Star Tales - gwiezdne opowieści...

Gość oczywiście zrozumiał. Leri zerknęła tylko na komunikator a potem wyrozumiale kiwnęła głową. Rada powinna wiedzieć i to jak najszybciej. Bo w końcu tak brutalne potraktowanie pokonanego Jedi i to jeszcze na Coruscant zasługuje na uwagę.
- To chyba najrozsądniejsze wyjście.
Nie miała co tu oponować. Oparła sę tylko plecami o opacie krzesła, założyła nogę na nogę a dłonie ułożyła na na brzuchu i z nieco kamienną miną przyglądała się barabelowi. Mimo swojej empatii do niego nie chciała być teraz na jego miejscu, musiał poradzić sobie ze swoim smutkiem i żalem, by móc obiektywnie porozmawiać z Radą i postanowić co dalej. Poza tym nie mógł od tak zrobić sobie wolnego od obowiązków, przynajmniej nie jako Jedi.
- Streściłam wszystko o czym mi powiedział... ale odniosłam wrażenie, że nie był on tak do końca ze mną szczery. Myślę, że lubił te spotkania, bo inaczej nie milczałby tak długo
Mruknęła niepewnie, bo to były tylko jej przeczucia i mogła to po prostu jakoś źle odebrać. Nie zwalała też winy na Sisca, po prostu teraz starała się wejść głębiej w jego pozycję. Jakiś chłopak wykazuje nim zainteresowanie, rozmawia z nim, komplementuje. To musiało mile łechtać jego dumę.
- Cóż mistrzu, przekonamy się czy się zgramy, a jak nie to Rada podejmie stosowną decyzję
Chciała spróbować z Mini, przynajmniej na jakiś czas. Jeśli wyjątkowo nie będą się zgadzać ze sobą to nie będzie się na siłę upierać do szkolenia jej, bo w ten sposób więcej szkody wyrządzi niż pożytku.

James miał rację co do Sisca i tego duga. Sama pewnie by też tak postąpiła, czując się samotna. A tu ktoś, kto chce się zaprzyjaźnić i to w dodatku jeszcze powtarzający komplementy. Dzień w dzień. To musi działać na psychikę.
- Hmm... byliśmy na wycieczce w muzeum i oglądaliśmy akurat wystawy o przeszłości Republiki. I dotarliśmy do działu o Sithah, wywiązała się krótka rozmowa o tym czy będzie wojna i czy są oni na Coruscant. A potem Sisco tak z siebie mi o nim powiedział. A potem już go wyprowadziłam i podpytałam. Kazałam mu też uważać na siebie i poinformować kogoś jeśli chłopak znowu się pojawi... ale nie wiem, czy to coś da
Zakończyła nieco smutno no bo w świetle tego co mówił James jak ona wyglądała? Sporadycznie się z nim spotykała, czasem mu wysłała jakieś wiadomości czy zdjęcia, ale nie miała dość czasu by go codzienni odwiedzać ani by mu mówić jaki jest wyjątkowy. I kogo prędzej by posłuchał? Chyba tylko Jamesa.

Leri martwiła się tym jak ten dug mógłby wykorzystać to wszystko na swoją korzyść w kontaktach z Sisciem. Mógłby właśnie przedstawić wszystko na swoją korzyść, że Jedi chcą go dalej izolować i nie chcą, by przyjaźnił się z kimś innym, że go zaatakowali. A Sisco by uwierzył... Bo teraz ani Leri ani James nie ingerowali zbytnio w jego życie, nie interesowali się nim tak jak kiedyś, dawali mu normalnie żyć - mógł więc czuć się opuszczony.
No i skąd też mógłby wiedzieć, że w świetle prawa Jedi mieli prawo pojmać jego nowego, dugańskiego przyjaciela. W końcu mieli prawo pojmać wszystkich wrażliwych na Moc podejrzewanych o służenie Ciemnej Stronie i postawienie ich przed Radą w celu osądu. Ale o tym Sisco nie mógł wiedzieć, w końcu o tym to nawet zwykli obywatele nie wiedzieli. Wiadomo - sprawy Jedi, nie ma się co interesować.
Tak więc w przypadku takiej rozmowy ich pozycja nie wyglądała zbyt ciekawie.
- To jedyne rozsądne wyjście na ten moment, Rada pewnie się zgodzi

- Dobrze, o niczym mu nie powiem, by mu nie robić dodatkowego mętliku w głowie.
Zgodziła się po krótkim namyśle. Tak powinni postąpić, bo niepotrzebne tłumaczenia mogłyby tylko pogorszyć sprawę... a brukowcami to też nie należało się zbytnio przejmować. Chociaż nie, to był pewien kłopot, bo zaraz gazety rozdmuchają sprawę do niewiarygodnego wręcz problemu, a paniki w końcu nie chcieli.
- A czy SIS nie może czegoś zrobić w związku z tymi gazetami? Chociaż nie, to by pewnie jeszcze pogorszyło sprawę... że Zakon zamyka usta wolnym mediom.
Zmarkotniała po raz kolejny. No jutro czeka ich kolejna walka z demokratyczną wolnością słowa.
- Dobrze mistrzu... a gdzie ona jest? Zobaczę co u niej

- Rozumiem
Kiwnęła głową, bo nie miała nic do dodania, to była sprawa mistrzów, nie chciała wtrącać wszędzie swoich trzech kredytów. I tak już dosyć powiedziała, zarówno o Siscu jak i o młodym dugu. Reszta zależała już od Rady.
Zabraczka wstała ze swojego miejsca i ponownie wygładziła tunikę, by jakoś się prezentować.
- Trafię. Dziękuję za rozmowę mistrzu i niech Moc będzie z Tobą. I Maciem.
Dorzuciła nieco ciszej a potem pokłoniła mu się z szacunkiem, po czym wyszła.

Gdyby sprawa była pilna, to by było wezwanie, Leri wtedy zostawia Mini i rozczochrana, spocona musi się stawić, tak to było ostro. Ale teraz było łagodnie, tylko powiedziano,ze oczekują, więc zero stresu. Z reszta jeszcze nie noc, wiadomo ze James będzie coś robił, to porobi trochę dłużej. A przez to zrobi więcej, zanim dojdzie do spotkania.
Drzwi były otwarte, więc po zapukaniu mogła od razu wejść,z  resztą dwa głosy powiedziały „proszę”. Dwa, bo byli tam James i Mac, przy jednym biurku. Mac miał od jakiegoś czasu na plecach stabilizator, który pozwalał mu się pochylać i o wiele sprawniej sterować wózkiem.
James zaś wachlował się trzymanym w ręku raportem (jakiś czas temu podjął decyzje dla enklawy by przynajmniej najważniejsze dokumenty były tez w wersji papierowej, ze względu na zawodność komputerów w tych niebezpiecznych czasach.
Więc się tak wachlował z lekkim uśmiechem spoglądając na Leri.
Mac jeszcze chwile coś pisał (ręcznie, obaj nie korzystali z  maszyn, mieli zresztą całkiem czytelne pismo), później dostrzegł Leri, spojrzał, i tez się uśmiechnął na powitanie.

Dalej się wachlował jeszcze chwile i odłożył kartki. Nagłówek głosił: do Najwyższej rady Jedi. Pod spodem „kopia dokumentu”. Ważne, ale nie do Leri.
- twoja wina, nie zapaliłaś światła na korytarzyku prowadzącym do łazienek i czcigodny senator Ramzes C. jak szedł to uderzył siew  drzwi i wybił se siekacza – jak widać mistrzowie jedi mają poczucie humoru,a senator wspomniany dwa dnu temu dał się im we znaki bo przyszedł porozmawiać z przedstawicielem zakonu i generalnie wszystko mu się nie podobało. Od dywanu po kwiatki na blacie recepcji.
- Dokładnie. W nagrodę dostajesz zestaw holo do oglądania na żywo obrad senatu – dodał do tego mac, odkładając już to, co napisał na bok. Nie skończył, ale skończy potem.
James go nie wyganiał. To nie musiała być rozmowa w czety oczy.
- Siadaj sobie – to James powiedział i odłożył dokumenty.
- jak tam Mini? – to było pytanie Maca.

- Ześlemy cie do warzywniaka po pomidory – odparł na to James. Nieważne co by powiedział, taka rozmowa wszystko przyjmie.
Mac zaś za każdym razem kiedy otrzymywał odpowiedź taką jak ta (na zazwyczaj bardzo podobnie zadawane pytania) to miał wyraz ulgi na zielonej twarzy. On sobie Mini wybrał, ale Leri została nią uszczęśliwiona niejako bez wyboru. Mac by się bardzo źle czuł, gdyby była kłopotliwa.
- Kto nabroił? Tym razem tak wyjątkowo to nikt  -James napił się herbaty a mac odłożył na bok kolejny papier,a  tam: zdjęcie T'kula pauaninia i jego akta. Widać o nim temat był odrobinę wcześniej.
- Chciałbym po prostu bys na dniach wzięła Sisca, tu chociażby na sale treningowa czy do biblioteki, gdziekolwiek gdzie da się go wprowadzić i zrobiła mu te zajęcia o sithach. Sisco po tej operacji mocno zmienił się psychicznie, możesz więc spokojnie zrobić mu lekcje jak padawanowi. Ze średnio drastycznymi przykładami