Star Tales - gwiezdne opowieści...

"No tak, Ruth zasadnicza jak zwykle, nic się w tej materii nie zmieniło" przemknęło mu przez myśl. Odchrząknąwszy przybrał ponurą minę i takowyż głos.
- Dobry Ja po denatkę niejaką Panią Ruth.
Jak się bawić to się bawić. Wejście bez figla nie było by tym zwykłym wejściem jakie robił tu od lat. Ostatnio podał się za pana z elektrowni. Ruth nie była z tego zadowolona ale wybaczyła mu. Czy i teraz wybaczy?
- Mam tu wieńce i znicze dla rodziny zgodnie z zamówieniem 253196A

W końcu nie wytrzymał i poarskął śmiechem. Swoim śmiechem swoim głosem. Znowu nabrał Ruth. Kolejny punkt dla niego.
- Otwórz Ruth to ja T.
Przez domofon wolał nie wymawiać swego imienia. Cholera wie czy jakiś zamachowiec-samobójca nie podsłuchuje. Na co arażać panią doktor i jej rodzinę. Z resztą ona wiedziała co oznacza skrót T.
- Przyniosłem małe co nie co. Nie nie tym razem to nie dmuchana lala i wibrator.
Znów zachichotał. Zmieszanie jakie malowało się na twarzy Ruth gdy otrzymała w prezencie wibrator było nie do zapomnienia. Ech te drobne przyjemności z płatania figli.
- Ręce mi już scierpły a tych dwóch drani strzeliło focha. Nie chcą mi pomóc. Wszystko muszę robić sam.
Jak zwykle gdy wspominał o obrażonych ochroniarzach w jego głosie był wyrzut. Czasem to działało i w końcu po jakimś czasie łamali się i wszystko wracało do normy.

Ochroniarze nadal urażeni nie otworzyli mu drzwi. Pomógł droid. Weszli do środka i pojechali windą na odpowiednie piętro. Tuz przed drzwiami Throul zasapany jak siedem nieszczęść czuł że bez papierocha nie zrobi ani kroku więcej. I gdy myślał że już zaraz padnie Pierwszy zlitował się i nacisnął dzwonek a drugi wetknął Throulowi szluga w usta i odpalił. Mały przeżył kolejny szok. Taka nagła zmiana nastroju?Albo im się spodobał dowcip zrobiony Ruth albo liczą że jednak w końcu będzie premia. Tak czy inaczej Mały chciwie zaciągnął się papierosem i niczym mityczny smok wypuścił dym nosem. Skinieniem głowy podziękował za przysługę. Teraz trzeba było poczekać aż drzwi się otworzą a on w końcu pozbędzie się tego całego bagażu. A miał tam rzeczy tak cudne że proszę siadać. Dla Ruth kiecka z najdroższych materiałów a do tego torebka i buty za które można by śmiało kupić śmigacz. Dla jej męża Stos części do naprawy chip[y i takie tam rożne takie oraz kilkanaście modeli statków.. Do tego masę pyszności do jedzenia. Niestety jako iż nie wiedzioał nic o owej niespodziance jaką mieli w domu dla owej niespodzianki nie przygotował zupełnie nic.

Mały zadarł głowę i spojrzał na panią domu wzrokiem zupełnie wypranym z szacunku. Po chwili jednak uśmiechnął się a papieros mało nie wyleciał mu z ust.
- Czyli jak zwykle
Zgodził się z nią w niemal całej rozciągłości bo tym razem nie był zalany jak poprzednio. Oj wtedy prosto z baletów w gości pojechał. Trzeba go było wynosić z mieszkania. Wstyd i hańba ale co zrobić?
- Pomożesz mi olbrzymie czy będziemy się na siebie tak patrzeć, co?
Nieco uszczypliwie zapytał Ruth. Liczył na szybką pomoc. Pierwszy i Drugi jak zwykle czujnie przepatrywali przedpole w poszukiwaniu potencjalnego zagrożenia. Ci jak zwykle czujni zwarci i gotowi. Niemal jak cyborgi.
-  Mam tu to i owo dla Pani i Pana Domu.
Stwierdził z trudem unosząc siaty. Co jak co ale siłownia nie była jego ukochanym miejscem choć zdarzało mu się ćwiczyć. Jednak po ym mikrusie mało co było widać.
- A właśnie. Gdzie jest Starm? Znowu zrzędzi że goście przyszli nie w porę?
Trafnie zgadywał czy jakoś szpiegował tę rodzinkę? O to było pytanie.
- Dla tego zrzędy też coś mam. Mam tylko nadzieję że To się nie rozleciało podczas transportu.

Ostatnio edytowany przez Throul (2013-04-02 20:47:21)

Przechodząc przez kuchnię zostawił na stole wszystko co do kuchni należało czyli cztery siaty. A smakołyków tam było tyle że objadły by się cztery czterodzietne rodziny. No i wszystko było naj. Same frykasy. Z dwoma siatami wlazł do salonu jak zwykle zostawiając za sobą chmury dymu. Kopcił jak lokomotywa. Zanim usiadł jedną z siat wręczył Ruth a drugą Sternowi. W końcu z gołą ręką się w gości nie przychodzi. Oprócz tego co yło wcześniej było wymienione na dnie każdej z siat były kredyty. I to nie małe sumy. Throul miał gest. Z resztą tyle forsy co on przepijał i wydawał na balangi zapewne mocno zapełniło by budżet Republiki. Po wręczeniu podarków rozsiadł się w fotelu.
- Gdy taki dzień nadejdzie będzie zapewne ostatnim dniem Republiki
Roześmiał się. I rozejrzał. No tak. Zapomniał jakiegoś spodeczka na popielniczkę. Szczęściem w pobliżu był droid. Otworzyła się klapka a Throul odgasił peta. Bliźniacy Już chyba zauważyli że coś jest nie tak i jedne drzwi są niemal zabarykadowane. Albo Adlaksowie mają jakąś wstydliwą tajemnicę albo coś kombinują. Co jakiś czas Pierwszy i Drugi zerkali w stronę tych zabarykadowanych drzwi. Byli cholernie podejrzliwi ale przy świadkach nie zamierzali zdradzać się ze swoimi obserwacjami. Poczekają aż wyjdą i wtedy zwrócą uwagę Małemu na ten dziwny fakt. Droid robiący za podręczny barek popielniczkę przypominacz budzik itd trzymał się w pobliżu Throula. A ten jak zwykle rozparty w fotelu juz szukał kolejnego papierocha.. Dopiero po chwili skontentował gdzie jest i zaprzestał poszukiwań.
- Co tam u was moi drodzy? Zaczął nieobowiązującą rozmowę.

Podniósł zabawkę dwoma palcami i przyjrzał się jej krytycznie.
- Sprawiliście sobie psa?
Spytał zerkając to na trzymaną zabawkę to na Sterna. Gdy Bliźniacy usłyszeli owo mruczenie zaniepokoili się. Ich dłonie w jednakowym szybkim ruchu sięgnęły pod marynarki po broń. Throul O dziwo nie zwrócił uwagi na ich poczynania.wciąż zainteresowany zabawką. Dopiero bzyknięcie droida przywróciło go do realnego świata.
- Spokojnie chłopcy to tylko piesek. Pewnie jakieś duże bydlę zważywszy na zabawkę.
Bliźniacy nieco uspokoili się jednak nie spuszczali wzroku z tych drzwi.
Throul też zaniepokoił się nieco. Takie zachowanie bliźniaków z pewnością było spowodowane nie tylko tym co usłyszeli ale i jakimiś przeczuciami. Złymi przeczuciami. A oni wyczuwali niebezpieczeństwo na kilometr. Jednak starał się zbagatelizować sprawę.
- No zwierzę w domu to raczej niewielka zmiana. Albo czyżby Ruth była...?
Nie dokończył, ale wiadomym było co miał na myśli. Choć to raczej było awykonalne zważywszy, że gospodarz był cyborgiem. No ale przy takiej technologii. Różne rzeczy były możliwe. Nawet ciąża z cyborgiem. Na pytanie gospodarza nie zdążył odpowiedzieć w zwykły dla siebie bezczelny sposób, bo oto pojawiła się Ruth. Ruth, która prychnęła na drzwi a coś zza tych drzwi prychnęło na tyle głośno by bliźniacy sięgnęli po broń i wycelowali nią w drzwi. Zrobiło się nieprzyjemnie.
-Chłopcy, co wyście oczadzieli?
Spytał wstając z fotela.
- to nie żadne zwierzę szefie. Zwierzę nie fuka tak głośno i nie mruczy w tak dziwny sposób.
Drugi, bezszelestnie jak duch podkradł dię pod drzwi a Pierwszy z bronią gotową do strzału ubezpieczał go. Wyglądało to jak akcja komandosów.

Nastąpiła chwila konsternacji i lepkiego, ciężkiego milczenia. Throul jako pierwszy metodą małych kroczków starał się dociec prawdy, a raczej wyłudzić ją od swoich znajomych.
- Skoro to dziecko, to czemu ma takie duże zabawki i czemu barykadujecie drzwi jakby to był rankor?
Pytanie trafne i oczywiste. Bliźniacy nie opuścili broni. Drugi w milczeniu skinął bratu głową. Ten odkiwnął.
- I czemu sądzicie, ze moi chłopcy sobie nie poradzą? Oni takich jak my wciągają nosem a wypluwają dupą...Rankor do dla nich betka.
Drugi przycisnął przycisk otwierania drzwi a Pierwszy złożył się do strzału. Drugi zaś poszedł za przykładem brata. Obie lusy śmiercionośnych broni były tera wycelowane w mające się otworzyć drzwi i to co było za nimi.