Star Tales - gwiezdne opowieści...

Gdy tylko Leri pożegnała się z Sisciem i jego rodziną to od razu połączyła się z mistrzem Jamesem informując go, że natychmiast muszą porozmawiać, bo dowiedziała się czegoś bardzo niepokojącego i to nie może czekać.
Do budynku Senatu dotarła dosyć szybko. Główne wejście było co prawda otwarte, ale musiała się wylegitymować, bo godziny otwarcia większości urzędów i ambasad były już dawno przekroczone. Ale jako Jedi mogła swobodnie dostać się do Enklawy, która była otwarta dla członków Zakonu praktycznie cały czas.
Leri w pośpiechu pokonywała kolejne korytarze, układając sobie w głowie wszystko co się dowiedziała. Nie była już zdenerwowana ani roztrzęsiona, dawno odzyskała pełnię równowagi emocjonalnej, ale zdawała sobie sprawę z wagi tych informacji i musiała się pośpieszyć. Z Jamesem musieli ustalić co teraz zrobią?
W końcu zabraczka dotarła do Enklawy a tam powitał ją droid protokolarny, ale zbyła go szybko i weszła do gabinetu.
- Witaj mistrzu, przepraszam za tą późną porę ale na prawdę nie mogłam czekać

Tej nocy Leri miała na sobie szatę Jedi, jednak obecnie nie była ona schludnie ułożona tak jak trzeba, tylko tu i ówdzie była pognieciona, tunika była nieco przekrzywiona a płaszcz zwisał smętnie. Włosy również miała potargane, co zdradzało jej pośpiech. Teraz dopiero zaczęła się nieco ogarniać, podchodząc do krzesła. Pokłoniła się jeszcze lekko barabelowi i usiadła.
- No więc byłam na wycieczce z Sisciem w muzeum i w pewnym momencie wspomniał on o pewnym chłopaku, który przychodził do niego pod szkołę. I ten chłopak z nim rozmawiał... telepatycznie
A potem Leri streściła wszystko Jamesowi. Powiedziała mu o tym jak potoczyła się dalej rozmowa z Sisciem, czego się dowiedziała na temat tego chłopaka i czego się bała w związku z tym.
- I co z tym zrobimy mistrzu? Martwi mnie to, bo telepatia to nie jest coś, czego samemu można się nauczyć w kilka godzin
Mruknęła strapiona, ale w Mocy trzymała się dobrze, nie panikowała, nie przesadzała.

Podczas opowieści zauważyła, że James była jakiś nieobecny, rozkojarzony, nie spoglądał na nią zbyt często. No i nie wydawał się zbytnio zaskoczony, co ją zmartwiło. Coś się musiało wydarzyć.
- Kto wylądował na IOIM-ie?
Zapytała cicho, ale intuicja podpowiadała jej, że bynajmniej nie chodzi tutaj o tego duga a o Maca. Ale miała nadzieję, że się myli i że po prostu to ten dug tam trafił bo wywiązała się mała potyczka i rodianin po prostu przesadził. Ale to w takim razie nie tłumaczyło zachowania Jamesa. Ta przeklęta niepewność.
Zabraczka nieco nachyliła się w kierunku Jamesa i utkwiła w nim spojrzenie swoich błękitnych oczu, które w przciwieństwie do tych barabela były bardzo żywe. Kryła się w nich troska.

- Niech to
Mruknęła cicho a na jej twarzy odmalował się szczery smutek. Co prawda nie znała za dobrze maca, ot tak kilka razy przelotnie ze sobą porozmawiali, ale to nie znaczyło że mu nie współczuła. Jak również Jamesowi, który był jego mistrzem. Poza tym groza tej sytuacji zmroziła jej kości. Bo skoro dugański nastolatek zdołał pokonać rycerza Jedi to znaczy, że mają do czynienia z kimś wyszkolonym, niebezpiecznym, zabójczym. Pewnie z Sithem.
- Rozumiem mistrzu, też bym pewnie była nieco nieostrożna... jak się czuje Mac?
Dopytywania o ich kolejny krok w związku z tym dugiem można odłożyć na później, najpierw chciała się dowiedzieć co z rodianinem. No i jak przeżywała to jego uczennica, która obecnie pozostawała bez opieki. Dla niej pewnie to też był szok, obserwować mistrza w ciężkim stanie.

Wysłuchała w skupieniu słów Jamesa a jej twarz stopniowo szarzała a w oczach pojawiły się przebłyski odrazy i przerażenia. Następnie ukryła twarz w dłoniach na kilka sekund. Musiała to ogarnąć, bo to co przedstawił jej James sugerowało młodego,zdegenerowanego rzeźnika pasującego w sam raz na Sitha.
W końcu Leri podniosła wzrok na barabela. Była bardzo zatroskana i współczuła mu.
- To okropne... co to za potwór, który w taki sposób traktuje pokonanego przeciwnika? Czy... czy Ma będzie mógł chodzić?
Groza tego wszystkiego mroziła jej umysł i serce. Ale też w jej głowie pulsowało jasne psotanowienie - trzeba dopaść tego duga, bez względu na wszystko. Był po prostu zbyt niebezpieczny.

Mogłą sobie tylko wyobrażać jak James musiał to znieść, gdy mu powiedzieli o Macu i jego stanie. Oraz o rokowaniach na przyszłość... Jedi nie byli z kamienia, bezuczuciowi. W tym zawsze tkwił problem wielu osób, jak panować nad emocjami, równocześnie ich nie zatracając i nie stając się po prostu żywymi maszynami, kierującymi się tylko logiką?
- Przykro mi, na prawdę. Jeśli mogę to chciałabym go odwiedzić, na chwilę przy nim posiedzieć, pomedytować, wesprzeć
Mogła zrobić chociaż tyle dla niego.
- Kto się w tym czasie zaopiekuje Mini?
Spojrzała pytająco na barabela. Młoda padawanka nie mogła pozostawać zbyt długo bez mistrza. Gdyby jeszcze była Świątynia, to tam by się nią zajęto. A teraz? Odeślą ją na Tython? To dla niej będzie jak kara.
No i pozostawała kwestia tego duga.
- Fakt, nie jest to typowy sith... ale z tego co wiem u nich często występują podziały, bunty. Może któryś odszczepieniec go szkolił, by się zemścić?
Zastanawiała się na głos, ale nie spuszczała wzroku z Jamesa. Rozumiała go doskonale, martwił się o ucznia i o Sisca, bo to do niego przychodził ten nieznany "sith". Sama też by chciała, by ten problem się tak rozwiązał.
- Kto się zajmie tą sprawą?

Kiwnęła głową na znak, że rozumie. Więc mogła odwiedzić - to dobrze. Zawsze jakieś wsparcie się przyda, mimo że tylko duchowe i takie symboliczne.
Potem wysłuchała planu na dalsze działanie i nie miała co do niego zastrzeżeń, było to po prostu rozsądne. No może zrobiłaby jedną rzecz tylko wcześniej niż pozostałe.
- Myślę mistrzu, że trzeba Radę powiadomić jak najwcześniej, niech naradzą się miedzy sobą, może będą mieli rozwiązanie albo kogoś do pomocy przyślą
Podsunęła cicho, poprawiając swoją pozycję na krześle, bo już była tak wychylona, że na tyłku czuła krawędź siedziska. Jeszcze trochę by się podciągnęła i pewnie by spadła.
- Mogę się nią chwilowo zająć, dopóki Mac nie odzyska sprawności, lub Rada nie postanowi inaczej
Podsunęła cicho swoją propozycję. I tak nie miała zbyt wielu zajęć tutaj na Coruscant, a James był zbyt zajęty. A pozostali Jedi mieli swoje obowiązki.