Star Tales - gwiezdne opowieści...

Krzesło ponownie trochę oszołomiło i powaliło na kolana, ale adrenalina buzowała w żyłach jak wściekła, więc nie liczyły się rany a kac jakoś sam poszedł sobie do domu. Fibalowi co prawda daleko było jeszcze do pełnej wściekłości furii, teraz po prostu dobrze się bawił przy okazji tej bitki. A stratami się nie przejmował, bo i tak nie lubił tego baru. A za gówniane danie kara jakaś się należy.
Artrus też się pozbierał z ziemi i jakże by inaczej, rzucił się na przeciwnika parując cios w brzuch jedną ręką a drugą atakując jego twarz. Ale formy to on dzisiaj nie miał, więc ryzyko potknięcia się i zwalenia na kaleesha było duże.

No wykoleił się jak długi. Wstyd dla takiego wojownika jak on. Ale zawsze można zwalić na kaca, kiepską formę i tak dalej. Gdy już się z ziemi zbierał to usłyszał głos kaleesha.
- Dobra... bo jak mnie zgarną to za recydywę pójdę do paki. Trzeba się znieczulić
Łatwo się domyślić co też miał na myśli. W każdym razie pozbierał się w miarę szybko i wylazł nieco chwiejnym krokiem na ulicę, zostawiając na ziemi garść kredytów za zniszczenia. Jakąś tam uczciwość jeszcze miał.
Na ulicy zaś otrzeźwiło go "świeże" powietrze i hałas latających wszędzie aerowozów. Fibal wyprostował się, poprawił swój wygląd i jak gdyby nigdy nic ruszył dalej, z kaleeshem czy bez. A gdzie szedł? No po znieczulenie!

Artrus też był ochlapany krwią, ale to mógł łatwo zamaskować zapinając po prostu kurtkę. Twarz otarł zaś chusteczką, taką papierową jednorazówką. Paczkę podał swojemu towarzyszowi.
- Nieźle się bijesz, chociaż finezji za grosz. W sumie sam też tym nie grzeszyłem... fierfek... przeklęte krzesło
Mruknął, krzywiąc się nieznacznie. Trochę oberwał, ale bywało gorzej. Teraz zaś trzeba było oddalić się jak najdalej od tego baru mlecznego i najlepiej ne pojawiać się w jego pobliżu przez jakiś czas. Tak na wszelki wypadek.
- Pijesz di'kucie?
Zwrócił się do kaleesha nim zdążył ugryźć się w język. Używanie Mando'a w dzisiejszych czasach nie było zbyt mądre, ale to był jego ojczysty język, cięzk wyzbyć się nawyków.

"Dzięki świecie za galaktycznych ignorantów" pomyślał z ulgą, bo raz mu się już zdarzyło, że nieuważnie przeszedł na Mando'a, ktoś zakablował CSB i potem musiał dawać drapaka, bo uznali go za szpiega. Potem oczywiście tego kapusia znalazł i nauczył go, że to nie ładnie donosić.
W każdym razie Artrus nie sprostował tego kutasa. Niech myśli co chce.
- Kawałek dalej jest monopolowy. Gówniany wybór, ale tanio jest, a na znieczulenie wykwintnego trunku nie trzeba
Cały czas prowadził, bo tą okolicę jako tako znał. Szybko zszedł z głównej drogi i wszedł w mniej uczęszczane alejki między budynkami. Takich skrótów było tutaj multum, ale tylko miejscowi znali je najlepiej. Byle kto mógłby szybko zabłądzić.

Przenosiny do tego Tematu

- A jaśnie wielmożny pan kaleeshanin nie mógł odmówić tak zacnym podarkom, czyż nie?
Z głębi sali dobiegł go złośliwy, kobiecy głos. I gdy się Secorsha odwróci to dostrzeże brudne rude włosy, złociste złośliwe oczyska i wredny uśmieszek na ładnej ale też brudnej twarzyczce. Lilka siedziała sobie wygodnie przy stoliku, rozwalona jak pani świata a przed nią znajdowało się duuużo jedzenia. Najwyraźniej byłą przy kasie, bo zazwyczaj ograniczała się do skromnych posiłków. A dzisiaj ile dusza zapragnie i żołądek przetrzyma.
Sam jesteś sobie baranie winny, byś nie pił to by łeb nie napieprzała... siadaj, bo jak na ciebie patrzę to aż mi się żal robi. A to zdecydowanie nie za fajne uczucie
Wskazała mu miejsce przy swoim stoliku. Nie chciało jej się drzeć na cały bar, zwłąszcza że ludzie na nią już krzywo patrzyli.

Obserwowała go z rozbawieniem bo wyglądał jak siedem nieszczęść po dodatkowej kolizji z krążownikiem Sithów. Czyli generalnie gorzej niż kupa banthy. Ale śmierdział pewnie podobnie. W międzyczasie zajadała się grzankami, które już co prawda ostygły, ale nadal były dobre.
- O tak okazja życia. A nie wyruchali w dupsko twojego truchła, gdy już się schlałeś jak świnia?
Wyszczerzyła ząbki w uśmiechu, zaś najbliżej siedzący niej ludzie syknęli cicho chcąc zwrócić jej uwagę na rynsztokowy język. W końcu to był bar mleczny a nie jakaś mordownia. Ale ich słowa w ogóle Lilki nie poruszały. Kiedyś to może by się przejęła, a teraz? Miała na to wyjebane.
- Burżujstwa? Ty pasożytniczo szczurzo gębo! A ja chciałam się z tobą podzielić owocami mojej ciężkiej pracy... skoro tak, to gap się i konaj z głodu
Prychnęła bojowo, ale to i tak była taka gra. Podzieli się z nim tym co ma, ale na razie chciała go trochę podrażnić. A po co? Dla uciechy własnej.

- Oj biedactwo, na pewno przestanę. Może troszkę maślanki?
Wskazała na kartonik stojący obok talerza z grzankami.
Chociaż jedno trzeba było Seco przyznać, nawet na kacu myślał w miarę logicznie i ją szybko rozpracował, co tylko skwitowała kwaśnym uśmiechem. By go cholera trafiła.
- Naprawiłam im sprzęt kuchenny. Żarcie dali mi w ramach zapłaty. To co, miało się zmarnować?
Wzruszyła ramionami i sięgnęła po kolejna grzankę. Faktycznie szkoda jej było wywalać kasę na tyle żarcia. Gdyby miała nadmiar gotówki, to by ją zainwestowała w nowe narzędzi, czy odświeżacze powietrza do warsztatu. Coś praktycznego a nie żarcie.
Po chwili spojrzała z ukosa na Seco, gdy ten zaczął wyrażać się niepochlebnie o jakości jedzenia. Sięgnęła wiec przez stół i wyrwała mu grzankę z łapy.
- Ty i ta twoja paranoja na tle kapitalizmu. Nie chcesz jeść, to kiś się w swojej zupce z alkoholu i łapy precz od mojego żarcia.

- Po stypie? W barze mlecznym? Ty to chyba rozpuszczalnik wypiłeś... cała beczkę pewnie. I to w dzieciństwie. I dlatego masz taki burdel na strychu
Pokręciła jeszcze palcem przy głowie na wypadek gdyby nie zrozumiał o co jej chodzi. Kto wie co w jego pijackiej głowie teraz siedzi, skoro już do stypy doszedł.
- Noo... a wystarczyło tyle nie chlać i żołądek by się uratował. I dupsko też. A tak to do kibla po tobie nie wejdę. Całe szczęście, że jestem kobietą
Uśmiechnęła się złośliwie. I nagle wyrwał jej grzankę z palców - złodziej przeklęty! Prychnęła gniewnie, ale już nie walczyła o ten wymiętoszony kawałek chleba, tylko sobie wzięła nowy. Niech sobie je ten co zdobył.
- Oh ty mój rycerzu w lśniącej zbroi dla ubogich
Wskazała na jego protezę.
- Tylko nie wypij mi całej maślanki! Jeśli to zrobisz, to wepchnę ci widelec w oko i będziesz potrzebować kolejnej protezy