Star Tales - gwiezdne opowieści...

Nagle się lampka zapaliła. Tak, Havesh był idealnym cieniem. Tak dobrym ze James znowu o nim zapomniał. Aż się uśmiechnął, co trochę dodało ciepła do tej smutnej rozmowy.
- No zobacz Leri, młody umysł to nie to co to stare wapno pod czerepem. Jak grzybiarz, co się rozgląda daleko a pod nogami grzyby depcze. Tak, masz racje, mistrz Havesh.
Trochę się rozluźnił. Tory myślowe mu się naprostowały. Zaczął trybic, myśleć, zastanawiać się. Szukać tego światełka w tunelu.
- Do tego seansu nie trzeba zbyt wielkich przygotowań, ale trzeba by zadbać by był w dobrym stanie umysłu, trochę go rozgłaskać, pobawić się z nim. On nas traktuje serdecznie, ale bardziej jako takich dozorców niż rodzinę. Zauważyłem, ze zaczyna się dogadywać z Maciem, ale on akurat bierze udział w sesji jako protokolant, więc ty będziesz potrzebna jako ten port, taki substytut matki

Świadczyło to tez o tym ze mistrz Havesh był dobry w swoim fachu – po prostu nie pchał się w  pamieć.  Sa osoby które choć niewiele mogą, od razu przychodzą na myśl i się taki myśliciel zastanawia jak tu zrobić by ich użyć, a tymczasem obok stoi 100 razy lepsze rozwiązanie.
Kiedy wyjęła przedmiot, sztuczne oczy Jamesa od razu się do tego zaświeciły, czyli – podoba się. Fajne. Oczywicie od razu wyciągnął ręce by to zobaczyć. Wziąć i zobaczyć, a jak wziął to zaczął oglądać niemal jak znawca sztuki, i  niemal śmiał się do siebie.
- Nooo, dobry glina z pana Mavhionica, umie obserwować...

Zdecydowanie budujące – pomyślał James. Fakt, ze są istoty, które po prostu zwyczajnie, będąc całkowicie obcymi – ciepło o nim myślą. Taki symbol ze nie każdy jest zły i podły.
Obejrzał puszkę, podotykał, pouśmiechał się do niej i oddał Leri.
- Wspaniała. Teraz dobrze by było byś zaniosła ją Sisco i zadbała, by miał dobry humor. Mozewsz używać środków bezpośrednich, typu przekupowanie jedzeniem. Chodzi o to, by miał na chwilę sesji jak najwięcej miłości do świata., ja dojdę za jakąś godzinkę z Maciem

Trudna była sytuacja bo trzymali Sisca w miejscu nie do tego przeznaczonym, gdyby wszystko już było rozwiązane, klarowne i bezpieczne dużo łatwiej było by o kontakt z nim, można by było w niektóre miejsca go zabierać. Narazie opiekowali się nim studenci i Mac bo sam James tez nie zawsze mógł i często miał moralniaka z tego powodu.
- W moim gabinecie. Na razie jeszcze nie ucieka z niego, na szczęście i oby go studenci nie nauczyli

Teraz był jeszcze większy problem z Sisciem, odnośnie jego mieszkania o którym James na razie nie myślał ale niebawem zacznie  - nie miał  z  kim mieszkać. On potrzebował opieki, ze zwykłych powodów, takich codziennych – trzeba było go karmić, przeprowadzać konserwacje,w  końcu – otwierać mu drzwi. Kiepskie perspektywy.
- Do zobaczenia – pożegnał się tymczasowo, bo dziś się jeszcze zobaczą. James musiał mieć tylko chwile na odwołanie dzisiejszych spotkań, a potem do nich przyjdzie, jak sciągnie Maca.

Zaproszenia by nie było, sala była zbyt ogromna by słychać było pukanie. Ale ostatecznie T'kul dobrze postąpił, bo wszedł. Tylko pewnie się na niego dziwnie popatrzyli skoro był w dresach po tym bieganiu. Jednak – studentom wszystko wolno. Mógł sobie usiąść. Była to sala na kilkaset słuchaczy i tyle też było, tylko pojedyncze wolne miejsca. Na podwyższeniu w oddali stał barabel, prowadził wykład. W garniturze, pod krawatem. Całkiem elegancki jegomość, w ogóle nie przypominał jedi. Jedynie moc go zdradzała. Tak T'kul mógł poznać który to mistrz James.
Ów na pewno tez poznał T'kula, ale nie przerwał wykładu. Rycerz będzie musiał zaczekać.

Raczej się  dobrze nie przedstawił tutaj, no ale skoro wyglądał na dresa to i zachowywał się na dres, niektórzy mówią ze nie szata zdobi człowieka, ale to nie do końca było prawdą.
Z wykładu pewnie wiele nie pojmie, choć to była behawiorystka, czyli jedna z najbardziej prostych i podstawowych nauk o umyśle i zachowaniu.
Przed dwunastą wykład się skończył. Większość polazła od razu, kilkoro jeszcze oblegało Jamesa. To był ten moment, by podejść.

James zbierał papiery, kiedy T'kul zagadał. Tak, wiedział,z e zagada, bo czego by tu przyszedł,w  dresie do tego. Coś musiało go tu przywiać, inaczej by zaczekał do wieczora aż w enklawie James się pojawi.
Podniósł wzrok i ujrzał pau'ańską twarz. Nie był to widok codzienny, już barabelów widywano częściej niż pau'anów.
- witaj, T'kulu, a zobacz jaka moc jest zapobiegliwa, bo chciałem cię na dziś wieczór wzywać na rozmowę – powiedział ot zwyczajnie, ale to racja była, bo chciał.
- Dobrze, przejdziemy do mojego gabinetu i porozmawiamy – wiele nie dodawał. Po prostu ruszył przez sale, korytarzami, na dól, aż do gabinetu http://www.startales.pun.pl/viewtopic.php?id=45&p=15