Star Tales - gwiezdne opowieści...

Leri w końcu oderwała się od swojej barierki, by się porządnie wyprostować. Następnie odwróciła się do niej plecami i oparła się o nią tyłkiem. Dłonią poprawiła włosy, patrząc teraz na ścianę na przeciwko.
- Fakt, w tym najtańszym jedzeniu sporo jest konserwantów. Nie szkodzą one istotom humanoidalnym... ale Sisco i Haze mają inne organizmy. Dla insektoidów istnieją inne, oddzielne sklepy, wątpię jednak by o tym wiedzieli. Trzeba będzie poinstruować ich, by sobie nie szkodzili niewiedzą
Coruscant było wielomiliardową metropolią, zamieszkiwaną przez większość ras galaktyki. Wiadomym było, że żywność która nie szkodzi ludziom może zaszkodzić innym rasom, dlatego istnieją różne sieci sklepów sprzedające jedzenie dla konkretnej grupy istot. Haze jednak przybyła z planety, gdzie wszystko było dla nich strawne. Tutaj mogą się potruć kupując nie taki rodzaj wody jak trzeba.
Zabraczka ukryła twarz w dłoniach, masując sobie nimi czoło i policzki przez jakiś czas. Im dłużej rozmawiali o nich z Jamesem tym więcej problemów odkrywali. Będą musieli jakoś przez to przebrnąć.
- Tak... niech robią co trzeba, to oni są tutaj ekspertami. Zastanawia mnie tylko to, jak wiele istot mieszka na Coruscant szkodząc sobie nawet o tym nie wiedząc? O szkodę niestety tutaj nie trudno... jak wiele jest takich jak Sisco czy Haze?
Cofnęła dłonie z twarzy i przekręciła głowę, spoglądając pod kątem na twarz barabela. Problemy... problemy... problemy. Część z nich to wina wojny, a reszta to wina zaniedbań ze strony rządu. Może też i Jedi.

- Fakt, ale to wychodzi dopiero po latach. A oni są tutaj od może co najmniej kilku tygodni. Musieli więc kupować jedzenie nie dla nich.
Westchnęła strapiona. Problem jedzenia był jednym z wielu, czekało ich sporo nauki o życiu na Coruscant. Możliwe też, że trzeba będzie przeprowadzić wiele rozmów, ale kto się tym wszystkim zajmie. Urzędy za to nie odpowiadają, one tylko wypełniają papiery i wydają ci pozwolenie na pobyt. Lub cię deportują.
- Mistrzu... kto się nimi zaopiekuje? Ale tak stale, kto im pokarze gdzie i jak robić zakupy by sobie nie szkodzić? Jak podróżować po Coruscant? Gdzie znaleźć pracę? Kto im wytłumaczy jak funkcjonuje to miasto? Myślę, że już teraz musimy zacząć podejmować decyzje dla ich dobra
Skoro już rozmawiali o poważnych tematach, to musieli je przerobić nim wrócą do laboratorium. Bo tam to znowu innymi zagadnieniami się zajmą, odłożą rozmowę na później i tak dalej. a potem na szybko zorganizowanie czegoś będzie trudne.
- To miasto mimo wszystko nie jest złe do życia, jeśli ktoś się do niego dostosuje. Średnie poziomy zamieszkuje wiele porządnych, uczciwych ludzi. Radzą sobie... zaś na najniższych poziomach żyją właśnie tacy emigranci o których mistrzu wspomniałeś.

- Tak, to najlepsze wyjście. Ale myślę, że kogoś do pomocy powinniśmy wziąć, tak na wszelki wypadek. W końcu nigdy nie wiadomo kiedy nas gdzieś Rada nie wyśle... no może nie ciebie mistrzu
Uśmiechnęła się lekko do barabela, ale zaraz znowu spoważniała. Chciała pomóc Sisco i Haze, ale miała obowiązki wobec Zakonu, a one wymagały jak największej uwagi. Gdyby na stałe oddelegowano ją na Coruscant to pewnie wygospodarowałaby trochę czasu dla nich. A co jeśli wyślą ją gdzieś dalej? Może na drugi koniec Galaktyki? A James miał obowiązki jako członek Rady i jako doktor na uniwersytecie. Więc też sporo zajęć miał.
- Hmm... trzeba załatwić mu edukację, ale normalna szkoła chyba odpada. Wyobrażasz go sobie mistrzu siedzącego w ławeczce i zgłaszającego się do odpowiedzi?
Cóż, Leri właśnie to sobie wyobraziła i parsknęła śmiechem, starając się jak najszybciej opanować. Nie, on nie pasował do obrazu zwykłej szkoły. Wątpliwe nawet by jakikolwiek dyrektor się na to zgodził.
- Zostaje chyba tylko szkoła specjalna albo nauczanie indywidualne

James nie sprecyzował słowa "my" więc Leri miała prawo troszkę się pomylić w rozumieniu tego znaczenia, stąd jej wątpliwości. W końcu rozmawiali tylko we dwoje i dlatego założyła, że mistrz miał tylko ich na myśli. Ale potem pewnie zostanie to wszystko wyjaśnione, co rozwieje jej wątpliwości.
- O tak. To by pasowało raczej do jakieś holokomedii niż do prawdziwego życia
Taki humorystyczny akcent pozwolił trochę rozluźnić atmosferę tej poważnej rozmowy. Zwłaszcza że wyobraźnia nieźle sobie poczynała z tymi wizjami Sisco w szkole. Ale faktycznie, posłanie go do zwykłej szkoły mogłoby się skończyć tragicznie i to nie ze względu na ryzyko rozdeptania kogoś ale odrzucenia społecznego. Dzieci nie lubią inności.
- Masz rację mistrzu. Musi nauczyć się życia w społeczeństwie. A tego może nauczyć się tylko pośród innych ludzi. Gdzie spotka się z różnymi reakcjami... nawet z odrzuceniem. Z tym też w końcu będzie musiał sobie poradzić

- Raczej nie-jedi i teraz próbuje je ukryć w szkołach
Uśmiechnęła się szerzej i dobry humor jej wrócił dzięki tym żartobliwym sugestiom. Poważne rozmowy potrafią wprowadzić człowieka w nieco smętny nastrój a wtedy na wszystko patrzy się w trochę ciemniejszych barwach. A gdy dopisuje dobre samopoczucie to nagle wszystko wydaje się prostsze i zdecydowanie jaśniejsze.
- Tak, chodźmy, jestem ciekawa wyników
Zgodziła się z Jamesem bez oporu. Ciekawa była jak sobie Sisco radził.

Kontynuacja wątku z  tego Tematu

James napisał:

James ruszył na spotkanie. Na salę wysłał już Maca (i być może Leri), a swojemu uczniowi ufał, choć często go pouczał. Po drodze w biegu rozpiął marynarkę, by dostać się do miecza. Zabawny widok, kiedy taki pan pod krawatem wyjmuje z marynarki broń jedi

Jemesowi sprzyjała Moc, bo po drodze nie spotkał nikogo kto by mógł mu przeszkodzić lub też "pomóc". Wszyscy zaabsorbowani byli niedawnym zamachem na wieżowiec Giltenai - oglądali więc holowiadomości lub słuchali relacje z akcji ratunkowej.
Trójka gości zaś starała poruszać się niepostrzeżenie, by nie zwracać na siebie uwagi. Barabel w biegu pewnie wspomagał się Mocą więc dosyć szybko dotarł w pobliże korytarza, którym szli potencjalni wrogowie. Przez Moc czuł zagrożenie, jednak nie skupiało się ono na nim tak jak w czasie walki, wiec nie został jeszcze wykryty. Miał szansę by zaskoczyć ich i szybko obezwładnić nim dojdzie do jakieś większej walki.

James miał niewątpliwą przewagę terenu, znał te korytarze, wiedział jak i gdzie biegną. Mógł bez problemu przeciąż im drogę, co też w końcu nastąpiło. Wyłonił się z jednego z bocznych korytarzy, zagradzając drogę nieznajomym. Ci początkowo przystanęli, chcąc jakoś pozbyć się gościa, ale gdy jeden z nich dostrzegł miecz świetlny w ręku barabela to od razu zaalarmował pozostałych.
- To Jedi!Kryć się!
Ten pierwszy, który dostrzegł Jamesa skulił się za stojącą sobie na korytarzu sofą dla studentów lub wykładowców i od razu sięgnął po broń - zwykły pistolet blasterowy. Drugi napastnik przywarł do ziemi i też wydobył pistolet zaś trzeci skoczył do pobliskiej wnęki. On miał przy sobie torbę a w niej sprzęt "na Sisca" a więc granatnik i parę bomb jonowych dla unieszkodliwienia czegoś na prawdę sporego. To wszystko trwało może kilka sekund po czym napastnicy otworzyli ogień. Na początku ci dwaj z pistoletami a ten trzeci przygotowywał granatnik do wystrzału.