Star Tales - gwiezdne opowieści...

Korell uśmiechnął się.
- Tak, to są bardzo ważne cechy i bardzo pomocne. Ale moim zdaniem istnieje jedna nadrzędna cecha, która definiuje każdego wielkiego człowieka. Wizjonerstwo. Każdy z nas może być pracowity, utalentowany, solidny... można mieć te wszystkie cechy na raz, ale gdy się nie ma wizji, do realizacji której się dąży, to się wiele nie zmieni.
Vorenius cały czas mówił z zapałem i nie miał w zasadzie na celu moralizowania Sisca. Mówił ogólnie o własnych przemyśleniach, wnioskach które wyciągnął w ciągu tych wielu lat życia. Nie był może stary ale w życiu trochę już widział, podróżował po innych planetach, poznawał inne kultury. nie spędził całego życia na Coruscant, pochłonięty swoimi sprawami. Korell myślał o na prawdę dużych rzeczach.
- I teraz co powiem może zabrzmi jako przejaw megalomanii albo zbyt wybujałego ego, ale muszę panu panu to powiedzieć. Ja nie chcę zmienić kilku drobnych rzeczy w działaniu Republiki. Ja nie mam ambicji by dokonać tylko kilku poprawek w tym, co obecnie działa w Republice. JA chcę ją zmienić, całą. Mam wizję nowej republiki, Prawdziwej Republiki, gdzie obywatele z marzeniami będą mogli bez obaw je realizować. Marzę o Republice, która nagradzałaby pracowitych i wytrwałych, takich jak pan, którzy mimo przeciwności losu dalej prąc do przodu. Nie chcę podtrzymywać systemu, który na siłę wszystkich zrównuje, który hamuje przedsiębiorczych a utrzymuje leniwych. Obecny system nie działa. Dolne poziomy zalane są przez fale emigrantów, którzy nie starają się poprawić swego bytu, tylko czekają aż ktoś za nich to zrobi.

- Owszem, wydaje się to bajką... ale spójrzmy na kilka przykładów. Gdy założyciel Corellian Engineering Corporation przedstawiał swoją wizję firmy zajmującej się budową tanich i niezawodnych frachtowców to został on wyśmiany. Ludzie mieli go za szaleńca, twierdzili z góry, że to niewykonalne i nieopłacalne. A mimo to nie poddał się i obecnie jego firma jest jedną z największych korporacji w Galaktyce. Czy to jeden tylko przykład? Weźmy pod uwagę najstarszy możliwy - założyciele Republiki. Gdyby kierowali się oni w życiu tylko zdrowym rozsądkiem i pragmatyzmem to by nie powołali do życia tego organizmu państwowego, który przetrwał 21 tysięcy lat. Oni mieli wizję, wizję czegoś większego i wspanialszego niż oni sami
Varenius nie przejmował się reakcją Sisca, bo znał to z własnego doświadczenia. Wiele razy spotykał się z podobnym podejściem do jego osoby. Ale dalej konsekwentnie parł do przodu, mimo wielu przeciwności losu. Wierzył w to, że jedna osoba może zmienić galaktykę i na prawdę w historii Republiki bez problemu można znaleźć wybitne osoby, które samym swoim wpływem zmieniały zastaną rzeczywistość. Choćby legendarny Revan, który  zmienił ówczesną galaktykę.
Korell nie zraził się sceptyzmem Sisca. Nie kazał mu się też wynosić w cholerę, bo nie podzielał jego wizji. Zamiast tego po prostu wszedł w dyskusję
- Mówi pan, że to nierealnie brzmi? Ja z kolei mogę się zapytać, dlaczego? Może dlatego, że w moich ustach brzmi to tak, jakbym mógł w jeden dzień wszystko zmienić? Czarodziejem czy potężnym jedi nie jestem, choćbym chciał.  Zdaję sobie sprawę, że takie zmiany wymagają lat, lecz to mnie nie zniechęca do działania. Możliwe, że ja tego nawet nie dożyję, ale czy dlatego mam zrezygnować? Ktoś musi zrobić ten pierwszy krok, a tego właśnie ludzie się boją. To jest największy problem, ludzie przyzwyczajają się do tego co mają, boją się ryzykowac, boją się zmian. Bo tego się nie da nigdy w 100% przewidzieć.
W swej wizji lepszej Republiki Korell nie był osamotniony, miał wierne grono popleczników zaś partia również go popierała, ze swoich powodów. Varenius zdawał sobie sprawę z tego, że jego poglądy są kontrowersyjne, lecz nie zamierzał ich ugrzeczniać tylko po to by zdobyć fotel senatora.

- Widzi pan, pozwoliłem sobie na szczerą rozmowę z panem i przedstawiłem panu swoją wizję, a raczej tylko drobny wycinek tej wizji. Nie jestem też tak naiwny by wierzyć, że ludzie łatwo zarażą się moim entuzjazmem.
Odpowiedział już dużo spokojniej, łagodniej, nieco się cofnął, nabrał dystansu do Sisca. Nie tylko w sensie fizycznym, ale też ogólnego podejścia do jego osoby. Mimo, że pod względem fizycznym praktycznie się on nie zmienił. Przedtem nie skakał wokół Sisca i nie pajacował, tylko mówił z zauważalnym żarem w głosie, z prawdziwą pasją. Teraz tą energię przytłumił i tak modulował głosem by brzmiał spokojnie, dostojnie wręcz. Jak mąż stanu.
- Świetnie znam realia świata polityki. Wizję, trzeba też umieć ubrać w formę.
Odpowiedź spokojna, wyważona. Już się nie dał ponosić emocjom i nie miało to nic wspólnego ze słowami Sisca. Nie czuł się urażony.
- Ah Vanara Kayl... znam ją dobrze, jest świetnym politykiem i bardzo groźnym przeciwnikiem, lecz ona pragnie przede wszystkim odbudowy Republiki, ja pragnę zmian. I tutaj kluczową sprawą jest właśnie to, że ludzie boją się zmian. Dlatego wolą podążać dobrze znanymi ścieżkami.

Korell zaś nie był zakurzonym senatorem, statycznym i bardzo opanowanym. Był wciąż stosunkowo młody, więc też ekspresyjny, żywiołowy. Miał wiele pomysłów, marzeń, miał swoją wizję świata. W holonecie musiał pozować na bardziej spokojnego i dostojnego niż w rzeczywistości - takie były reguły tego świata.
Varenius znowu uśmiechnął się do Sisca, gdy ten zaczął mówić o problemach o których od dawna wiedział. Miał sztab pracujący nad jego wizerunkiem i nad jego programem, by tak go ubrać w słowa by nie wydawał się aż tak radykalny, przy zachowaniu ducha oryginału.
- Panie Hasupidona... ja to doskonale wiem. Proszę poczytać mój program wyborczy, dowie się pan tam wszystkiego. Nad każdym zdaniem pracowało szereg specjalistów ustalając co i jak by to się sprzedało. I proszę tutaj się nie dziwić, myśli pan że pani Kayl sama wszystko układała? Nie, nad wszystkim czuwają specjaliści, każde wystąpienie to reżyserowany spektakl nastawiony na przyciągnięcie kolejnych wyborców.
Odparł spokojnie. Był też trochę rozczarowany Sisciem. Przed tą rozmową wyobrażał go sobie jako kogoś z silnym wewnętrznym ogniem, który nie patrzy na to czego nie może zrobić, bo coś. Bo w końcu zaszedł daleko mimo wielu przeszkód. Dlatego Varenius postanowił zaryzykować i zagrać w otwarte karty z Sisciem, chcąc go zapalić do swej wizji. Ale teraz zaczynał podejrzewać, że się omylił w ocenie jego osoby. Bo zamiast pytać "jak to zrobić, jak to zrealizować?" wynajduje wciąż kolejne powody dlaczego nie da się tego zrobić. Rozczarowujące.
- Cieszę się, że pan się zgadza. I mam też nadzieję, że wciąż ma pan zamiar z nami współpracować?

- Cóż, życie co chwilę nas zaskakuje. Trzeba zawsze być gotowym na niespodziewane. Niech pan uważa, bo czasem z zaskoczenia może pojawić się życiowa szansa, szkoda by było jej potem nie wykorzystać. Mnie się to przytrafiło i na szczęście, udało mi się wykorzystać ten moment
Poradził mu w dobrej wierze, bo jak Sisco co chwilę będzie dawał się tak zaskakiwać a potem będzie równie skołowany co teraz to wiele szans przejdzie mu koło nosa. Na Coruscant żyje się bardzo intensywnie i nigdy nie wiadomo co przyniesie jutro.
- Cieszy mnie to niezmiernie. Powinniśmy zatem przejść do podpisania umowy. W końcu po to tu pan przybył
Korell wycofał się do swojego biurka, ale nie zasiadł za nim, tylko stanął przed nim by móc swobodnie przemieszczać się po pokoju. Nacisnął jakiś przycisk leżący na blacie a potem głośno powiedział.
- Arleen przynieś proszę umowę o ktorej wspomniałem wcześniej
Varenius odwrócił się i spojrzał w kierunku drzwi, które po niecałej minucie się otworzyły. Twi'lekanka musiała być gdzieś blisko. W ręku niosła specjalny cyfronotes zaprojektowany do podpisywania umów. Na papierowych kartkach praktycznie nikt już umów nie spisywał, wszystko zastąpiła komputeryzacja.
Arleen bez słowa postawiła urządzenie na blacie biurka, zaś Korell odprawił ją krótkim "dziękuję to wszystko". Do Sisca odezwał się dopiero gdy wyszła.
- Dobrze, chce pan przeczytać kopię przed podpisem? Zaręczam, że nie wprowadzono żadnych poprawek i tekst odpowiada temu uzgodnionemu z pańskim menadżerem

Kandydat na senatora wziął do ręki urządzenie i wprawnie wstukał kilka poleceń i już po chwili Sisco otrzymał elektroniczną kopię umowy którą mieli podpisać. A w niej standardowy zapis, w którym Sisco zobowiązywał się do napisania piosenki wyborczej w określonym terminie a następnie miał obowiązek zagrać kilka koncertów na wiecach wyborczych gdzie miał miedzy innymi zaśpiewać napisany przez siebie utwór. Jednocześnie zabrania mu się współpracy z innymi kandydatami. W przypadku takiej współpracy umowa jest automatycznie zrywana i Sisco zobowiązany jest do zapłacenia kary w wysokości 100 tyś. kredytów. W przypadku działania na szkodę partii i ich kandydata umowa również zostaje zerwana. W przypadku gdyby partia nie wywiązała się ze swojej umowy i nie zapłaciła należności oraz gdyby nie zapewniłaby Siscowi odpowiednich warunków to oni zobowiązani są do wypłacenia tej sumy w ramach odszkodowania. Na końcu oczywiście zamieszczono honorarium i to całkiem satysfakcjonujące.
- Mam nadzieję, że wszystko jest w porządku, proszę.
Podał mu cyfronotes. Wystarczyło tylko złożyć cyfrowy podpis i umowa nabierała mocy prawnej.

Podpis Sisca został zaakceptowany a po chwili Korell również się podpisał. Użył do tego specjalnego laserowego długopisu, które było bardzo eleganckie, jak to u polityka.
- I gotowe, bardzo dziękuję za podpis panie Hasupidona
No i Sisco od tej chwili był już związany z partią Prawdziwa Republika. Co prawda na razie luźno, ale nic nie stało na przeszkodzie do tego, by się do niej zapisał.
- O takich sprawach proszę porozmawiać z moją asystentką
Odpowiedział spokojnie, nie biorąc do siebie tej drobnej gafy Sisca, każdy się może pomylić. Takimi drobiazgami Varenius się nie zajmował, od tego miał swoich ludzi. Między innymi właśnie Arleen.
- Mam nadzieję, że nasza współpraca będzie się dobrze układać.
Uśmiechnął się a potem znowu wezwał Arleen. Twi'lekanka zjawiła się dosyć szybko. Tak właściwie to miała swoje biurko tuż obok gabinetu Korella, więc mogła szybko się przemieszczać między tymi dwoma pokojami.
- Proszę zabierz to do archiwum i wrzuć do dokumentacji.
- Oczywiście. Dzwonił pan Quaresh, chciał z panem rozmawiać w sprawie jutrzejszego spotkania.
- Dobrze, porozmawiam z nim za chwilę.
Twi'lekanka wyszła i znowu zostali sami w gabinecie.
- Cóż, miło było pana poznać panie Hasupidona. Szkoda tylko, że tak krótko rozmawialiśmy, jednak obowiązki wzywają

Obaj mieli całkowicie różne osobowości, nie zgrali się po prostu. Korell miał nadzieję, że Sisco okaże się bardziej do niego podobny, jednak niestety okazał się on jego całkowitym przeciwieństwem.
- Arleen pana odprowadzi. Do widzenia
Pożegnał się a potem udał się do swojego biurka zaś Sisciem zajęła się twi'lekanka. Podeszła do drzwi i je otworzyła, czekając aż wielki cyborg wyjdzie, po czym zamknęła drzwi za sobą. Pod ęką trzymała cyfronotes z umową, musiała go oddać do odpowiedniego działu.