Star Tales - gwiezdne opowieści...

Mikrofon został wyłączony.
- Nie podchodź do jej piłek póki sama do nich nie przyjdzie. Możesz jej zaproponować zabawę.
Wiedział, co może czuć Sisco. On też kiedyś pierwszy raz ją zobaczył pierwszy raz do niej wszedł, pierwszy raz się z nią pobawił. To było dziwne, takie stworzenie bawiące się piłką, jakby było rozkosznym szczeniakiem. Czasem wydawało mu się to wszystko takie nierealne...
- Możesz wejść, będę za Tobą.
Odezwał się i otworzył drzwi. A potem, tak jak powiedział, wszedł za nim i zamknął przejście. Świetlówki nadal się świeciły, więc musieli podejść bliżej środka, żeby She zdecydowała się zbliżyć.
W środku było dość ciepło, nawet bardzo, najwyraźniej paskuda lubiła ciepełko. Pachniało dziwnie, trochę siarką, trochę czymś jakby chemicznym, naturalny zapach stwora, wydzielany cały czas przez skórę.
- Shenosha, bądź dobra. Będziesz?
Odezwał się, wychodząc zza Sisco. A ona pokiwała łbem, chociaż sposób w jaki łypała na obcego co słabsze istoty mógł przyprawić o ciarki.

She była nieco nieufna, ale tylko na początku. Gdy zobaczyła swojego opiekuna, zaraz podeszła bliżej, w ten swój nieprzyjemny sposób. Mogłaby zrobić karierę w horrorach. Jej uszy poruszały się wyłapując dźwięki, nozdrza też zaczęły pracować, a ona wyciągnęła się żeby powąchać obcego. Na szczęście nie pachniał mięsem, co przyjęła z niemałym zawodem i nawet pewnym rodzajem obrażenia się. Ale, że nie wyglądał na naukowca, to postanowiła go poznać. Wydawała się teraz kontaktowa i towarzyska, nawet się podniosła i uderzyła go przednią łapą, właściwie to pacnęła, opierając się o działo, ale i tak dostała Mattowe "Shenosha, nie wolno". Nie że nie wolno dotykać, tylko że nie wolno tak mocno pacać. Organikowi przecież mogłaby tak zrobi krzywdę. Sisco pewnie tego nie czuł, ale wnętrze dłoni miała nieco lepkie, chociaż nie zostawiające śladów większych niż człowiek o tłustych dłoniach.
- Nie.
Odpowiedziała na propozycję. Ale nie ze złośliwości, po prostu zaczęła łazić wokół obcego i go oglądała, wąchała i dotykała. I tylko Matt wiedział, że szuka szpar i zapachu mięsa.

Szukała i szukała, nawet lizała go tym swoim dziwnym językiem. Ba, wpakowała go Sisco do pyska, szukając czegoś do chwycenia i wyrwania. Ale niczego nie znalazła. To było dziwne. Odsunęła się mlaskając i charcząc oraz trzęsąc głową. Dlaczego coś, co nie ma mięsa rozmawia z nią? Nie rozumiała. Więc podlazła do Matta, który aż zesztywniał. Zazwyczaj chodziła na czterech, a nie na dwóch jak teraz i w tej pozycji nawet dla niego była trochę straszna.
- Ja nie wie.
Oznajmiła i machnęła łapą w stronę "droida". A Matt się nieco odsunął i uśmiechnął, jak to on.
- Sisco nie ma mięsa, nie zjesz go. Ale możesz się z nim bawić, tak jak ze mną. On chce się z Tobą bawić.
Mówił znów powoli i głośno, w końcu padło wiele słów, a ona musiała nadążyć. I chyba nadążyła bo się obróciła.
- Piłka!

Przekrzywiła głowę, jakby zdziwiona deklaracjami na temat zabawy z nią. Trudno powiedzieć czy z takiej aktywności czerpała radość, czy może traktowała to jako namiastkę polowania. Tak czy siak lubiła to. Więc opadła na cztery łapy i tym swoim pokracznym chodem poszła po piłkę. Nie tą ciężką, lekarską, tylko nadmuchaną z grubego tworzywa, przez co była twarda i trochę niebiezpieczna... ale za to tak fajnie się odbijała. Przepchnęła ją głową do przodu i trąciła mocniej, prosto w stronę Sisco. Bo Matt się odsunął, żeby dać im nieco przestrzeni i z boku obserwować czy Sisco jako wolontariusz może pracować z She.

She tak naprawdę bywała nieśmiała, chociaż równie często nieprzewidywalna. Dlatego zabawę zaczęła delikatnie. I tak sobie kulali, aż się trochę oswoiła z czarnym i zaczęła brykać z piłką. Okazało się, że nawet umie łapą ją podbić, a mimo nietypowej budowy ciała potrafi skakać. Nie była w tym jakaś wdzięczna, ale z pewnością skuteczna, gdy doskakiwała do piłki, przewracała się z nią i leżąc na plecach podbijała sama sobie, by po chwili uderzyć ją ogonem i posłać w stronę Sisco, albo Matta, którego też zgarnęła do zabawy. Wydawało się, że się oswoiła i jakoś względnie zaakceptowała obcego.

Na zmianę reguł zabawy zareagowała znieruchomieniem. Przypatrywała się Sisco, tymi swoimi ślepiami i kręciła łbem. Matt zorientował się, że po prostu nie zrozumiała co się stało, więc sam poszedł po piłkę i ustawił się na swoim miejscu.
- Shenosha, zobacz, Sisco teraz ucieka.
Oznajmił i rzucił w niego piłką, trochę z boku, żeby miał łatwiej z odsunięciem się. I tak kilka razy, po czym stanął za nim, tak żeby Sisco był na "linii ognia".
- Trafisz w niego?
Spytał rzucając piłkę do niej, znów tak, żeby czarny mógł się latwo odsunąć. Brali go w dwa ognie, całkiem nową dla niej zabawę.

She dłuższą chwilę zajęło ogarnięcie co się dzieje i o co chodzi. To nie było naturalne zachowanie, tak jak sama zabawa piłką, ale jakoś tam poskładała informacje i zaczęła względnie celować w Sisco. Trudno było powiedzieć czy się cieszy, ale skoro się bawiła, to pewnie się jej podobało. Chociaż celowanie niezbyt jej wychodziło. Co innego dopadnięcie ofiary, a co innego wycelowanie czymś obcym, co się toczyło, skręcało i wirowało. Nawet kiedy czasem decydowała się rzucić łapami, to piłka i tak latała wszędzie, tylko nie tam gdzie powinna.