Star Tales - gwiezdne opowieści...

Denerwowała się i to bardzo. Martwiła się, że go złapali za kradzież i teraz może gdzieś go przesłuchują... biją... torturują. Te wszystkie holofilmy sensacyjne które czasem oglądała z Seco zaczęły jej się teraz zlewać w jeden pesymistyczny obraz. I po co to, po co?!
Powoli odchodziła od zmysłów z każdą kolejną minutą. Aż w końcu go ujrzała. Chciała krzyknąć do niego, ponaglić go, ale to by wzbudziło podejrzenia. Więc udała zniecierpliwioną. W sumie aż tak trudne to nie było. Chciała jak najszybciej stąd odlecieć.
- Startuj, pomyślimy po drodze
Mruknęła. Smród dalej jej przeszkadzał, ale jakoś go ignorowała. W lusterka spoglądała nerwowo, szukając jakiegoś śladu pościgu czy nadciągającej ochrony.

Dopiero gdy wystartowali i odlecieli to poczuła ulgę. Taką prawdziwą. Wypuściła głośno powietrze a reklamówkę szybko wyjęła zza urtki i rzuciła ją na siedzenie. Nie ukrywała już odrazy.
- Musze się wykąpać. Natychmiast!
Warknęła. Czuła się brudna, śmierdząca, naznaczona śmiercią. A to nie wpływało korzystnie na jej samopoczucie. Chociaż myśl o tym, że w ręku mają miecz świetlny, prawdziwy działający! Na Moc! Byli bogaci! Albo prawie byli. Trzeba było go sprzedać.
- Lepiej się tam nie pojawiać w najbliższym czasie. I karetę na jakiś czas gdzieś ukryjmy, by nas nie szukali... no i co z Tym zrobimy?
Wskazała na tylną kanapę, gdzie leżała reklamówka. W zasadzie ona chciała sprzedać broń, ale to Seco ją znalazł więc on decyduje... przynajmniej niech tak myśli.

- Teraz? Od razu? Oszalałeś! Musimy to ostrożnie rozegrać, bo jeszcze nas okantują i okradną. Nie... trzeba najpierw rękojeść wyczyścić, sprawdzić czy dobrze działa. No i przy spotkaniu musimy wyglądać dobrze. Mam na myśli jak ludzie interesu!
Cóż, w tej chwili wychodziło jej całe doświadczenie z holofilmami sensacyjnymi. Takie pójście z marszu nie pasowało jej do całej koncepcji. Lepiej się przygotować, zaplanować wszystko. Tak jak w filmach, gdzie główny bohater zawsze miał plan. A raczej plany: główny, awaryjny i taki całkiem awaryjny. I oni muszą zrobić to samo.
- A dżedaje nie przyjdą. Jakby mieli przyjśc to już dawno by znaleźli to na złomowisku. Z nimi mamy spokój, to na innych uważac musimy

- Parę tysięcy? Wiesz ile to jest warte na Czarnym Rynku? Dziesiątki! Jeśli nie setki tysięcy! Chcesz się zadowolić drobniakami?
O nie, Lilka zaczęła sobie już w głowie układać plan i od razu nie poleci do kogoś by sprzedać znalezisko za marne kilka tysięcy... nie teraz, gdy miała okazję wytargować wyższą cenę. Choćby te 10 czy 20 tysięcy. to już będzie niezły start dla jej warsztatu. A im więcej ,tym lepiej... podzieli się z Seco po połowie.
A co do zabobonów... zaryzykuje. Jeśli w nocy duchy ją nawiedzą to sprzeda miecz nawet za tysiac kredytów.
- Nie, zrobimy to na spokojnie ,znajdziemy dobrego kupca i jemu to sprzedamy

No Seco pewnie tak, a Lilka miała plany, marzenia. Dla niej taka kasa oznaczała wolność od pożyczek i kredytów. Mogła rozkręcić biznes za swoją własną kasę. A to było na prawdę sporo/. Zwłaszcza, że o haracz na pewno przyjdą się upomnieć.
Teraz zaś musiała się zastanowić co dalej...
- Lećmy do mojego "mieszkania". Nikt tam nie zagląda nigdy, a kilka kryjówek mam, tam to schowamy. A potem się zastanowimy co dalej