek. Sisco szedł za Leri, tamta dwójka sobie dogryzała...

Leri przewodziła ich małej procesji, wyprowadzajac ich z bocznej polanki na bardziej uczęszczaną trasę. Tutaj chodnik był szeroki, wykostkowany i elegancki. Zaczekała chwilkę aż do niej wszyscy dołączą.
- No dobrze, zaczniemy może od ogrodów Aldeeran, dobrze? No chyba że ktoś ma inne propozycje?
Zerkała głównie na Mini, bo chociaż najmłodsza to miała rozleglejszą wiedzę o różnych ekosystemach niż Sisco. A Asyr... cóż, obecnie to mógł tylko Moca poznawać inne środowiska.
Zabraczka przypatrywała się też tej dwójce uważnie, badając ich aury w Mocy, sprawdzając łączące ich więzy. Póki co zdawało jej się, że nieco się nie lubią, ale miała nadzieję, że to ostatecznie przerodzi się w przyjaźń.

Wbrew pozorom to Mini była ogniskiem zapalnym. Asyr zdawał się być bardziej roztrzepany, ale i bardziej harmonijny. Mini robiła bardzo dobre wrażenie jako osoba silna i zdyscyplinowana, ale chciała kontrolować – to ona pierwsza uspokajała Sisca, ona wiedziała ze z T'kulem nie należy dyskutować bo to najlepsza na niego metoda, ona pouczała i karciła Asyra i to ona była bardziej emocjonalnie nastawiona. Asyr zaś działał chwilowo impulsywnie, jeszcze jak nastolatek, ale nie sięgało to głębszych pokładów jego osoby. Nie angażował się. W przeciwieństwie do Mini.
Ale czy się nielubili? Nie, oni mimo swoich wad pewne procesy rozumieli, żadne z nich się nie obrazi i nie pójdzie medytować pod drzewo. Nie mieli problemów z funkcjonowaniem w grupie. Nawet szli obok siebie, jednak się do siebie nie odzywając.
- Moze być Alderaan, Siscowi się podoba...

Szedł, patrzył, może nawet trochę zdjęci robił, ale tak naprawdę to czuł niedosyt, trochę się nudził i średnio mu się podobało. Raczej chciał być miły niż oglądać ekosystemy. Zdecydowanie wolał lekcje o mocy, on lubił rozmawiać, dyskutować...
Przy tabliczce o Korrelii się zatrzymał by przeczytać tekst, bo chciał zobaczyć czy będzie coś o przekopnicach. Ale nie było, za mało ważne stworzonko.

W końcu dotarli do sali z ekosystemem Aldeeran i Leri bez zastanowienia zaprosiła wszystkich do środka. Przeszli przez podwójne drzwi i od razu poczuli inne powietrze - świeższe, czystsze. Ich ścieżkę otaczał las drzew przeróżnych gatunków - potężnych i starych. Przed nimi wisiały holograficzne tabliczki z nazwą gatunkową i krótkim opisem danej rośliny. A tych było dziesiątki, jeśli nie setki. Tu i ówdzie pojawiały się holograficzne obrazy niezwykłych zwierząt, roślinożernych i drapieżnych. Wszystkie ściany zaś z powodzeniem imitowały krajobraz Aldeeran. Było tu po prostu pięknie i sielsko.
- I jak Sisco, podoba ci się?
Wskazała na drzewa oraz holograficzny widok pasma górskiego, z którego wypływała leniwie rzeka. Oczywiście holograficzna, ale w parku znajdował się taki sztuczny strumyk.
- Aldeeran jest jedną z piękniejszych planet a tamtejsza architektura idealnie wpisuje się w krajobraz. Mieszkańcy nie chcą psuć piękna tego miejsca, więc oni przystosowują się do otoczenia, a nie odwrotnie. To nie Coruscant
Rzekła nieco tęsknie. O wiele bardziej podobał jej się styl architektoniczny Aldeeran niż Coruscant.