Star Tales - gwiezdne opowieści...

Pomieszczenie zwane "Salą Gier" było całkiem spore, chociaż nieco zagracone. W kątach pokoju poustawiano stoliki do gry w pazaaka, na głównej sali zawieszono kilka starych ekranów, na których wyświetlano różne zawody sportowe. Ich przeznaczenie było bardzo łatwe do odgadnięcia - zakłady bukmacherskie. Jak widać dziadek był całkiem obrotny, urządzał różne nielegalne zabawy i czerpał z tego niezłe zyski, zaś sklep to była podpucha.
Pomieszczenie o tej porze było puste, nie licząc siedzącego przy jednym stoliku starszego zabraka. Gołym okiem widać było, że w swoim życiu przeżył już wiele, lewego oka nie miał, zastępował je cybernetyczny wszczep, zaś prawą rękę zastępowała prosta i tania proteza, więc czasem mu nawalała.
- Harvin, co to za gówniarze? Mówiłeś, że nikt nam kurwa przeszkadzać nie będzie
Warknął w stronę starego, sięgając lewą ręką po szklaneczkę z jakimś dziwnym, fioletowym płynem, który zaraz też wypił.

Zabrak patrzył niewzruszony na tych dwóch młokosów. Spokojnie sięgnął lewą ręką do ukrytej do tej pory pod stołem butelki i znowu sobie nalał trunku do szklanki. Następnie odstawił naczynie na ziemię i spojrzał zdrowym, zielonkawym okiem to na Rhonuna to na Travisa. A następnie spojrzał na czającego się z tyłu Harvina. Nie podobał mu się ton tych młokosów.
- Zamknąć gęby i siadać. Taką roszczeniową postawą chuja tu zdziałacie. Na Coruscant wszystkie karty są już rozdane i każdy gra czym ma. Wy chcecie swoje, więc zamknijcie pyski i siadajcie.
Gniew zabraka był wyczuwalny zarówno w głosie jak i jego spojrzeniu. Nie był też osobą łatwą do zastraszenia, swoje w życiu przeszedł, co widać było po implantach i ukrywanych pod ubraniem bliznach.
- I co gówniarzu, zabijesz mnie tak na dzień dobry? Proszę bardzo, ale wtedy będziesz musiał spierdalać z tej dzielnicy na drugi koniec planety. Pracuję dla Morrigan a ona chroni swoich, co nie Harvin? Zdradziecka szuja z ciebie. Gra w karty, wóda na koszt firmy, przekąski. A wszystko po to bym coś pozałatwiał bandzie młokosów...
Zabrak był do urobienia, ale trzeba było grać na jego zasadach. Roszczeniowa postawa nic nie da.

Zabrak dostrzegł rękojeść miecza i zmarszczył nieco czoło, ale w żaden sposób tego nie skomentował. Czy to Sith czy zbuntowany Jedi, jeden chuj, byleby nie podskakiwał i nie plątał się pod nogami.
- Nareszcie gadasz z rozsądkiem. Łyka na rozluźnienie?
Najemnik uśmieszek miał nieco paskudny, gdy sięgał po swoją szklankę. Cały czas używał lewej ręki, podczas gdy prawą opartą miał na blacie stolika do gry. Rzadko jej używał, czasem tylko nieznacznie poruszył palcami dłoni czy coś.
Zabrak odczekał aż Travis wyjdzie z pokoju a potem splunął na podłogę w wymownym geście pogardy i dezaprobaty.
- Jeśli chcecie tutaj cokolwiek zdziałać to musicie się dostosować do miejscowych praw i zwyczajów. Pierwsza i najważniejsza sprawa, zawsze musicie wiedzieć kto rządzi na danym terytorium, bo od tego może zależeć wasze życie. Coś co uchodzi płazem na terenie Broggi nie ujdzie tam, gdzie rządzi Morrigan i często jest odwrotnie. Druga sprawa... miecz. Chowaj go dobrze jeśli nie jesteś Jedi. Tutaj jest pełno kapusiów, którzy wiedzą gdzie dobrze opylić informację. A to może dla was się źle skończyć. Jedi jest mało, ale dalej się tutaj panoszą, najczęściej razem z CSB. Po trzecie, kwestia szacunku. Wiele osób tutaj latami pracowało na swoją pozycję i nie da sobie w kaszę dmuchać. Chcecie coś załatwić, to albo grzecznie albo z dużą kapuchą.
Zabrak zakończył swój krótki monolog i schłodził gardło tajemniczym, fioletowym płynem, który nieco dymił i śmierdział. Szklanka znowu powędrowała na stół a najemnik lewą ręką sięgnął tym razem po przyniesione przez młokosów papiery. Szybko je przejrzał ale nie wydawał się nimi zbytnio zainteresowany.
- Pierdolenie w papierach... prosto i na temat, gadaj czego chcesz a się zobaczy co da się zrobić. Ale to kosztuje... kredyty albo... hmm... przysługa. W dowolnym miejscu i czasie, bez pytań zrobicie to czego będę chciał, jasne? W przeciwnym razie szukajcie innego frajera
Zabrak jasno stawiał sprawę, Rhonun musiał więc podjąć decyzję, płacić, zaciągnąć dług, czy szukać kogoś innego.

- Niech będzie.
Odparł zabrak i podał mu prawą rękę na znak potwierdzenia ich układu. Nie spisywali żadnej umowy, więc teoretycznie nie trzeba było dotrzymywać przyrzeczonych warunków. Jednak poruszając się w świecie przestępczym lepiej jest dotrzymywać obietnic... no chyba, że jest się wystarczająco potężnym, by się obronić.
- Dobra, jakich informacji konkretnie szukasz. A i możesz mi mówić Roh
Najemnik chciał się dowiedzieć czegoś konkretnego jeśli chodzi o to zlecenie. Nie miał też pojęcia o mentalnej rozmowie prowadzonej przez młodzieńców, ale to nagłe wtargnięcie do pomieszczenia raczej go nie ucieszyło.
- Co jest kurwa?!
Zabrak spojrzał na Travisa a następnie jego prawa ręka zniknęła z blatu, wędrując powoli w ku ukrytej w kaburze broni. NAjemnik był wyraźnie zdenerwowany ale dalej siedział na swoim miejscu

Zabrak w końcu wstał i lewą ręką wskazał na znajdujące się za nim niewielkie automatyczne drzwi. Otwierały się jednak tylko po wpisaniu kodu dostępu.
- Wpisz: 66397521
Podał mu szyfr a sam ruszył w stronę drzwi prowadzących do sklepu. Najemnik nieco kuśtykał, ale nie przeszkadzało mu to za bardzo w poruszaniu się. W jego prawej ręce szybko pojawił się pistolet blasterowy.
- Skąd ja ci kurwa coś na sprzedaż wezmę? Czy ja wyglądam na sklepikarza. Wymyślił baran jeden.
Roh rzucił okiem na sytuację w sklepie a następnie zamknął drzwi łączące Salę Gier z głównym wejściem. To da im chwilkę czasu.
- Co tu się kurwa dzieje, co?

- Dobra wypierdalać bo przyciągacie kłopoty
Pogonił ich zabrak, który sam pozostał na miejscu, by wspomóc swojego przyjaciela, chociaż technicznie rzecz biorąc to on sam na własne życzenie wpakował się w tą kabałę.
Na zewnątrz zaś powietrze było chłodne i wilgotne, nie było jednak pewności czy działo się tak wskutek korekt klimatycznych czy też była to wina starych systemów klimatycznych z pobliskich budynków.
Ulice zaś nie były tak do końca puste, bo co jakiś czas ktoś gdzieś tam przemykał, a tunelem powietrznym przelatywało sporo aerowozów. O ciszy nie mogło więc być mowy: a to w zaułku ktoś na kogoś napadał, a to jakaś stara kurwa darła się w niebogłosy, bo ktoś nie zapłacił za numerek. No i w tle gdzieś tam rozlegały się hałasy towarzyszące strzelaninie.
W sklepie zaś atmosfera była napięta, ale Harvin jakoś sobie póki co radził, do zaostrzenia konfrontacji nie dochodziło.

No cóż, nie był to najmądrzejszy i najbardziej przemyślany ruch jaki można było wykonać - pchanie się w paszczę lwa. No ale cóż, dwójka młodzików postanowiła zaryzykować no i weszli do środka. W sklepie zaś trwała ostra negocjacja między nieznajomym a Harvinem, który ostro się targował. A o co chodziło? O to co zwykle - haracz.
- Pokazałem wam przecież papiery! Utarg chujowy był, nie mam z czego płacić.
- Myślisz, że nie wiem o twoim ukrytym kasynie. Płać Harv albo spalę ci tą budę. Morrigan nie będzie zachwycona.
- Co ty mi tu pierdolisz?! Ona nie zajmuje się takimi szczurami jak ja. Przymknij oko, postawię ci flaszkę.
- Ona może nie, ale ma od tego ludzi. I jak ktoś się dowie o tym to wyrwą mi jaja i każą mi je zjeść. Płać Harv!
- Nie! Ej wy, wypierdalać ze sklepu, nieczynne!
Harvin postanowił ratować Travisa i jego kumpla, bo ci akurat weszli. Facet przed ladą nawet na nich nie spojrzał, jedynie droidy zarejestrowały ich obecność. Zaś aktorskie popisy Rhonuna nie zostały docenione bo nieznajomy odparł pogardliwie.
- Spierdalaj młody jeśli chcesz żyć