Star Tales - gwiezdne opowieści...

Wkrótce też przybył gość pana Mavhonica. Do sali weszła jasnowłosa zabraczka z umalowaną na czerwono twarzą, ubrana całkiem po cywilnemu, w lekką sukienkę do kolan koloru zielonego, do tego jasny żakiet. Za jedyną biżuterię zaś można było uznać mały kamyk przymocowany do cienkich, rzemieniowych paseczków oplatających jej szyję. W ogóle nie wyglądała jak Jedi, chociaż Jena miał już z nią do czynienia to pewnie od razu poznał.
Leri podeszłą spokojnie do stolika i wyciągnęła dłoń na powitanie.
- Dzień dobry panie komendancie
Uśmiechnęła się do niego a potem już po całym powitaniu usiadła na miejscu dla niej przeznaczonym. Wiedziała czego będzie dotyczyć dyskusja ale wypadało by Mavhonic nadał ton całej rozmowie.

- Gentleman, to obecnie rzadkość
Jena swym zachowaniem zaskoczył ją, ale jak najbardziej pozytywnie, no bo nie spodziewała się takiego przyjęcia. Ale ewidentnie było jej miło z tego powodu. Jako Jedi często spotykała się z klasycznymi pokłonami i tyle, rzadko z takim okazaniem szacunku i ogłady.
Chętnie usiadła, jak to było wcześniej powiedziane. Była rozluźniona i w dobrym nastroju. Na wino zerknęła z ciekawością, bo chociaż gatunku nie rozpoznawała to jednak nie miała jakichś oporów przed wypiciem niewielkiej ilości alkoholu. Często spożywała go rytualnie pośród dzikich plemion, więc nie było jej to obce.
- Dziękuję, jest pan bardzo uprzejmy. Chętnie spróbuję
Takie drobne gesty mają duże znaczenie, chociaż wiele osób zaniedbuje to. Co prawda wszyscy mówią, że im to nie przeszkadza, ale jednak gdy się spotyka z takim przyjęciem to w myślach daje się takiej osobie plusik albo i dwa.

- Nie mogę się z panem nie zgodzić
Przyznała uprzejmie no bo Jena był nieco zadziwiającą mieszanką. Rzadka rasa, która na pierwszy rzut oka kojarzyła się raczej z brutalnością i siłą a nie uprzejmością i manierami gentlemana. To zadziwiało.
Potem zaś zabraczka zainteresowała się winem, bo pierwszy raz słyszała o czymś takim z Tatooine i to w dodatku wyprodukowanym przez jawów. Zmarszczyła nieco czoło, patrząc na butelkę.
- Cóż... nie wiem czy kiedyś miał pan przyjemność spotkania jawów... to nie jest lud który słynie z win. Ale chętnie spróbuję czegoś nowego. A później poszukam jakichś ciekawych informacji na ten temat
Leri była otwarta na nowe rzeczy i nową wiedzę, z chęcią wieczorem przeszukiwała holonet by potwierdzić jakieś informacje czy też je zweryfikować. Często też rozszerzała swoją wiedzę o nowe informacje z tej dziedziny. Wieczorem więc pewnie posprawdza wszystko odnośnie tego wina, bo Jena nieco ją zaintrygował tą króciutką historyjką.
- Domyślam się, że ma pan wiele pytań. Z chęcią na nie odpowiem, o ile będę mogła. A więc za Sisca
Wzięła kieliszek i uniosła go a potem wypiła, mniej więcej w tym samym czasie co Jena. Nie cały oczywiście, tylko łyczek.
- Mmm intrygujący smak, chociaż nieco za słodki jak dla mnie. Ciekawe z jakich owoców jest produkowane... no ale nie spotkaliśmy się by o winach rozmawiać
Zakończyła z leciutkim uśmiechem, spoglądając zachęcająco na Mavhonica. Coś w stylu "śmiało proszę pytać".

- Zaintrygował mnie pan tą ciekawostką o pochodzeniu wina i mimo, że to niezbyt prawdopodobne to jednak sprawdzę. Lubię takie właśnie ciekawostki z pogranicza mitu czy jakieś legendy. Z reguły kryje się pod tym równie intrygująca historia, chociaż akurat w tym przypadku może to być zwykły i tani chwyt marketingowy
Rozbudowała nieco swoją opowieść by nie wprawiać pana komendanta w jakieś zakłopotanie z powodu zwykłego wina. A jednak biedak zaczął też tłumaczyć się z tego, że jest ono słodkie co wywołało taki weselszy nastrój u zabraczki (nie związany z alkoholem).
- Oczywiście, wszystko pozostaje kwestią gustów. Dziękuję za to wino, to na prawdę miły gest i niespodziewany, bo przyznam się szczerze, bardziej oczekiwałabym rozmowy na komisariacie czy może w enklawie a nie w tak eleganckim lokalu. Pierwszy raz tutaj jestem
Jena swoją osobą bardzo ją intrygował, bo zaskakiwał na każdym kroku. Wtedy gdy zabierali Sisca postrzegała go raczej jako zwykłego prostego oficera. Teraz zaś zaskakiwał a to manierami a to wyborem miejsca na rozmowę. A to nie zdarza się często.
A potem przeszli do właściwej rozmowy i Leri nieco spoważniała.
- Podejrzewałam że prędzej czy później się tą sprawą zainteresują. Przyznam szczerze, mnie również niepokoi to w jaki sposób oni tutaj trafili, bo nie powinno się to zdarzyć...
Mruknęła nieco ciszej i zdecydowanie bardziej poważniejszym tonem. Następnie upiła łyczek wina, by przemyśleć resztę opinii Jeny. To również niepokoiło.
- Ma pan rację... a raczej słusznie się pan obawia tego, że moż eich być więcej. Skoro raz się udało, to czemu by nie próbować znowu?

- Ja niestety zawsze jestem "na służbie"
Odpowiedziała swobodnym tonem. Jedi praktycznie cały czas pełnili swoje obowiązki, nie mieli urlopów czy czasu po służbie jak ci z CSB, chociaż w ich przypadku często wzywali nawet gdy w domu byli. Takie realia. No ale też nie zawsze, każdy mógł zostać ranny czy mieć załamanie ,wtedy miałczas na powrót do zdrowia.
Kolejne słowa Jeny zaniepokoiły nieco Leri, bo widać było gołym okiem że coś się stało. Spodziewała się więc złych wieści. Ale to co usłyszała wprawiło ją w lekkie osłupienie.
- Nie żyje? Ale jak? Zaraz.... niech pomyślę
Leri była dotknięta tą wiadomością, ale nie wpłynęła ona na jej zdrowy rozsądek. Jako Jedi potrafiła sobie z tym poradzić. Chociaż nie znała HAze, to jednak pomyślała o tym jak się poczuje Sisco gdy się dowie. Ale ta myśl szybko została zepchnięta na boczny tor.
- To była egzekucja, prawda? Wiedziała za dużo, dostała się w ręce CSB i musieli ją uciszyć.

Leri początkowo nie załapała o co chodzi a potem jej oczy się rozszerzyły. Dotarło do niej że Jena musiał pomyśleć że ona uważa że za tym zabójstwem stoi CSB czy SIS. A ona miała na myśli tych przemytników.
- Wcale nie miałam na myśli CSB, przepraszam jeśli tak to zabrzmiało. Miałam na myśli tych przemytników
Wyjaśniła szybko a potem już słuchała fachowej opinii, nie przerywając Mavhonicowi. No i jego ocena tej sytuacji dawała do myślenia i prawdopodobnie tak mogło być, co nudziło w niej obrzydzenie. niestety przestępcy często bywali amoralni.
- Po jej śmierci by się nim "zaopiekowali", on by im sporo zawdzięczał i byłby ich droidem bojowym. Nie musieliby go kontrolować, sam by ich słuchał z wdzięczności
Była nieco przygnębiona tym wszystkim. Śmiercią Haze, ewentualnością trafienia Sisca do takiej niewoli. To potworne... a na Coruscant wciąż krążyli ci, którzy to wszystko spowodowali.
- Są jakieś tropy? Poszlaki?

Każdy ma nieco inny tok myślenia, inny sposób wysławiania się. Czasem o porozumienie nie trudno z takich właśnie błahych powodów - źle sformułowanego zdania.
- Taka armia mogłaby narobić wielu zniszczeń. To niepokojące... a jeśli mogą przewieźć coś tak wielkiego jak Sisco, to z czymś mniejszym bez problemu sobie poradzą. Jakaś broń, bomby... szpiegów.
LEri może i na wojnie się nie znała, ale trochę podejrzewała jakie możliwości może mieć ktoś, kto potrafi przemycić cokolwiek na Coruscant. Nawet armia nie była potrzebna, wystarczy zdestabilizować sytuację na planecie, zniszczyć elektrownie, wodociągi, składy żywności. Chaos gotowy. Oczywiście w większości z takiej furtki korzystają przestępcy. Ale wystarczy grupka sithów i będzie problem.
- Mogę jakoś pomóc?