Star Tales - gwiezdne opowieści...

Dalszy rozwój wypadków zaskoczył zarówno Harvina jak i najemnika wymuszającego haracz. Droidy nie zdążyły nawet zareagować, gdy zostały posiekane na kawałki przez miecze świetlne Rhonuna i Travisa. Mężczyzna w płaszczu widząc co się dzieje spróbował jeszcze jakoś zareagować, ale nim wyciągnął broń byl już przypierany do ściany, najpierw Mocą a potem ręką cathara. Zaczął coś tam mamrotać, generalnie same groźby. Jednakże w jego oczach czaił się strach. Natomiast Harvin nie był zbyt zadowolony z tego rozwoju wypadków, bo darł się w niebogłosy.
- Zostaw go! Zostaw do kurwy nędzy! Chcesz nas wszystkich zabić?!
Dziadek przelazł szybko przed ladę, przechodząc obok szczątków droidów. Lamentował cały czas, że będzie zrujnowany, pójdzie z torbami i takie tam. Był przerażony całym tym zamieszaniem, ale najbardziej bał się tego, że wściekły Rhonun posieka na kawałki tego najemnika.
- Ty półgłówku! Ty imbecylu! Ty wiesz co ty robisz? Jeśli go zabijesz to wydasz wyrok na siebie i na mnie! A JA NIE CHCE KURWA ZDYCHAĆ W MĘCZARNIACH!
Harvin bał się zemsty ludzi Morrigan. On sam był płotką, ten najemnik też, ale on miał silne plecy, a dziadek nie. Miał układy z paroma ludźmi z Sel-Makor, ale to były nic nie znaczące osoby.
Najemnik zaś zdołał wybełkotać jedno zdanie.
- Pierdol się
Wierzył w ochronę jaką zapewnia mu Sel-Makor, ale w starciu z kimś spoza Coruscant to mogło nie wystarczyć.

Harvin wysłuchał tego co ma do powiedzenia cathar i zaniemówił. Tego się nie spodziewał. Chciał już protestować, ale... no właśnie, ale. Co jeśli im się uda? Faktycznie byli już spaleni, tak czy siak oberwą i trzeba stąd zwiewać. A oni są mocowładni, rozprawili się z tym gnojem w sekundę. Może im się uda?
Tymczasem do sklepu wszedł Roh i nie był zadowolony z tego co zobaczył.
- Co ja wam kurwa mówiłem? Macie się dostosować do miejscowych zasad a nie szaleć jak pojebani po okolicy
Stary najemnik nie był zadowolony. Spojrzał na leżącego na ziemi najemnika po czym wyciągnął broń i go zastrzelił.
- Cóż, da nam to trochę czasu na ucieczkę. Nie wiem jak wy, ale ja spadam stąd. Z tej planety. A jak chcecie dorwać Morrigan to krzyżyk na drogę, niejeden już próbował.
Harvinem zaś owładnęła wizja spokoju i błogości. Wyeliminowanie Morrigan  byłoby dla niego zbawienne.
- O tak, zabijcie tą sukę! Chyba nawet wiem gdzie ją znajdziecie

Nim opuścili sklep to Harvn pozbierał wszystkie swoje kosztowności a salę gier... cóż, wysadził. Żeby zatrzeć ślady, bo i tak już tu wrócić nie będzie mógł. Roh tymczasem pozbył się szczątek droidów no i ciała. Wepchnął je gdzieś w rynsztok, tak by nikt go nie znalazł zbyt szybko. A potem się z nimi pożegnał, bo jak sam stwierdził, nie chce brać udziału w misji samobójczej. I ostatecznie odszedł w swoją stronę.
Harvin zaś wyruszył z Rhonunem i Travisem, ale on zbytnio pomóc nie mógł, strzelać nie umiał, walczyć też nie. Był drobnym oszustem, kantującym ludzi. Co on może?
Przez całą drogę cichaczem opowiadał dwójce mścicieli to co wie o Morrigan, gdzie najczęściej bywa, jak wygląda jej organizacja itp. Niestety nie miał on do dyspozycji zbyt wielu wartościowych informacji, głównie plotki z dziesiątej ręki. Ale wykonał kilka połączeń i dowiedział się, że podobno Morrigan dzisiaj odwiedzała jedną z restauracji w Górnym Coruscant. Manarai czy jakoś tak.
Gdy dotarli do kantyny to staruszek zamilkł i szedł spokojnie za resztą. Zjazd do schronu mocno go zaskoczył, a potem to co zobaczył w środku... no to go totalnie zaszokowało. Nie odzywał się już za bardzo.

Namawianie bywalców do opowieści nie było wcale takie trudne. Jakby postawił piwo to by mu wszystko powiedzieli. No może niektórzy za dwa piwa. Zaś przekonywanie pijaków Mocą do rozmów nie było takie trudne nawet dla Rhonuna, który generalnie nie szkolił się w tym kierunku. Właściwie trudno było stwierdzić w jakim stopniu działała tutaj Moc a w jakim procenty. Co trzeźwiejsi nic nie mówili, i ani Moc ani alkohol nie skłaniał ich do mówienia.
Co zaś się tyczy zdobytych informacji, to były one praktycznie nieprzydatne bo to były same plotki, podkolorowane w dodatku przez zapijaczone umysły meneli. Jedni mówili że to wiedźma, inni zaś że kobieta o złotym sercu, a kolejna grupka twierdziła, że to nie kobieta rządzi a jakiś facet co ją puka.Ostatecznie ktoś kazał mu nie wściubiać nosa gdzie nie trzeba bo mu go upierdolą. A jeśli dalej jest ciekawy to niech poszuka kogoś kto handluje informacjami. Ale to kosztować będzie sporo, bo i ryzyko jest spore. Według plotek ci co grzebią w przeszłości Morrigan nie żyją zbyt długo.

Harvin nie za bardzo był tutaj przydatny, wiec zrobił sobie przerwę z tym właścicielem tego wszystkiego. Rozmawiali przy piwie o interesach, życiu i innych pierdołach, jak to często bywa. Gdy Rhonun i Travis weszli do pokoju to obaj tylko wzruszyli ramionami na tą zaczepkę i odrzucili broń gdzieś dalej.
- Mnie się nie pytaj, z takimi szychami się nie zadaję
Dziadek od razu spasował, ale barman namyślał się nad tym, próbował coś sobie przypomnieć, jakieś plotki i tak dalej, ale był tylko prostym właścicielem knajpy na zadupiu Coruscant. Nie miał ani kontaktów, ani kasy. No i sam też musiał płacić haracz, ale u niego już byli. W sumie nie narzekał nawet na ludzi Morrigan, byli kulturalni (jak na te rejony) i zgarniali tylko procent od zysków. Dało się żyć zwłaszcza, że nie płacił podatków, bo urzędasy bały się tutaj zapuszczać.
- Wybacz, nie potrafię sobie przypomnieć nikogo takiego. W ogóle mało kto zajmuje się grzebaniem w przeszłości przestępczych bossów. To kupa na prawdę śmierdzącego gówna nerfa. Można łatwo znaleźć się na celowniku i w ogóle... czemu tak bardzo chcecie ją dopaść, co? Zrobiła wam coś? Mi nie przeszkadza, przynajmniej spokój na dzielnicy jest odkąd rządzi, kiedyś to regularnie kantynę mi rozpierdalali.
- Ale haracze wymusza!
- Harvin co ty pierdolisz... a co, skasujecie ją i nie będzie haraczy? Znowu wojna będzie, trupów sporo a potem przyjdzie ktoś nowy i znowu za pyski nas złapie. Może nawet gorzej będzie niż teraz. To nie Senat, gdzie zmiana władzy bezproblemowo idzie... darujcie sobie i już.
- Chłopaki, nie słuchajcie tego bojaźliwego pierdziela, załatwimy sukę i już! O jej historii nic nie wiem, ale wiem gdzie ją można znaleźć. Załatwmy ją teraz, od razu a potem... eee.. nie wiem, okradnijmy i spierdalajmy z tego zadupia. Marzy mi się domek na... eee... gdzieś tam.
Harvin był już po kilku piwach, więc już trochę bredził, ale zapał do wojaczki miał. Jego kompan wręcz przeciwnie, trzeźwo oceniał sytuację. Przynajmniej po pijaku

Jeżeli chcą przeprowadzić na prawdę porządne przesłuchania miejscowych, to potrwają one co najmniej kilka godzin, ale zdobyte informacje na coś się przydadzą. Generalnie zdobycie nazwisk ważniejszych osób nie było jakieś szczególnie trudne. Problemy zaczynały się, gdy trzeba było zdobyć aktualne miejsce przebywania tych osób, bo o tym mało kto wiedział. Ale w końcu natrafi się na taką osobę. Najbliżej aktualnego miejsca ich pobytu znajdował się niejaki Thorun, duros, wyzwolony przez Morrigan niewolnik i jeden z jej najbardziej zaufanych ludzi. Przebywał w klubie Vortex mieszczącym się na średnich poziomach miasta. Miejsce całkiem niezłe. Podobno tam przyjmował wszystkich petentów chcących wziąć pożyczkę na rozkręcenie jakiegoś interesu. Oczywiście wszystko na odpowiedni procent, porównywalnym z tym bankowym, ale bez formalności i innych pierdół. Szybko i w miarę uczciwie. O jego ochronie jednak ciężko było zdobyć jakieś informacje, ale można z pewnością założyć, że była ona bardzo dobra

Lee wydostał się w końcu z tego zadupia. Był trochę ubabrany krwią, ale na tych poziomach było to normalne, jak to, że Gunganie nie mają rozumu.
Kierował się do baru, w którym dość dobrze go znali. Podśpiewywał sobie po drodze coś w rodzaju: "Jestem jednooki pirat, więc daj się napić wódki brat", a później przeszedł do bardziej sprośnych piosenek o twi'lekankach. Bujał się przy tym wesoło.
W końcu mieszkańcy ulicy mogli odetchnąć, bo bothanin wszedł do baru. Speluna nie miała oficjalnej nazwy, choć wszyscy mówili na nią "Stalowa Wątroba". Był tam stolik do gry w karty, choć osobiście hazard nigdy pirata nie kręci... znaczy zdarzyło mu się zagrać, ale zwykle pod wpływem. Bar był prowadzony przez posępnego Togorianina. Mieli okazję zamienić raz słówko, ale barman nie miał ochoty na dłuższe rozmowy. Krążyły plotki, że miał powiązania z gangami...
- Witajcie panowie, o to co wam Futrzak powie! Nalewać kielonki! - ogłosił przy wejściu. Skierował się prędko do baru. Nikt się nie roześmiał, mało kto zwrócił na niego uwagę.

- Dawajta mi tu flachę. Może być ta Mocna Bithańska - powiedział, wygrzebując z kieszeni ostatnie kredyty. - Muszę się wyluzować.