Star Tales - gwiezdne opowieści...

- Och to był tylko przykład. Zrobimy sobie kiedyś dzień wolny na zabawę
Obiecała Leri. Jej też przyda się chwila odprężenia a Mini może w końcu się rozluźni i paradoksalnie odnajdzie wewnętrzne dziecko.
- A teraz chodź, pozwiedzamy trochę
I poprowadziła Mini do dalszych sektorów by obejrzeć ekosystemy bardziej egzotycznych planet niż Aldeeran.

Drugi zjawił się Sisco. Charakteryzujący się  wieloma rzeczami ale między innymi tym ze głośno mówiono o nim iż rzekomo boi się trawy. Mogło to mieć potwierdzenie w tym, ze zanim tu wszedł do jedi, to zatrzymał się na granicy chodnika i tego publicznego trawnika (można było wtedy zdobyć kolejny dowód na jego banie się trawy), ale teraz akurat on rozglądał się za Asyrem.
Kiedy go wypatrzył, zlazł na trawe i nic się nie stało. Ludzie mu tylko z drogi schodzili, ale to normalne.
- Co se Asyr loda nie kupiłeś? – tymi słowy się przywitał, autorka bowiem założyła ze informacja w poście wyżej iż Asyr nie kupił sobie NAWET loda sugerowała, ze Sue go kupił. Owego znał słabo, ale znał. Wszystkich jedi z  enklawy przynajmniej na dzień dobry znał.
Dalej mruknął, już dla formalnego przywitania.
Dziś wyglądał jak na Sisca codziennie. Prócz tego ze był wielkim droidem w typie czołgu. Jasnoniebieski lakier bez zmian. „Podkolanówki” granatowy jeans wiązane sznurówkami. I uśmiechnięta żółta emotikonka naklejona z boku na kazdym dziale,a  pod spodem podpis „zawsze jestem uśmiechnięty”

Po wyciągnięciu informacji od Asyra Mini oczywiście zaczęła nalegać by również udać się do ogrodów botanicznych by posłuchać. Co prawda Leri była jako tako wtajemniczona i mogła liczyć na Jamesa w tej kwestii, jednak ostatecznie dała się namówić swojej padawance na ten wypad. Ostatecznie mogą tam poćwiczyć. By zaś nie wzbudzać niepotrzebnej sensacji zabraczka nalegała na normalny ubiór, nie zaś na szaty jedi. Pojawienie się kilku członków Zakonu w jednym miejscu mogłoby budzić (częściowo uzasadnione) podejrzenia o to, że coś się dzieje. I sensacja gotowa.
Po dotarciu do Gwiezdnej Kopuły Leri wypatrzyła w oddali Sisca - nietrudno go w końcu było wypatrzeć, jednak nie goniła na złamanie karku, tylko spokojnie wraz ze swoją padawanką podążyły w tamtym kierunku. Leri cieszyła się z kolejnej możliwości wyczucia żywej natury, co zbawiennie wpływało na jej samopoczucie. I tak odprężona dotarła do tego zebrania.
- Cześć! Nie przeszkadzamy?
Powitała wesoło grupkę spiskowców.

Sisco tez szybko zauważył ze jeszcze idą Leri i Mini. Tam się musiało cos wielkiego stać. Sam jeszcze nie wiedział co, bo Asyr mu nie powiedział, to miało być ich pierwsze spotkanie „po”.
Mruknął na przywitanie Leri i Mini i milczał, jakby wyczekiwał az Asyr się uspokoi. Wkurzał go trochę ten Asyr.
- Asyrowi to chyba dzisiaj wszystko przeszkadza... – odparł Leri, ale tak chyba jakby bardziej sobie, nie chcąc Asyra uruchamiać, bo ta gra wstępna może się długo nie kończyć.
- Właściwie, to nie, ale skoro już przyszliśmy... – odezwał się nieco wyższym tonem niż zazwyczaj, jakby mówił przez westchnięcie.

Mini usiadła Siscowi na palcu, oczywiście go wcześniej uprzedzając i głosem i poklepaniem. Oparła brodę na dłoniach a kolana o łokcie. Wyglądała trochę jak chochlik.
Sue nie znalazł kapnięcia i teraz siedział pochylonym tak by kapało na trawę ewentualnie. A Asyr najwyraźniej robił się z  siebie coraz bardziej zadowolony, bo nagle wszyscy skupiali na nim uwagę – nawet jeśli negatywną celem go skrytykowania. Efekt T'kula, ale tak naprawdę bardzo powszechne zjawisko u osób charakteryzujących się zaniżoną samooceną.
- Pewnie, ze niebezpieczna. Na dolnym mieście, na ulicy świętego Brudasa Wh'anela. Wiecie jak tam jest? Nie wiecie? Tam jest okropnie, tam jest załamanie się cywilizacji. Poszedłem tam kierowany zeznaniami tego oto dżentelmena – wskazał Sisca otwarta dłonią (teraz się powinien ukłonić!)
- Z resztą zaczęło się od tego ze Sisco przyniósł prezent dla jedi którego nie ma. Zaczęliśmy szukać ale nie było go nawet w zakonie. I ja go ostatecznie znalazłem!

A Leri nadal nie była zadowolona z zachowania Asyra, jednak kierując się przykazaniami Kodeksu nie pouczała go głośno przy świadkach. Ale to tylko na razie, bo jak tylko będą sami to z nim sobie poważnie porozmawia. W końcu każdy Jedi był reprezentantem Zakonu i tym samym powinien się odpowiednio zachowywać. A tutaj bothanin szopki odstawiał... jak T'kul.
- Asyr proszę cię, mów troszkę jaśniej bo nie wszyscy są w pełni wtajemniczeni w tą sprawę
Zerknęła wymownie na Sue a potem spojrzała jeszcze na Mini. Ona sama co nieco wiedziała - a to za sprawą Aleise, albo dzięki informacjom "wysępionym" od Jamesa. Leri miała swoje źródełka i była nawet nieźle zorientowana w różnych sprawach. Ale daleko jej było do Mistrza Cieni.
- Zgaduję, że znalazłeś go właśnie na tej ulicy co wspomniałeś. Nie chcę psuć ci dramy, ale jak do tego doszło?

Stał sobie, słuchał, i w pewnym momencie wydał dźwięk, jakby ktoś pompował balona i nagle mu ustnik uciekł: coś między prychnięciem, sykiem a takim popierdywaniem uciekającego powietrza. To był dźwięk bardzo oryginalny i szczery bo wydany zupełnie niekontrolowanie w reakcji na to co słyszał. Bo po prostu się roześmiał po swojemu słysząc o tym jak Asyr szukał Cho'dy w śmietniku.
On akurat był na ulicy Świętego Brudasa Wh'alena (Brudas to jest imię?) i domyślał się o co chodzi, ale zabrzmiało to jak zabrzmiało.
- A potem se wyszedłeś i on tam sobie stał i tak go znalazłeś, nie? – tez się odezwał tonem sugerującym ze wolałby zamienić ta opowieść w dyskusje.
- Bo ja tak go znalazłem, podszedł do mnie, to nie jest gość co się uciska po kątach, wielkim detektywem nie trzeba być by go znaleźć...

- Weź mnie nie wnerwiaj! – rzucił do Sisca który juz chciał finałowej dyskusji. Zamachnął ręka, na co Sue tylko się skulił, chroniąc już tylko wafelek po lodzie.
- Śmietnik to jest taka speluna a na ich warunki to bardzo porządna knajpa z bardzo porządnym barmanem, piłem tam piwo nawet i prócz lekkiego rozwolnienia nic mi nie było.
Poprawił dosiad na ławce, już schodziła para i kiedy opowiadał – czuł się w centrum dobrej uwagi i się uspokajał szybko, wskakując na normalne tory, bez wcześniejszej maniery.
- Odnośnie twojej dygresji, to tak... – tu wskazał na Sisca.
- tak, ale nie. Ale o tym za chwile. Porządki robił takie, ze a tu komuś coś dał,a  tu kogoś obronił, w rezultacie oprychy się go bały, bo nie były bezkarne. Bo jak wiecie na dolne miasto CSB nie lata. Tego dnia go nie spotkałem, ale wróciłem na trzeci dzień jak dostałem cynk ze nasz kolega robi zadymę. Kiedy dotarłem było już po. Właśnie takim robieniu porządku, chociaż rzezimiechy już się dawno sadziły na niego, NIE URYWAJ TRAWKI! – wskazał palcem na Mini – przyłapana na gorącym uczynku trzymała w palcach dorodne źdźbło.