Star Tales - gwiezdne opowieści...

Przeczytał umowę od deski do deski 10 razy zanim ostatecznie podjął decyzję. Warunki umowy były znośne a ograniczenia typu cisza nocna czy bycie nieuciążliwym normalne w społeczeństwie. Totez ie zauważywszy żadnych haczyków podpisał dokument.

Zapłacę z góry za te miesiąc – Wyciagnał z kieszeni chip płatniczy. Podał go sprzedawcy. – Nie chcę mieć potem problemów, ze nie zapłacone. – Usmiechnał się pododnie i podszedł do drzwi. Otworzył je a z korytarza zabrał zwoje graty. Jeen pecak i jedna torba. Nie było tu ic wartościowego, toteż nawet gdyby ktoś zrobi przegląd to najwyżej mógł się natknąć a cskarpetki, gacie spodnie koszulki i takie tam pierdoły. Zamknął drzwi i z bagażem wszedł do pokoju. Wszystko rzucił na łózko. Marzyl o chwili spokoju, ciszy, wytchnienia i medytacji. Opamietał się w porę. Medytacja mogła być wzieta za nauzywanie Mocy.

Przy klatce która prowadziła do mieszkania między innymi sławnego T'kula, ale i Secorshy, który mieszkał nad nim, także znanego, stał listonosz. Ubrany w charakterystyczny niebrudzący uniform, bez torby, widac już wszystko poroznosił. Miał jedynie taką osobistą na ramie zakładaną i parę ulotek z gratisami w niej, które najwyraźniej zabrał dla specjalnych klientów – swoich znajomych, jak z resztą robi większość listonoszy, jak coś fajnego do roznoszenia, to do wybranych osób.
Teraz sobie papieroska kończył i coś tam mruczał pod nosem. Był to wysoki, żylasty łysy gośc o śniadej pociągłej gadziej twarzy.

Listonosz spowity w kłębie dymu podniósł wzrok, kiedy usłyszał jak jakiś staruszek posapuje. Dobrze Havesh trafił z przebraniem – bo na Kalee jak wiadomo jest kultura i się starszych szanuje,a  nie jak tu. Wiec Seco, bo to waśnie ten listonosz, zaraz postanowił zagaić.
- Pokój, dziadku, dokąd idziecie? Pomóc może? – pewnie do jakiegoś wnuczka nieroba idzie co siedzi na zasiłku w mieszkanku z kiblem za tysiąc miesięcznie,w  luksusach. Tak, od kiedy Seco miał prace, wyjątkowo obnosił się z niechęcią do bezrobotnych.

- A pewnie,ze nie znacie, dziadku, pewnie, bo tu to same chuje i pedały mieszkają, bez pehrrspektyw, ambicji i honohrru kuhrrwa, tfu rhepublikance w kakao jebane przez kota w skahrrpetach i każdego chętnego nosiciela bydlęcego zwyhrrodnienia mózgu kuhrrwa ich zafajdana pahrrchata mać  -wyrzucił z siebie z prędkością karabinu i niebywałą lekkością, jakby miał w głosie niezalewny komputer odpowiedzialny za tworzenie wiązanek.
Jednak kiedy usłyszał do kogo idzie staruszek, zamknął mordę i zainteresowany wydał się. Złotymi oczami i pionowych źrenicach zlustrował dziadka. Z ciekawością, nie było w nim podejrzliwości ani trochę. Znaczy miał w dupie T'kula, nie zależało mu by ktoś widział go dobrze. To wiarygodny świadek.
- Aaaa, do tego kutasa. Znaczy jak to pana znajomy jest to przephrraszam, się niech pan nie gniewa... Tak, mieszka tutaj ale coś ostatnio go nie słychach, się żeśmy zastanawiali na górze czy żyje jeszcze menda zahrropiała, ee, znaczy szanowny pański znajomy... ale skohrro pan go odwiedza znaczy się żyje.

- no przecież ja nie przeklinam, kuhrrwa! – był daleko zdziwiony ta uwaga, tak jakby zwrócono mu uwagę żeby w obcasach nie chodził – zupełnie nie dotyczy. Ale to inna mentalność. Nie zareagował agresywnie, bo rozmawiał ze starcem, w innym przypadku już by było skakanie do bicia.  Chociaż – trzeźwy był, więc może tylko groźby.
Na pewno jednak był sąsiadem T'kula i obrazem środowiska w jakim były Jedi teraz przebywał.
- No, tez tak mysle – nie. Nie będą bronic. - W jajca mnie kopnął, skurwiel! A najpiehrr mną wypiehrrdolił ścianę, ze aż do sąsiadki przeleciałem. I wtedy kopnął. Leżącego, fiut! Ja tam pijany byłem, ale sąsiadka mi opowiedziała, a ona nie kłamie, bo ja ja znam, porządna kobita, ale mieszka przez ścianę z tym waszym T'kulem. Tylko ze on tehrraz jakoś inaczej się nazywa, bo matherriały phrromocyjne tehrraz imiennie przychodzą... niekytóhrre.

Seco wcale nie był obrazem nędzy i rozpaczy – nieźle wyglądał w tym „mundurze”, był wysoki, młody, nieźle zbudowany, pysk miał niebrzydki. Całkiem przystojny był, a już na pewno przystojniejszy niż T'kul. A intelektualnie to tak, mniej więcej ten sam poziom, tylko ze Seco był wariatem z zadupia z T'kul wykształconym jedi. Seco był listonoszem a T'kul... zapewne niebawem się okaże...
- Wie pan, cienkie te ściany – Seco wyraźnie krepował się mówić o tym, ze ktoś  mu dał radę, więc pewnie zaraz zacznie być niewiarygodny.
Stare drzwi wejściowe skrzypnęły. Seco spojrzał w tamtą stronę.
- O... – wchodzącym okazał się młody bothanin. Z kwiatkiem. Do dziewczyny szedł. Znał Seco więc go przywitał. A kaleesh za to za kaptur go złapał.
- czeka, czeka...
-Weeeeź – zapiszczał rudy bothanin
-panna na mnie czeka...
-Poczeka jak kocha, kuhrrwa. A to jest ten co z nim pracuje.
-oj... – bothanin szarpnął się i wyrwał z  uścisku mechanicznej ręki kaleesha. Rękaw ukrywał, nie widać było ze ma protezę aż do tego zdarzenia.
- Na studia se odkładam, nigdy bym tam nie pracował  własnej woli, odwal się... taki praworządny a promocyjki podpierdalasz z ulotek...
-Na studia, kuhrrwa, ty studia widział. Na dupy zebyś miał, a nie na studia.
-Bede miał studia to i dupy się znajdą – rudy bothanin poprawił kaptur, patrząc z oburzeniem na listonosza.

- Stehrrydy? Niieee, bo by było widać, ale może czehrrwonego piasku przyjahrrał bo od tego kopa się ma a ja taki najebany byłem ze mną machało. Ale i tak mu potem dwa zęby wyjebałem jak już mnie kopnął...
Bothanin naburmuszony fuknął na Seco. Ale widać było, ze się nie boi i jest przyzwyczajony. Jak się młodym jest to starsi za kark ciągają. Ale twardy po pysku widać, a i w  mocy taki dziwny, jakby miał skrywany w sobie lęk. Obraz dziecka z rodziny patologicznej. Rudy pracował, bo chciał zmienić swoje życie. Ambicja na dolnych poziomach. Światełko.
- Toshiro? No znam. On mieszka w tej klatce.