Star Tales - gwiezdne opowieści...

Cóż, jak było wcześniej wspomniane, sprzęt ten był całkowicie idioto odporny, wiec nawet Asyr nie mógłby tego sknocić. Na generatorze nawet rozrysowano instrukcję jak wymienić ogniwo, cały proces był możliwie jak najprostszy do wykonania. W końcu był to sprzęt wojskowy, kto wie w jakich warunkach żołnierzom przyszłoby wymieniać takie ogniwo? Im prościej tym lepiej.
W końcu generator zabuczał a był to dźwięk bardzo przyjemny dla ucha. I gdy pomieszczenia się rozświetliły to momentalnie wydawało się tutaj nieco przyjemniej. Mrok gdzieś "uciekł". I teraz wystarczyło szybko wrócić do mistrza Khara, który już czekał w windzie na młodego padawana. A gdy ten nadejdzie to bez słowa wciśnie przycisk i sobie ruszą w nieznane.

No i pojechali, w milczeniu bez słowa. Podróż nie trwała też zbyt długo i w końcu winda się zatrzymała i wysiedli. Khar pierwszy a za nim Asyr. I ten korytarz już na pewno przywoływał wspomnienia, bowiem znaleźli się na poziomie komnat mieszkalnych i tędy każdy uczeń, padawan czy jedi przechodził bardzo często. I widok tego miejsca w takim stanie ściskał za serce... rozwalone kolumny, zdewastowane posągi, dziury w posadzce i suficie, wyrwane drzwi i resztki pancerzy sithów oraz sił ochronnych świątyni. Ślady po blasterach, granatach i mieczach świetlnych. A w Mocy bardzo silne echo tych wydarzeń. Przy odrobinie skupienia można było usłyszeć krzyki umierających, wrzaski walczących, szczęk oręża i wystrzały z blasterów. Atmosfera bardzo się zagęściła, zwłaszcza ze tutaj świateł było już zdecydowanie mniej i mrok napierał z każdej strony.
- Pf... przeklęty Senat. Powinni przeznaczyć fundusze przynajmniej na uprzątnięcie Świątyni by zmarli mogli w spokoju zjednoczyć się z Mocą. Ale czego oczekiwać od biurokratów?
Mruknął Khar i ruszył. Tutaj nie było niczego szczególnego, tylko sekcje mieszkalne... prócz ogrodu medytacyjnego, który połączony był osobnym wejściem z tzw. Tunelem Wiedzy. Była to w sumie sieć korytarzy łącząca wszystkie takie komnaty medytacyjne w jedną sieć, prowadzącą bezpośrednio do archiwów. Po medytacjach jedi mogli szybko udać się do biblioteki by czasem poszperać w poszukiwaniu wiedzy. Korytarze prowadziły też do Komnaty Tysiąca Fontann gdzie czasem przechowywano podstawowe holocrony szkoleniowe.

Khar burknął coś tam pod nosem, maszerując raźno przed siebie a jego kostur uderzał miarowo o zniszczoną marmurową posadzkę.
- By wywrzeć presję na Zakonie musieliby najpierw wywalić wszystkich jedi z najwyższych stanowisk dowódczych. W każdym sztabie jest przynajmniej jeden mistrz. Nie... Senat bał się o swoje tyłki i nic nie odbudowywali bo nastroje społeczne nie sprzyjały temu. Banda tchórzy... grupa natchnionych kretynów pikietowała im pod senatem to zaczęli trząść portkami
Mruknął neti nie kryjąc złośliwości a jego głos odbił się echem po pustym korytarzu
Maszerując tak przed siebie Asyr po raz kolejny doświadczył omamów słuchowych. Słyszał biegających i krzyczących adeptów, bawiących się w jakaś grę oraz ich mistrza, cierpliwie pouczającego ich. Przez chwilę nawet mignęła mu w umyśle ta scena... przez wielkie okna wpadało światło słoneczne, młodziki różnych ras grali ze sobą a nad nimi czuwał starszy już mistrz. W pewnym momencie coś głośno huknęło kilka kondegnacji wyżej. Dezorientacja, krzyki, potem panika nad którą mistrz starał się zapanować.
Wszystko zagłuszyły wrzaski, strzały z blastera i buczenie mieczy świetlnych. Wizja rozwiała się niczym chmura i znowu byli w tych ciemnych, ponurych korytarzach.

Gdy Asyr dołączył do kuśtykającego netiego to ten dał się na chwilę wyprzedzić. Ale tylko po to by grzmotnąć go kosturem w głowę. Nie za mocno oczywiście.
- Skup się! To nie jest Świątynia którą pamiętasz, teraz czai się tutaj Ciemna Strona i będzie tak póki nie zostanie to miejsce oczyszczone. Nie patrz oczami czy sercem, tylko umysłem i Mocą, bo inaczej zabłądzisz i stąd nie wyjdziesz. I nie żartuję! W tych murach coś się czai, dlatego musimy odzyskać ten holocron i stąd znikać. Tak rozkazała Rada...
Ostatnie zdanie bardziej prychnął niż powiedział, co miało raczej znaczyć, że i jemu się to nie podoba.
W końcu dotarli do skrzyżowania korytarzy. Ten w  prawo prowadził do komnaty medytacyjnej, ten w lewo ku sercu Świątyni. A ten na wprost do dalszych sekcji mieszkalnych.
- Rozdzielimy się, ja pójdę w lewo, ty spróbuj dostać się do Komnaty Tysiąca Fontann. Dotarłem do informacji sugerujących, że holocron w chwili ataku mógł tam się znajdować. I uważaj, bo nie mam zamiaru latać po tych ruinach by wyciągać twój biały tyłek z tarapatów, jasne?

- Za jakie grzechy...
Mruknął Khar i wzniósł oczu ku sufitowi a potem się oddalił w swoim kierunku, postukując rytmicznie kosturem. Asyr udał się w przeciwną stronę i po kilku minutach odgłosy kroków Khara ucichły, zaś młody bothanin staną na przeciwko zamkniętych drzwi. Grodzie te było zachowane w nadspodziewanie dobrym stanie, można było nawet zobaczyć wygrawerowane w metalu symbole powiązane z historią Zakonu. Niestety zasilanie w tej części Świątyni nie działało a generatorów nie było w pobliżu. Przed drzwiami stał tylko ostatni, samotny reflektor oświetlający właśnie te drzwi.

I tutaj pojawił się problem, bo mechanicznie drzwi były zamknięte a użyciu Mocy po prostu się opierały. Były to jedne z tych drzwi stworzonych do zatrzymywania wrogów Zakonu posługujących się właśnie Mocą, m.in. Sithów. Żeby rozwiązać ten problem trzeba było pogłówkować i sięgnąć pamięcią do lat wcześniejszych, kiedy to na wykładach mówiono o takich właśnie bramach strzegących niektóre miejsca w Świątyni. Na ich powierzchni ukryto wskazówki, które tylko użytkownik jasnej strony Mocy mógł dojrzeć.

Wskazówki te były ukryte przed normalnym wzrokiem, więc Asyr mógłby tak sobie na drzwi patrzeć i patrzeć i nic by nie znalazł. Były one odpowiednio ukryte i trzeba było użyć Spojrzenia Mocy, by je dostrzec i odpowiednio jeszcze zinterpretować.
I tak po nieco dłuższej medytacji bothaninowi udało się spojrzeć na świat poprzez Moc. Naturalne barwy się rozmyły, świat stał się mieszaniną szarych kolorów i nieco ciemniejszych konturów. Nie był w tym mistrzem, wiec za wiele dotrzeć też nie mógł, ale to co miał udało mu się zobaczyć. Na drzwiach znajdowały się odpowiednio rozmieszczone symbole różnych technik Mocy, które w dodatku połyskiwały lekko. To był szyfr - ciąg kombinacji poszczególnych mocy, których należało użyć na drzwiach by te się otworzyły. Wskazówki co do właściwego aktywowania znaków znajdowały się na ścianie  otaczającej wejście. Trzeba było odczytać wiadomość w nich zawartą a następnie użyć konkretnej techniki na konkretnym znaku z konkretną siłą. Było to wyzwanie, ale też Asyr miał czas.