Star Tales - gwiezdne opowieści...

- A nie pomyślałeś chuju, że to może być test?
Krzyknął do Yato a potem sięgnął do kieszeni i wyjął komunikator. Bardzo szybko wybrał jakąś opcję i coś powiedział do urządzenia. Wciąż krążył nad nieszczęsnym człowiekiem czekając na coś.
Po minucie się doczekał, bo nadlecieli członkowie gangu, którzy wcześniej tutaj czekali. Na czoło tego małego pochodu wysunął się weequay. Zerknął na na rodianina a potem na Yato, po czym głośno chrząknął.
- I jak szefie?
Zwrócił się do zielonego, który teraz się uśmiechnął wrednie.
- Gówniany przypadek, bierzcie maszynę i spadamy.
- Co z transportem?
- W dupie to mam.
Machnał ręką rozkazująco i jedna z maszyn opadła ku ziemi. Okazało się, że na tym speederze siedziały dwie osoby.

Cóż, rozstali się w miarę "pokojowo" a wiec nie zastrzelili Yato na miejscu. Mim wszystko rodianin był w miarę wyrozumiały, bo ktoś o bardziej ognistym temperamencie by go od razu zabił. Albo gorzej. Bo śmierć to nie najgorsza rzecz jaka tutaj mogła kogoś spotkać.
W każdym razie członkowie gangu zabrali speedera i odlecieli w swoją stronę.

Plac Vessona. Artrus znał to miejsce, chociaż rzadko tutaj przychodził, zdecydowanie nie robił tutaj zakupów. Gdy czegoś potrzebował to szukał tego na wyższych poziomach lub na czarnym rynku. Dzisiaj zaś szukał kogoś, nie czegoś. Ostatnio musiał zarobić trochę kasy, nie mógł wiecznie żyć z pieniędzy, które zarobił pracując w armii Imperium. Rozleniwił się. Zajął się więc pracą najemnika/łowcy nagród. I obecnie poszukiwał jednego z pomniejszych niby gangsterów. Jakiś baran pomyślał, że może stworzyć swoje małe imperium, jednak robił to nieostrożnie i nadepnął na odcisk komuś silniejszemu.NA Coruscant istniała już hierarchia i nowy osobnik tu nie pasował. Więc Artrus musiał się go pozbyć. Zebrał informacje na jego temat.
Z kieszeni wyjął przenośny holoprojektor i zerknął na wyświetlany obraz. Zdjęcie młodego człowieka - przystojniak, w typie tych dbających o swój wygląd. Obok pojawiło się imię i nazwisko - Jonah Jones. Dalej jego dane i miejsce prawdopodobnego pobytu. Gdzieś tutaj był...
Artrus schował projektor, poprawił kurtkę i sprawdził czy ma przy sobie broń. Dwa bliźniacze blastery, ręcznie wykonane oraz zestaw noży. Wszystko było. Po chwili włączył się do tłumu. Ruszał na polowanie.

Artrus też ostatnio był nieosiągalny - miał kilka rodzinnych spraw do załatwienia. A w przypadku Mando mogło równie dobrze chodzić o zwykłe spotkanie rodziny jak i o wojnę planetarną. Taki był już urok tej społeczności. O Lizce w ogóle nie myślał, miał inne rzeczy na głowie. Spoglądał po sklepikach, szukając odpowiedniego lokalu. Brat Jonesa prowadził tutaj mały sklep i prawdopodobnie ukrywał się w nim Jonah. Wiedział, że na niego będą polować, więc się nie wychylał. Ale to było zbyt proste, wiec Artrus węszył pułapkę.
Wtedy na kogoś wpadł. Obrócił głowę i spojrzał na tego kretyna, który na niego wpadł. Poznał ja od razu. Nie przystanął by z nią pogadać. Nawet się nie przywitał z nią.
Spojrzenie przeniósł na świecące neony, zostawiając dziewczynę za sobą.

Nie przejął się tym "spierdalaj". Jaki byłby z niego wojownik, gdyby nie potrafił panować nad własnymi emocjami? Młodzi i niedoświadczeni najemnicy często wysoko cenili swoje ego i szukali byle pretekstu do tego, by się bić. Takie spierdalaj można było uznać ża taki pretekst. Ale Artrus był zbyt doświadczony i zbyt stary, by przejmować się słowami byle kogo.
W końcu dotarł do odpowiedniego sklepu i tam wszedł by pogadać z właścicielem.
By nie przedłużać... mijały kolejne minuty, tłum robił to co zwykle, każdy pochłonięty był własnymi sprawami. Aż tu nagle coś wybuchło, szkło poleciało w głąb placu a w tle niosły się odgłosy wystrzałów. Ludzie i obcy zaczęli panikować - uciekali w kierunku tuneli i wyjść, powstał prawdziwy chaos.

Sklep miał dwa piętra. To był skromny budyneczek dobudowany do ściany potężnej monady. Dookoła niego znajdowały się podobne przybudówki, które teraz bardzo szybko pustoszały, bo tłum uciekał. Kto miał chociaż trochę oleju w głowie wiedział, że należy spieprzać. CSB się tutaj nie zjawi, ale najemnicy i milicja na pewno. A wtedy zrobi się jeszcze gorzej.
Nagle z okna pierwszego pietra wypadły dwie szamoczące się postacie, które z hukiem wylądowały na ziemi, nie przestając się szarpać. W końcu jeden z mężczyzn osiągnął przewagę i znalazł się nad nim, nie przestając okładać go pięściami. Coś tam od niego mówił podniesionym głosem, domagając się odpowiedzi. Ci dwaj w ogóle nie przejmowała się chaosem, który wywołali.
W końcu ten który był górą podniósł się na nogi, wyciągnął broń i zastrzelił leżącego. a potem poprawił kurtkę i ruszył w stronę jednej z bocznych alejek, pozostawiając trupa leżącego na ziemi przed sklepem.

Ci dwaj razem wypali przez okno, musieli się szamotać wcześniej a żadnych poduszek nie było, walnęli z impetem o durabeton, więc obaj byli poobijani. Widać tez było w ruchach Mando - bo oczywiście to Artrus zabił tego drugiego, lekkie utykanie, więc się trochę potłukł. A wcześniej mógł oberwać od granatu, bo ta eksplozja właściwie była spowodowana przez granat.
A milicja? Zjawi się, poogląda zniszczenia, zabierze trupa i zajmie lokal, który następnie sprzedadzą i tyle. To nie CSB, szukać winnego nie będą. Oni są tylko od tego by tutaj był porządek, reszta niech zajmuje się swoimi sprawami. No chyba, że ktoś by zaatakował lokal należący do Sel-Makor. Wtedy byłaby już grubsza afera, a tak nic z tego nie będzie.
A w innej uliczce panował względny spokój, bo wszyscy ludzie uciekli z placu, nikt nie został z tyłu by popatrzeć co się tam działo. Każdy wiedział. Jakaś egzekucja, porachunki mafijne itp. To było powszechne zjawisko.

Tymczasem Artrus także opuszczał teren Placu. Jego początkowy plan by zająć się bratem Jonesa po cichu i na spokojnie nie poszedł zbyt dobrze - delikatnie mówiąc. To była pułapka, tak jak podejrzewał. Wszedł w nią świadomie, wywiązała się walka, przyczajony zabójca rzucił granat... ok, da się przeżyć. Są ściany itp. Problem w tym, że te pieprzone coruscańskie skąpiradła oszczędzały na budowie ścianek działowych, które nie powstrzymałyby wściekłego wookiego. Wściekłego człowieka pewnie też nie. No i oberwał trochę.
Idąc ulicą sprawdził swój lewy bok, który krwawił. Utykał też lekko, bo i w nogę oberwał odłamkiem, ale to dało się przeżyć. Ból był obecny i ciągle przypominał o sobie jakby chciał powiedzieć "Idź do lekarza baranie!". Problem w tym, że w pobliżu lekarza nie było, a jego pojazd... cóż, ktoś go podpieprzył. Właśnie stał w miejscu gdzie zaparkował speedera. Co prawda był kradziony, ale mimo to wkurzył się, bo utracił środek lokomocji a w pobliżu nie było  niczego. A jego krew jakoś nie chciała na chwilę pozostać tam gdzie miała.
Miał drobny dylemat co robić dalej, ale przypomniał sobie że ta cała Lizka mieszka w pobliżu, więc mając w sumie marny wybór pośpieszył w kierunku jej sklepu i mieszkania. Jeśli będzie mieć szczęście to trafi tam na apteczkę, opatrzy się i poleci do zaprzyjaźnionego lekarza. Taki był plan...