Star Tales - gwiezdne opowieści...

Od rozmowy Rosha z Sisciem upłynęło kilka dni. Nie próżnowano jednak w tym czasie tylko uzgadniano wszystkie warunki kontraktu, począwszy od rodzaju piosenki jaką ma stworzyć Sisco (dano mu swobodę twórczą, jednak kierownictwo partii chciało mieć wgląd w ewentualne koncepcje na utwór by wybrać najlepszą opcję) poprzez na wysokości honorarium za występy sceniczne a skończywszy na tzw "gwiazdorskich zachciankach". Chodziło główne o to, czego dodatkowego Sisco sobie życzy przed daniem koncertu, a więc np. jakieś konkretne zapachy w pokoju, relaksująca muzyka, konkretne drinki - takie ogólne drobnostki.
I gdy już obie strony były zadowolone z przebiegu nudnych negocjacji to sam kandydat na senatora zaprosił Sisca do siedziby jego partii by uroczyście (w małym gronie póki co) podpisać umowę na współpracę. Oczywiście Varenius jako rasowy polityk miał też pewien chytry plan - chciał pokazać Siscowi to i owo, trochę porozmawiać o swojej wizji na Republikę, by go nakłonić do ściślejszej współpracy a może nawet i do członkostwa (pomogłoby mu to zdobyć jakiś tam kolejny procent poparcia, a to już dużo. W wyścigu o taką stawkę liczy się każde wsparcie).
W recepcji wieżowca wiedzieli już o wizycie Sisca, więc skierują go na odpowiednie piętro przy okazji informując biuro partii o jego przybyciu by już mogli sie przygotować.

W końcu winda zatrzymała się na odpowiednim piętrze i Sisco mógł z niej wyjść, przechodząc do niewielkiej ale przytulnie urządzonej salki. Podłoga wyłożona była specjalnymi, wytrzymałymi płytkami z tworzywa sztucznego - były odporne na wszelkie porysowania a przy tym imitowały one w wyglądzie drewniany parkiet. Po środku znajdował się wzorzasty dywan - jednak to też była imitacja, ale z gatunku tych drogich, bo również odporna na wiele niekorzystnych czynników. Pod ścianami stały wygodne sofy a miedzy nimi stoliczki z magazynami o polityce i biznesie. Na ścianach obrazy - tym razem jednak autentyczne, do tego jakieś roślinki. Na przeciwko winda znajdowało się wielkie okno z widokiem na Coruscan i oczywiscie Senat. Nieco z boku stała recepcja, gdzie pracował młody mężczyzna i młoda kobieta, a asystował im droid protokolarny. Oboje byli zajęci i nie zwracali uwagi na windę, jednak u jej wejścia już stała osobista asystentka Korella - była to nieco starsza twi'lekanka ubrana w gustowny kostium (wiadomo, osobista asystentka kandydata na senatora jednak musi wyglądać). Spoglądała ona na Sisca zza drogich okularów holonetowych, które z wyglądu przypominały tradycyjne, używane przed wiekami okulary. Z tą różnicą, że na szkiełkach wyświetlały się różne informacje. Okulary te połączone były bezprzewodowo z cyfronotesem twi'lekanki.
- Witam panie Hasupidona, pan Korell oczekuje pana w swoim gabinecie, proszę pójść za mną
Powitała Sisca aksamitnym głosem i uśmiechnęła się nieznacznie, po czym ruszyła przed siebie pewnym krokiem niczym rasowa modelka.

Idąc za asystentką Korella Sisco miał okazję by się porozglądać. Korytarze nie były zbyt ciekawe, jednak poszczególne pomieszczenia już bardziej, zwłaszcza że drzwi były przeszklone i można było zajrzeć do środka. Po prawej stronie znajdowało się pomieszczenie ze specjalnymi boksami otoczonymi barierami dźwiękowymi. Wewnątrz tych barier, przy biurkach pracowali konsultanci, którzy cały czas z kimś rozmawiali poprzez holonet. Bariery zaś pozwalały im się skupić na rozmowie. Za oknem widać było powietrzne szlaki dla aerowozów.
Po lewej stronie znajdowało się spore pomieszczenie, nieco zaciemnione, pełniące rolę "centrum dowodzenia" - ogromne holoodbiorniki wiszące na ścianach wyświetlały różne kanały informacyjne - każde urządzenie inne. W centralnym punkcie znajdował się wieli holoemiter, który wyświetlał aktualne tabele sondażowe oraz szereg pomniejszych informacji. Za biurkami pracowali analitycy i spece od marketingu, ustalający dalszą strategię. W dalszej części korytarza znajdowały się bardziej osobiste gabinety, przeznaczone dla poszczególnych grup zadaniowych. Na końcu zaś znajdowało się biuro Vareniusa Korella - oczywiście było to najlepiej położone pomieszczenie na całym piętrze, z najlepszym widokiem.
I to tam zaprowadziła Sisca twi'lekanka. Zapukała cicho a potem weszła do środka, zachęcając gościa by zrobiłto samo.

Gabinet Korella utrzymany był w podobnym stylu co reszta piętra, z tym że parkiet był z wykonany z prawdziwego ciemnego drewna, pokrytego jednak specjalnym lakierem ochronnym, wiec Sisco nie musiał się bać, że porysuje. Pomieszczenie to znajdowało się tak na rogu piętra i z technicznego punktu widzenia miało trzy ściany - dwie wewnętrzne działowe i trzecią zewnętrzną, która była pozbawiona ostrego kąta - miała łukowaty kształt, więc traktowano ją jako całość. I oczywiście była przeszklona. I pod tą szklaną ścianą, za wielkim nowoczesnym biurkiem siedział sam Varenius. Spodziewać się można było jakiegoś sędziwego mężczyznę, podobnego nieco do kanclerza Janarusa, z bójną brodą i pasmami siwych włosów.
I tutaj niespodzianka, bowiem kandydat na senatora był stosunkowo młody, pod trzydziestkę, elegancko ubrany, zadbany, na twarzy nie widać było żadnych zmarszczek a włosy pozbawione były wszelkich siwizn. Co tam brak siwizn, wyglądały olśniewająco - zdrowe, zadbane, nienagannie przystrzyżone. Żaden zbuntowany kosmyk nie miał prawa się pojawić.
- Panie Korell, pan Hasupidona do pana
Zapowiedziała gościa twi'lekanka. dopiero wtedy mężczyzna oderwał wzrok od holoekranu swojego komputera i spojrzał na gościa. Uśmiechnął się szeroko na jego widok.
- Witam serdecznie panie Sisco. Proszę wejść i się rozgościć.
Wskazał na przestrzeń przed jego biurkiem. Normalnie stały tam dwa fotele, teraz jednak zrobiono wszędzie miejsce, by Sisco mógł sobie spacerować po gabinecie. Przygotowano się na jego przybycie.
- To wszystko Arleen, niech nikt nam nie przeszkadza.
- Oczywiście
Twi'lekanka lekko się skłoniła a potem wyszła, zostawiając ich samych.
- Piękny widok, prawda?
Zagaił Varenius wskazując nieznacznie na okno za sobą. On sam wstałteż od razu by przywitać osobiście Sisca.

Varenius wyszedł zza biurka i podszedł do Sisca, dzięki czemu mógł on lepiej mu się przyjrzeć. Był dosyć wysoki, bo mierzył prawie metr dziewięćdziesiąt, postawny i raczej wysportowany - zdradzał to garnitur skrojony idealnie na miarę. Postawę miał dumną i wyprostowaną, nie garbił się ani też nie poruszał się niepewnie. Każdy jego krok czy gest jasno mówił - mam wizję, wiem czego chcę i będę do tego konsekwentnie dążył. Bo w polityce nie ma miejsca na wahania i niepewność. Nie masz własnego zdania albo nie masz siły by się wybić? Zginiesz pod butami innych. I Varenius dobrze o tym wiedział.
- Nocą widok jest jeszcze piękniejszy. Te wszystkie światła, neony... szkoda tylko, że zasłaniają one widok na gwiazdy.
Podsumował nieco smutniejszym tonem. Sisco jako piosenkarz może zauważyć sposób w jaki mówi Korell. To nie byłą taka naturalna mowa pełna jakichś tam drobnych zniekształceń. Jego głos był czysty, mocny, dźwięczny, ewidentnie wyćwiczony. Po prostu głos profesjonalisty.
- A jak się panu podoba nasza skromna kwatera? Lubię o niej myśleć jak o centrum dowodzenia. W końcu wybory to niemal kampania wojenna

No i tutaj był problem, ponieważ Varenius był politykiem i to tym z górnej półki a to oznacza, że był też dobry w manipulowaniu, kłamaniu i ogólnie był dobrym aktorem. Niewiele było autentycznych osób w polityce - naturalnych i normalnych. Sisco mógł zaś wierzyć w tą postawę lub nie, jednak innej raczej nie zobaczy. Chyba, że by się z nim zaprzyjaźnił, wtedy mógłby dostrzec prawdziwą twarz Vareniusa.
- Moim również, tu się wychowałem ,tutaj studiowałem, tutaj podjąłem pierwszą pracę. I chociaż kocham Coruscant, to jednak nasza galaktyka oraz Republika mają wiele wspaniałych rzeczy do zaoferowania. Galactic City może nam zapewnić wiele, jednak nie wszystko.
Odpowiedział łagodnie a potem spojrzał na widok zza okna. Po chwili podszedł tam, stojąc plecami do Sisca. W pewnym momencie wskazał na mniejszy budynek daleko za Senatem
- O tam się wychowałem, w tamtym kompleksie mieszkaniowym. Z widokiem na Senat. Można powiedzieć, że to tam, w jednym z okien narodziło się moje marzenie o zostaniu Senatorem. ?Jak widać, konsekwentnie do tego dążę. A pan? Ma pan jakieś marzenie? Zwróciłsię do Sisca, odwracajac się w jego stronę

O Coruscant mówiło się złośliwie "planeta polityków" i było w tym trochę racji, ponieważ niemal wszystko obracało się tutaj wokół wielkiej polityki. Coruscant nie miało żadnych znaczących fabryk jak np. Korelia czy Sullust, nie eksportowała też żadnych znaczących towarów. Zasadniczo Coruscant w ogóle nie było samowystarczalne - utraciło tą zdolność tysiące lat temu. Jednak dzięki politycznemu znaczeniu i strategicznemu położeniu ściągały tutaj wszystkie znaczące firmy i korporacje. Każdy musiał mieć tutaj swoje przedstawicielstwo.
Korell zmarszczył nieco brwi słysząc odpowiedź Sisca.
- Z takim myśleniem nie zajdziesz daleko mój drogi. Każdy z nas może nie dożyć jutra... wystarczy wypadek na trasie powietrznej. Ba, wystarczy że na schodach się potkniemy! Każde życie jest kruche i delikatne, no i wszyscy kiedyś umrzemy.
Vorenius podszedł bliżej Sisca by mówić bardziej bezpośrednio do niego - twarzą w twarz.
- Przychodzi taki moment w życiu, że musimy sobie zadać pytanie - jak wykorzystać czas nam dany? Można małymi kroczkami podążać do celu, ale tak robią zwykli ludzie. Idą całą masą przed siebie... można też zrobić coś innego, wziąć głęboki oddech i raźno wykroczyć przed szereg. Nie oglądać się na to, ile czasu pozostało, ile życia. Trzeba zdecydowanie przeć przed siebie. Bo nie wiem jak ty, ale ja wolę żyć rok jak ogar kath, wolny i nieskrępowany, niż dziesięć lat jak nerf pośród stada tysięcy podobnych do siebie osobników
Vorenius mówił z wyraźną pasją i to już nie była wystudiowana poza a jego autentyczna cecha. Nie fanatyzm a właśnie gorący, żywy entuzjazm, który był jego motorem napędowym.
- Jest też jedna cecha, która odróżnia ludzi wielkich od zwykłych obywateli, wie pan jaka to cecha?