Star Tales - gwiezdne opowieści...

W laboratorium, zważywszy na wcześniej zaznaczony pilny priorytet, zaczęli już coś robić. Rysunek okazał się, być autentyczny, narysowany krętkami (podano markę – popularna na Coruscant), oszacowano wiek obrazka (ok 25 lat – tez pasowało) o szczegóły trzeba by zapytać psychologa, chociaż -juz kiedyś psycholog analizował ten rysunek. Koperta zaś była ogólnie dostępna w sklepach papierniczych. Miała na sobie odciski palców których nie było w bazie danych. Robił to ktoś, kto tu nie był oficjalnie, nie miał dokumentów. Na więcej trzeba poczekać – takie badania wymagają czasu, ale już teraz znajomy z laboratorium powiedział, ze pieczęć jest bardzo dziwna i na pewno dużo w sobie kryje. Być może będą musieli ściągnąć eksperta bop tutaj na miejscu takich nie mieli. W każdym razie, trzeba czekać.

Szefostwo, prokurator planetarny czy jakiś inny od niego, pracownik który był upoważniony. Ale wysłuchał sprawy, przygryzając ołówek. Wiele osób miało takie swoje 'pomagacze w skupieniu” jak skubanie czy gryzienie czegoś.
- Dobrze, więc proszę się tym zająć – to było oficjalną zgodą. Poniekąd wiązało się to już ze sprawą Ak'Domiego sprzed lat. Trudno znaleźć kogoś lepszego, on o tej sprawie wie najwięcej. Teraz czas na drugi odcinek. A Ak'Domi był skrupulatny, dobry w takich rzeczach.
- Mam nadzieje, ze teraz go znajdziecie. – wtedy sprawę umorzono. Sprawę porwania dziecka, bardzo śliską. Prosto ze szpitala. Przyjechała ciężarna kobieta. Wyjechała sama. Bez dziecka, bez śladu po nim. Jakby zniknęło. A przyjechała w ciąży, była na to wcześniejsza dokumentacja.
Obrazek tez był w archiwum. Były na to dowody...
Wyglądało na to, ze trzeba odpalać obszczany niespełna rok temu przez niejakiego S.Gawile areowóz i jechać na miejsce zbrodni.

Na pewno jak wróci, wyniki już będą. Zejdzie mu trochę, sama podróż troche trwa, bo to już czas na korki.
Mavhonic nie odebrał połączenia, widać akurat teraz nie był, ale kiedy prokurator dotarł pod swoją monadę, od razu zobaczył policyjny areowóz błyskający kogutem, ale cichy. Jego klatkę na dobre zablokowali, mogli przechodzić jedynie mieszkańcy za okazaniem ważnego dowodu na to ze zamieszkują ten obszar. Stała tez karetka. Jak zawsze w takich przypadkach. Ale tylko po to przylecieli by stwierdzić zgon.
Ciało zostało juz zabrane i leżało w  karetce,w  worku. Niebawem poleci na sekcje.
Po chwili pojawił się Mavhonic, wyszedł z piwnicy. Zauważywszy Janessriego, uśmiechnął się z daleka i zaraz podszedł do niego. Dobrze było go widzieć w jednym kawałku. Morderca był zdecydowanie zbyt blisko. Jena denerwował sie jak zawsze, kiedy coś zbyt blisko się działo.
- Wszystko Ok? – zapytał na powitanie.

Tak, policjanci go poznaki, dzień dobry powiedzieli, ale bez słów, tylko skinienie głową. Jak zawsze w takich sytuacjach – nie było wesoło. Jena od razu skinął, zapraszając do piwnicy. Odezwał się dopiero w windzie, bo tak mieli do pomieszczeń piwnicznych zjechać. Były schody,ale były one zabezpieczone, zwykle na co dzień by sobie nikt z mieszkańców nie zrobił krzywdy, bo to takie schody piwniczne. Trwało ustalanie, czy aby szyfr nie został złamany.
- Będziesz miał kawał niewdzięcznej roboty. To była twoja sąsiadka. Była w ostatnim miesiącu ciąży. – Jena spojrzał na durosa. Kiedy nie mówił, wargi miał mocno zaciśnięte.
- korzystasz ze swojej piwnicy?

- Bo ktoś był w twojej piwnicy... – nie skoczył, nie powiedział co. Winda się zatrzymała. Wyszli. Przeszli jeden korytarzyk, drugi. Do nozdrzy pchał się zapach podobny do tego z  koperty. Zapach niezamieszkanego, niewietrzonego pustostanu, piwnicy, magazynu.
Ciała oczywiście nie było, obrysowano je na podłodze. Leżało w pozycji embrionalnej nieopodal drzwi do piwnicy Janessriego.
- Jest tam coś czego jeszcze nie zabraliśmy. – Jena był pewien, ze Janeserri weźmie ta sprawę. Przecież to się działo dosłownie na jego podwórku.
Drzwi do piwnicy zostały otwarte – po prostu policyjny ekspert wymontował zamek i wysłano go do analizy by zbadać, kiedy kod został złamany. Bo został, ten ktoś wchodził do piwnicy.
W piwnicy zas, jak tow  piwnicy, słoiki i jakieś stare sprzęty. I ogólny piwniczny kurz. Jedna pólka była wolna od słoików, wytarta do czysta z kurzu i leżał na niej obrazek.
Obrazek jaki dziś Ak'Domi już widział. Przedstawiający rodzinę i embrion. Rysunek ze sprawy sprzed lat.
Jena odsunął się w bok, by jego przyjaciel sam mógł wziąć kartkę. Takiego samego typu, Użyto takich samych kolorów, postaci by6 ly takie same. Przekaz taki sam. Jednak – nie był to identyczny obrazek. Nie wierna kopia. Nawet laik pozna, ze rysował to ten sam autor. I ten sam, który rysował oryginał z archiwum. Ale nie były one identyczne. Różniły się typowymi szczegółami wynikającymi z faktu bycia dzieckiem. Tu reka krótsza, tam oko większe. Temat był ten sam. Autor był ten sam. Rysunek już trzeci.
Dopiero widząc w krótkim czasie przynajmniej dwa, można było dojść do wniosków, ze to są różne obrazki.
- Mówiłeś przez holo, ze masz jakieś wiadomości o tym... – odezwał się głos Jeny zza pleców prokuratora.

Jena zaplótł ręce na piersi. Tak, tez mu się wydawało ze komuś chodzi akurat o Janesseriego. To schemat na szaleńca. Jakiegoś mściciela. Tylko co tu winny duros?
Mavhonic podał mu zapakowane w plastik jednorazowe rękawiczki, w milczeniu, zamyślony nad tym wszystkim. Zastanawiał się, czy Ak'Domi się boi. O to chyba chodziło sprawcy. Nie zapyta o to. O takie rzeczy gliniarze nie pytają.
Kiedy zbadają drzwi, ciało i nagrania z monitoringu od razu będzie więcej śladów. Moze też podejrzany. Bo na razie ani go śladu.
Obrazek zaś był narysowany na takiej samej kartce, typowej biurowej od ksero. Badania laboratoryjne pozwolą na zbadanie jego wieku. Na oko i tu malowało dziecko, używające do tego kredek.

Jena stał dwa kroki za nim. Gdyby nadal leżało ciało, stałby za ciałem. I milczał.
Z obrazka zaś spoglądały twarze narysowanych postaci. Ludzka rodzina. Mama – powiesiła się kilka lat po umorzeniu postępowania. Tata odleciał poza granice republiki, podczas gdy dziecko, autystyczna dziewczynka została w zamkniętym ośrodku. Teraz miała ponad 30 lat. Nie udało się jej wówczas przesłuchać.
No i płód. To dziecko, którego dotyczyła sprawa. Które było, ale zginęło zanim się narodziło.
Obrazek przypominał histerię i łzy zeznających pielęgniarek które zarzekały się, ze nic nie wiedza, ale jednocześnie szczerze współczuły. Absurd za absurdem.
- Mogę ci jakoś pomóc? – odezwał siew  koncu głos Jeny. Wtedy jeszcze się nie znali. Jena nie miał nic wspólnego z tą sprawą. Ale jednak sprawdza go niejako zaczepił. Bo tylko z  Jeną Janesseri miał z wyczaj zakładania się o dychę.

Twarz Jeny wcale nie sugerowała by wiedział więcej.
- Chodźmy stąd...

[kilka godzin później, biuro Ak'Domiego]

Byl to moment kiedy już pan prokurator miał prawo szykować się do domu, kiedy w ostatniej chwili zatrzymała go sekretarka.
- mamy odpowiedź z laboratorium.- poinformowała.
- pan Hurate jest na linii. Połączyć? – Ak'Domi miał prawo nie odebrać teraz rozmowy,w  końcu już prawie wychodził. Ale sekretarka wiedziała, ze sprawa go frapuje.