Star Tales - gwiezdne opowieści...

- A masz co postawić? – zapytał konkretnie, bo skoro chłop zaprasza? A może teraz coś ma? Seco uśmiechnął się „słodko” jak mały piesek który liczy ze coś mu się da. Jakoś ostatnio polityczne nastroje niepewne i całe menelstwo gdzieś poznikało – protestować poszli musi. Tylko ciekawe o co.

Zademonstrował pełne uzębienie w szerokim uśmiechu. Juz się bał ze nic twilek nie ma w  tej budce, w końcu to służbowa, i ze będzie musiał Seco biegać i za własne pieniądze pól litra kupować. Ale nie – kultura nawet tu na srednich poziomach była!
Wszedł więc i wykonał w wejściu charakterystyczny gest szurania botami – ze niby wyciera. A tak naprawdę w dupie miał.
Teraz jak w piosence (Hasupidona chyba to śpiewał na jakimś festiwalu, w holo widział) pił będzie wódkę ze stróżem nocnym.

Seco wlazł i od razu dupę posadził. A jak już posadził na jakimś krześle, to się zaczął rozglądać, i im dłużnej się rozglądał, tym większe oczy miał.
- A co to za kuhrrwa jebane muzeum? – oczywiście jak łatwo sie domyślić mowa było o tych dżedajsko-szitowskich atrybutach. Sięgnął na stoliczek po jakaś figurkę, obejrzał i odstawił, jakby parzyło.

Seco nie był tym ktorym trzeba było wymysnie kłamać. On nie poznał w tym nawet szaty sitha. Jakiś czarny szlafrok. Jego bardziej błyskotki interesowały.
Kiedy Braian polał, to Seco się napił.
- Po wojnie są też blastehrry i ghrranaty, a ty tylko takie chujstwo od latahrrek trzymasz...

- To lepiej to sprzedaj nim ci ktoś podpiehrrdoli! – poradził od serca Seco, wychylajac co mu polano.
- Na e-chrredycie sprzedaj. Moja dziewczyna tam rhadia sprzedaje. Wszystko ludzie kupia, nawet zepsute...

- Dla ciebie też, bo bys już tego nie miał. – Seco akurat nie był złodziejem. Był pijakiem. Nie zawsze szło tow  parze. Nie miał subtelności, widać to po nim. Chętniejszy był za to w mordę walić, bo do tego posturę miał i parę w łapach – bo wielkie bydle. Może nie takie jak oficer Mavhonic, ale dawał rade.
- A ja już w piehrrdlu siedziałem sześc miesięcy za szczanie na phrokuhrrratohrra! – jak widać – nauczył się, już nie szczał na prokuratora tylko na stróża nocnego.

- A ty mnie. – odparł, bo Seco byle gadką się nie wystraszy. Oczywiście wypił. Był sporo cieżejszy od Braiana no i był gadem, powoli się roznosiło ale i długo trzymało, dzięki temu Seco był na rauszu własciwie cały czas...
- No była wojna, ale ja mam to w dupie. Tutaj to nie umieją wojen phrrowadzić, nie to co u nas na Kalee. U nas takie wojny były że mózg staje!