Star Tales - gwiezdne opowieści...

Lilka wparowała jak huragan do mieszkania Seco gdy tylko się dowiedziała że wyszedłjuż ze szpitala. Niestety nie mogła go wcześniej odwiedzić, bo dzień wcześniej podczas działań sabotażowych wymierzonych w C"iula została popieszczona prądem, przez co resztę dnia czuła się trochę źle. A następnego trafiła jej się intratna (jak na nią) robota, więc do wieczora ciężko harowała. A potem okazało się, że Gawile wypisano, więc pognała do jego mieszkania i tak oto tutaj wpadła. Jak zwykle ubrana w skórzany strój do lotów na speederze, kask stylizowany na łeb nexu trzymała pod pachą a na jej głowie panował jak zwykle artystyczny nieład - czyli włosy stały we wszystkie strony.
- Ty! Ty!
Wycharczała z progu, ładując się do mieszkania. Wyglądała na wkurzoną. Ale po chwili złagodniała.
- Jak się czujesz ty niemyta pało?
Drzwi zostawiła otwarte, a sądząc po głośnych hałasach dobiegających z korytarza targała za sobą Gderka. Bo kto inny darłby się, że schody to jego śmiertelny wróg i że należy spuścić na nie bomby, by je ostatecznie zgładzić?

Tym razem to wejście smoka było takie trochę udawane. Zazwyczaj tutaj wpadała zła o coś - a to zapomniał o spotkaniu, a to się schlał za bardzo czy coś. A dzisiaj tak... dla tradycji.
- Nie marudź tak na ten szpital
Odpowiedziała wesoło i siadła na łóżku obok niego, by też się zrelaksować.
- No to teraz musisz uważać na to co robisz
Poradziła mu uczynnie. Początkowo chciała mu zdać relację z ataku na C'iula i jego drzwi, ale teraz zrezygnowała. Jakby kaleesh dowiedział się, że kopnął ją prąd, to by chciał się zemścić. A przez to m mógł znowu wylądować w szpitalu. A tego nie chciała, bo by robotę stracił.
- A od lekarza nie mogłeś wziac zaświadczenia? Chorobowego nie masz czy jak?

Prychnęła pogardliwie. Na umowę oczywiście.
- Gówno warta taka umowa. Dlatego nie pracuję w żadnym warsztacie, tylko wyzysk i wyzysk, wolę solo działać
Ale ona to była ona, miała talent do mechaniki, mogła wiec sama zarabiać jakoś. A Seco tyle szczęścia nie miał, aż jej się go żal robiło. Objęła go ramieniem i przytuliła, nie zwracając uwagi na co raz głośniejsze jęki nadciągającego droida.
- Twardy jesteś, do szpitala już nie wrócisz. i mam coś co ci poprawi humor. Zaspawałam twojemu kochanemu sąsiadowi drzwi i napisałam na nich "Tu mieszka C'iul" z dodatkowym rysunkiem wielkiego kutasa. Fajnie, co?

- Ehh... szkoda, że nie mam własnego warsztatu. Zatrudniłabym cię
Mruknęła jeszcze odnośnie rozmowy o pracy. Właściwie to było jej wielkie marzenie - mieć własny mały warsztat mechaniczny, gdzie mogłaby w spokoju pracować. Nie chodziło jej o nic wielkiego, takie małe i skromne przedsiębiorstwo. Potrzebowała na to jednak sporo kasy, a tej nie miała. Ostatnie oszczędności wpakowała w speedera.
Gdy dostała buziaka to się cała rozpromieniła.
- Za cholerę ich nie otworzy, nowe będzie musiał kupić. A ten kutas jest wielki bo on sam jest wielkim kutasem, a własnego ma małego. Hmm... trzeba by to dopisać. Wielki kutas z małym fiutem. I bez jaj!
Zaśmiała się głośno na tą myśl. Jeszcze mu uprzykrzy to życie tutaj. Oj uprzykrzy.

- Niestety, takie palanta ciężko jest się pozbyć, na pewno wyłoni się z tej swojej nory, prędzej czy później. Ale wizja fajna...
\Uśmiechnęła się szeroko i delektowała się tą chwilą spokoju w czasie tego bujania się. Miło było tak posiedzieć sobie razem (nawet jeśli w pokoju panował chlew). I nagle coś się Lilce przypomniało.
- A właśnie, wygrałam romantyczną kolację. To gdzie mnie zabierasz?
Wyszczerzyła zęby w triumfalnym uśmiechu. O to teraz będzie ciekawie. Seco pewnie będzie próbował się od tego wymigać, ale Lilka nie popuści. Chce miły i spokojny wieczór we dwoje. kolacja, świece, elegancki strój (siostrze podpieprzy gdy nie będzie jej w domu) itp.

Jej oczy momentalnie zwęziły się w dwie małe szparki i przestała się bujać. Po chwili wymierzyła mu mocnego kuksańca w bok.
- Ani mi się waż zapraszać mnie do Miśka... bo inaczej i tobie zaspawam drzwi a wcześniej nasypię ci do żarcia środku na przeczyszczenie.
Ta zemsta byłaby jeszcze gorsza niż ta wymierzona T'kulowi. Secoi zmuszony byłby srać we własnym mieszkaniu, a tego nawet taki niechluj jak on by robić nie chciał (przynajmniej taką miała nadzieję Lilka).Po chwili jednak zorientował się, że to żart. Poweselała trochę i znowu dała mu kuksańca, ale tym razem lekkiego.
- Palant...
Mruknęła nieco rozbawiona.
A Gderek... dotarł w końcu do drzwi i wyglądał na zmaltretowanego po walce ze schodami. Nie ma się czemu dziwić, za środek transportu robiło u niego jedno wielkie kółko.
- Znowu po schodach? Pieprz się ty zafajdany troglodyto wywodzący się ze szczurzego kanału, sam rusz twoje dupsko o napisz mu na drzwiach to co chcesz! Nie dam się wyzyskiwać przez arogancką bandę dzieci... AUUU!
Te głośne auu wynikało z tego, że Lilka rzuciła w swojego kochanego droida jakimś leżącym na ziemi butem. Mały robot dostał perfidnie w fotoreceptor i się przewrócił. No i znowu panikował głośno, oczywiście tym swoim podniesionym, nieco piskliwym głosem.
- Może podrzucimy go C'iulowi na kilka godzin> Może oszaleje i wyskoczy przez okno?

Zerknęła na próbującego z trudem powstać droida. Marudził on przy tym straszliwie, słucghać się tego nie dało. A wszystko przez to, że był zazdrosny o speedera, którym ostatnio Lilka się zajmowała. No i chyba też był na niż zły bo odpędziła go od maszyny w chwili eee... "integrowania się", cokolwiek by to nie znaczyło. Wolała nie wnikać dla dobra własnej psychiki.
- No tak, maruda to straszny ale poczciwy droid. Szkoda go męczyć
Uśmiechnęła się na widok patykowatych łap machających do sufitu.
- Podnosimy go czy dalej oglądamy jak się męczy?