Star Tales - gwiezdne opowieści...

Zwykła ulica średnich poziomów, ale trzeba ją przejść, by dostać się na przechodnią. Na szczęście była przyzwoita; chodnik szeroki i w dobrym stanie, oświetlony, w miarę czysty, prawie nie było psich gówien.
Sisco przemierzał tresa prowadząca do domu. Nie była to długa trasa, ale i do najkrótszych tez nie należała. Dla Sisca przy jego normalnym repie – 10 minut.

A on wędrował, dość energicznie, bo ruch sprawiał mu przyjemność. Odzyskiwał formę po operacji dopiero teraz, kiedy seans z mistrzem jedi zatrzymał postępy chorobowe. Sisco się więc polepszał i był coraz bardziej zadowolony. Zamyślony trochę o swoim zakupie – kolorowym pudełeczku z łączką i krówką i kwiatku za 0.99 wobec którego nie miał nadziei, ale przynajmniej da mu godnie odejść. Mama postuka się w głowę a ojcu jak zawsze będzie wszystko obojętne.
Nie był jednak na tyle zamyślony by nie zauważyć nagle przed sobą fioletowej figury  -tak bowiem pomyślał, ze to jakaś figura,sztuczna istota, happening, wystawa, jakaś demonstracja. Zatrzymał się, po prostu z ciekawości, zamiast to po prostu obejść. Zauważył oczy i dłonie. To figura jakiejś istoty w szatach tradycyjnych. Ładne, szkoda tylko ze głowa zakryta.
Przechylił się na bok, by zrobić ładne ujęcie. Wszystko co widział, mogło zostać zdjęciem wklejonym na forum.

Wystraszył się, kiedy się tak nagle ruszyła. Burknął, jakby się zachłysnął, i znieruchomiał, bo to była jego główna reakcja an strach. Nie ucieczka, nie atak – po porostu bezruch. Czasem lekkie odsuniecie się.
Jednak to nie był strach. Po prostu się wystraszył, bo się nie spodziewał. Naturalna reakcja. A później został pogłaskany. To mu się zdało dziwne, bo obcy nie głaszczą go w ten sposób, tak na ulicy, bez słowa. Ale czy ja znał? Nie mógł powiedzieć, ze nie, bo nie widział jej twarzy. Nie wykluczone, ze to czyjś żart.
- przepraszam, znamy się? – zapytał, by mieć jasność.

Musiał się trochę cofnąć, by ją dobrze widzieć, i zrobił to, z nadzieją ,z e nie zostanie to źle odebrane. Mruknął więc by dać sygnał, ze jest cały czas w kontakcie. I choć był częściowo głuchy, to rozpoznał ja po głosie. Dlatego, ze znał ten głos, był do niego przyzwyczajony i rozumiał, co ona mówi. Ci, którzy pracują głosem mają bardzo wyraźna wymowę, to dla Sisca miało znaczenie. Dlatego tez poznał. Po wyglądzie mniej, nie śledził życiorysów gwiazd, oczywiście te, które epatowały eter swoją osobą znał, bo trudno było nie znać, ale takie cichsze – nie. Znał nazwisko i najwalniejsze utwory – oraz te które lubił.
- Jaka róża taki cierń, nie żałuje i psalm o wodach czystych? – Mruknął znowu, podnosząc jedną nogę, by ustawić ja palcem ku chodnikowi i lekko ugiąć kolana. Ukłonił się. Pokazał,ze ją poznał, ale też ze jest trochę onieśmielony. Taka diva to zupełnie co innego niż Trax.
- Nie boi się pani taka samej po ulicy? – zapytał zaaferowanym głosem. Trax wszędzie się woził limuzynami,z  tymi swoimi byczkami. A ona tak sama... na średnim mieście.
I zupełnie na amen zapomniał, że „jest droidem”, zaczął rozmowę jak zwykły nastolatek, wręcz popiskując w oczekiwaniu na odpowiedzi.

- Tak, ze mną jest pani bezpieczna  -zapewnił silny głos cyborga. Był przewidywalny, w końcu to nastolatek. Łatwo było zagrać mu na emocjach, stać się osobą która mu imponowała. Zwłaszcza, że pamiętał Traxa i jego zachowanie. Kasamija to zupełnie co innego. Onieśmielenie mijało, wypierane przez ciekawość i niedowierzanie. Naokoło nich nie było za wielu osób, a oni na chodniku, naprzeciwko siebie. Jak w  filmie!
- ale dlaczego mnie pani zaczepiła? Skąd zna pani moje imię?  -wreszcie – dlaczego nie uważasz mnie za zwykłego droida? Nie miał nigdzie napisane „nie jestem droidem”, choć myślał o tym. Napisały o nim dwie, trzy gazetki, ale to niemożliwe, by Kasamija, taka gwiazda je czytała... zresztą wtedy jeszcze na piedestale mediów rządził Trax.

Wahał się, co było naturalne, i był już o krok do odmowy, bardzo stanowczej – po prostu ucieczki, jednak – pomyślał, ze to może jedyna jego okazja w życiu i nie zmarnuje jej dlatego że się wstydzi, lub nigdy tego nie robił. Większości rzeczy jeszcze nigdy nie robił, gdyby wszyscy tak myśleli to nadal by na palmach banany obierali.
Poszedł z  neimoidianką.