Star Tales - gwiezdne opowieści...

Tego dnia, jednego z ostatnich wspólnych, Asyr zabrał Sisca...
Poprawka.
Asyr został zabrany przez Sisca na spacer. Spacerów polegał na łażeniu za nim. Do tej pory Asyrowi wydawało się, ze radzi sobie naprawdę nieźle w swoim pogrążonym w ciemności świecie, i nawet był zadowolony. Dziś jednak, poruszając się po terenach sobie nieznanych, zdał sobie sprawę, jak wiele mu brakuje, nie mowa nawet do ideału, a do względnej normalności. Trzymał się więc Sisca. Na początku nerwowy, w miarę jednak upływu czasu i przekonania ze może zaufać przewodnikowi, zaczął nawet korzystać z tej przechadzki. Trzymał Sisca „na smyczy”, dla wygody, i był przez niego holowany. Raz po raz zasadzał mu kopa (Siscowi) w „kostkę) co go bardziej bolało niż Sisca.
Kiedy zbliżali się do tego miejsca, Asyr coś usłyszał.
- hej, Sisco, słuchaj! Słyszysz? Jakiś dziwny koncert, strasznie brzydko śpiewają  -Asyr miał dobry słuch. Musiał mieć dobry, skoro był ślepy. Tak się mówi, ze niewidomi mają lepszy słuch. Mzoe nie lepszy, ale bardziej się skupiają na tym, co słyszą.

Tu nastąpiła różnica poglądów. Asyra to kręciło. Nudził się, potrzebował bodźców. Sisco był nabodźcowany bardziej, miał takie szerokie pole widzenia i nawet cel, o którym Asyr nie wiedział, a nawet jakby wiedział to by nie pomógł, bo obecnie obraz to dla niego abstrakcja.
Ale teraz nadarzała się okazja czegoś posłuchać. Stał więc twardo, zaparł się i za smycz trzymał, by mu Sisco nie odszedł. Miał świadomość, głupi by był gdyby nie, ze jego mały podopieczny/przewodnik to w istocie monstrum, które go może połamać, zdeptać, zmiażdżyć i na wiele jeszcze miłych sposobów unicestwić. Wiedział też równolegle z tym, ze takie trzymanie smyczy sprawi ze on dalej nie pójdzie, bo Asyra szanuje. Na to sobie sam zapracował i miał pełne prawo do profitów.
- Przestań węszyć jak fumpak za zgniłym serem, chodźmy tam. Śpiewają, posłuchamy sobie. Się przynajmniej czegoś dowiemy, będę mógł nowe plotki w enklawie posiać – bothanska natura. Jak szpiegiem się nie da być, to chociaż pleciuchem.

Nie, nie oznakowali. Widać uznali ze każdy pójdzie na słuch. Ale Sisco nie był sam, jak się ma przyjaciela, to się nigdy nie ma wad które uniemożliwia ci zrobienie czegoś. Zadowolony padawan jak dzieciak któremu pozwolono, ruszył do przodu, badając sobie drogę laską, ciągnięty tym niezbyt przyjemnym aktem sztuki, i Sisca za sobą pociągnął, tudzież ten za nim zwyczajnie pójdzie.
Mijani ludzie zwracali na nich uwagę bo: Sisco – wielki droid – na smyczy, i Asyr – niewidomy chuderlak który za tą smycz trzyma. Kwestii jedi nie dodano. Bothanin był po cywilnemu, w spodniach typu „rurki”, których tak wielu nienawidziło a Asyr nie miał zdania bo nie widział jak beznadziejnie wygląda w tym, i w koszulce z nadrukiem reklamy landrynek. Obowiązkowo tez okulary na nosie.

Dla Asra też to był bełkot, z prostego powodu – bo to był bełkot. Bełkot i dudnienie. Akurat teraz dawali bełkot i dudnienie a ktoś do tego dodawał wątpliwy, zawodzący wokal. To chyba miała być próbka Heavy Isotope. W takim przypadku to nawet lepiej być trochę głuchawym.
Asyr prowadził, ale teraz to i pewnie sam Sisco się orientował. W każdym razie, nie ważne za czyją inicjatywa, uliczka wyprowadziła ich na plac przed KEMOT-em, gdzie kolorowy tłum roił się koło prowizorycznej, zadaszonej jednorazowym dachem budki, gdzie stały urządzenia rejestrujące i coś co puszczało podkłady muzyczne do tych „półprofesjonalnych” wokali. Siedziało tam trzech ludzi w koszulkach „Wielokwiata”, Nad sceną powiewał napis – pierwsza wielka akcja fundacji Wielokwiat: poszukiwacze diamentów”. Gdzieś po drodze tablica wyjaśniająca, o co tutaj chodzi. A chodziło mniej więcej o to, ze każdy tam sobie mógł wejść, podpisać się, wyrazić zgodę na wykorzystywanie danych itp. i dać próbkę „talentu”. Odważnych nie brakowało, ale głównie jaja sobie robili.
Asyr zatrzymał się i z charakterystycznie odchyloną głową łapał dla siebie klimat tego zbiegowiska i najwyraźniej próbował coś zrozumieć. Cofnął się o dwa kroki, by znaleźć się bliżej Sisca i poczuć się bezpiecznie, miał wrażenie ze zaraz go zadepczą.

Asyr zachichotał jak gimnazjalistka, bo licealistki nie chichoczą – mają za dużo pracy w galeriach.
Wykorzystał jednak to, ze może mieć oparcie w olbrzymim metalowym ciele.
- Aaaaa, wiesz co, chyba już jaże co to jest. Coś o tym w holo słyszałem. Oni szukają młodych talentów. Taka akcja. Że niby maja to co roku robić... Posłuchamy trochę, nie?

Takie tu zamieszanie się robiło ze nawet na Sisca nie zwracali uwagę. Kiedy farbowany mop wyszedł z  namiociku, już się zachowywał jak gwiazda, nosił się że hej. I już następny się zabierał do śpiewania, tylko musiał piwo dopić. Sisco to wszystko widział. Asyr nie. I pewnie dlatego mu się podobało.
- To taki jest rodzaj muzyki, ze się jęczy. Tak ma być, wszystko w porządku – poklepał pancerz pod swoją ręką, uspokajająco, nie chciał by mu się Sisco ofukał i zarządził odwrót.
Asyr lubił „obserwować” oszołomów, a wszelkie wariactwo strasznie przyciągało jego uwagę. Nie wyszalał się za młodu. Swoją młodość „przespał”, stracił bezpowrotnie, a wobec jedi nie mógł zachowywać się tak, by choć trochę to nadrobić. Dlatego tak bardzo zależało mu by zostać. A może nawet się „zabawić”
- jak ci się tak strasznie nie podoba to sam spróbuj i pokaż im jak to się robi

Kiedy mu się pochylił, to go w pysk otwarta dłonią walnął, szczerząc zęby, wręcz powstrzymując głośny śmiech.
- tak, pojebało.  Pojebało mnie na maksa. Podprowadź mnie tam i zaśpiewam. Zobaczysz, i będzie ci głupio! – krzyknął z  przytupem, nadal się trzymając jego nogi, ale juz mu kończyny lekko drżeć zaczęły, w świadomości tego, co zamierzył, bo decyzja została podjęta. Bez przemyślenia, jak wiele Asyrowych decyzji, ale życie ma się jedno i trzeba mieć do niego trochę dystansu, inaczej jest nudne i całkiem bez jaj!
Asyr wyszedł przed Sisca, nieco się Mocą wspierając w orientacji. Dumnie się wyprężył, na ustach uśmiech malując. Oto był ten, co podjął decyzje, ze czas sławy zakosztować. Bo to by Siscowi pokazać to głupi pretekst był, by przekonać właśnie Sisca, i samego siebie też.
- No, prowadź