Star Tales - gwiezdne opowieści...

To było dosadne porównanie - Republika to moloch, który w czasach kryzysu nie wyrabiał na zakrętach i bliski był wykolejenia. By do tego nie doszło potrzebny był ktoś odpowiednio ogarnięty by tym molochem sterować.
- A co, ja rozumiem? Ja mam prostą robotę, pilnować by nikt nieupoważniony nie dostał się do budynku. Czasem pilnować by protesty przebiegały spokojnie i od biedy pilnować tych wszystkich polityków. Tyle
To byłą uproszczona wizja służby gwardzisty, ale dawała jako takie pojęcie czym się zajmowali. Żadnego wojowania w polu, żadnego ścigania przestępców. Taka uprzywilejowana służba ochrony.

- A żebyś wiedział
Prychnął twi'lek. To miał być żart, ale niestety ale trochę w tym racji było. W Senacie byli i wielcy politycy, potrafiący zachować się z klasą, byli też tacy, którzy nie bardzo potrafili się zachować. I czasem dochodziło do ostrych kłótni na tle poglądowym i gwardziści muszą zaprowadzić porządek.
Kapitan Vills rzucił okiem na nadchodzącego Sedita. Jakoś szybko skojarzył że to pewnie syn Jenethazy bo mimo wszystko niewielu było przedstawicieli ich rasy na Coruscant.
Tymczasem coś się zaczęło dziać, bo przez holokomunikację któryś z funkcjonariuszy CSB poinformował, że część protestujących próbuje przekroczyć barierki by wedrzeć się do Senatu.
- Banda idiotów
Skomentował krótko twi'lek ale zbytnio się tym nie przejął. Oficerami CSB dowodził w końcu Mavhonic.

Vills nie był tym przejęty. Zbyt wiele razy już uczestniczył w podobnych obstawach, by reagować na takie sytuacje żywiołowo. Jego ludzie wiedzieli co mają robić. Z resztą mieli rozkaz by nie zawracać dupy dowódcy w takich sytuacjach. Dopiero takie wymagające jego interwencji miały być mu zgłaszane.
- Spokojnie Mavhonic. Dostaną po łbach z działka sonicznego to odechce im się harców.
Rzucił twi'lek na rozluźnienie. Działko soniczne było całkiem humanitarnym sposobem pacyfikacji tłumów, bo nie wywoływało jakichś trwałych obrażeń. Jedynie ból głowy i dezorientację. I takich protestujących łatwo było skuć i zapakować do furgona by ochłonęli.
- A nawet jeśli jakimś cudem uda im się przedrzeć to mam snajperów umiejscowionych w strategicznych punktach obserwacyjnych a druga linia ochrony wyposażona jest w karabiny ogłuszające. Musieliby mieć czołg by się przedrzeć.
Były to spore środki ostrożności, wiec w przeszłości musiały być ostrzejsze incydenty.

No tak, Mavhonic musiał przejmować się opinią publiczną, prasą i w ogóle całym tym bałaganem. A Vills? Wyda rozkaz uznając, że bezpieczeństwo Senatu jest zagrożone i tyle. A potem mu oczywiście zwierzchnicy będą suszyć głowę, on zagrozi, że odejdzie z tej roboty, oni coś tam po marudzą, po marudzą, stwierdzą by to było ostatni raz. I tak już od lat. Nie zależało mu, bo wojskową emeryturę miał już w zasadzie zapewnioną. Najgorsze co go spotka to wędkowanie na jakieś przyjemnej, prowincjonalnej planecie.
- Raczej nie. Przynajmniej nikt się nie zgłaszał na ochotnika. Może potem ktoś z biura Kanclerza się odważy
Poprzednia kadencja Senatu rządziła szczątkowo aż do zakończenia wyborów. Im już nie zależało na tym by uspokajać protestujących, bo już byli w ich oczach "spaleni". Nowi kandydaci nie chcieli się sparzyć, bo by im poparcie spadło, zostawało tylko biuro Kanclerza. A oni zaś musieli cały ten burdel ogarnąć by nie powstał całkowity chaos.

No właśnie, elektorat był raczej marny to i nikt nie chciał się pofatygować by go przekonać. Gra nie warta świeczki. Bo w przypadku błędów holotransmisje obiegną całą Republikę i wtedy taki kandydat na senatora był już spalony.
Hasła na transparentach były przeróżne. Począwszy od "Precz z Senatem", poprzez "Władza dla ludu" po "Won ze złodziejami!". Były jeszcze nawołujące do zacieśnienia stosunków z Imperium w celu budowy lepszej przyszłości. Było to dosyć abstrakcyjne pojęcie i chyba ci co je wywiesili nie byli zbytnimi fanami Republiki.
- Banda dzieciaków
Mruknął Vills i odszedł w bok, by pogadać z jednym ze swoich ludzi.

Republika była ogromna. Gdy powstawała to każda planeta miała swojego reprezentanta w Senacie. Cała planetę reprezentowała tylko jedna osoba! Jedna! To wielka władza. Z czasem, gdy Republika zaczęła się rozszerzać to ten system po prostu nie dawał rady. Senatorów musiałoby być tysiące. Dlatego też obecnie każdy senator reprezentował jakiś system, lub w przypadku rzadziej zasiedlonych planet - sektor. A to oznaczało kilka planet na senatora. I by nie krzywdzić tych pomniejszych planet, każdy rząd opłacał swoich doradców, i oni siedzieli w Senacie i doradzali tej jednej osobie. Dlatego też Senat był takim molochem. Po prostu nie dało się tego inaczej rozwiązać. Fakt, kosztowało to sporo, ale jeżeli przejrzy się dokładną rozpiskę budżetu Republiki i porówna liczby, to nie robi to już takiego wrażenia. Ale media z reguły pomijają takie zestawienia. Byleby tylko oskarżyć Senat o marnotrawienie funduszy i nabijanie swojej kieszeni.
Oczywiście mieli rację, częściowo przynajmniej. Niektórzy senatorowie tak traktowali służbę w Senacie - jako okazję do niezłego zarobku przy minimalnemu wysiłkowi. A jeśli uda się dorwać do jakichś kontraktów rządowych to i za łapówki nieźle można zarobić.
Po kilku minutach spokoju nadszedł komunikat - sytuacja na tym zaognionym fragmencie została opanowana i ci najbardziej rozrabiający zostali aresztowani.

Protesty przed Senatem trwały jeszcze kilka godzin. Obyło się bez większych incydentów, jednak kilkudziesięciu protestujących dostało się do aresztu pod zarzutem zakłócania porządku. Ale to tylko na 48 godzin. Reszta w końcu się rozeszła gdy zorientowała się, że obecne władze mają ich pretensje głęboko w... gdzieś. I nikt nie wyjdzie by z nimi "pertraktować". Po protestujących trzeba było jednak posprzątać i zajęło to kilka kolejnych godzin dla służb porządkowych. Ale funkcjonariusze CSB mogli spokojnie wrócić do domu.