Star Tales - gwiezdne opowieści...

Imię: Adda. Nie sprzeciwia się na wszelkie zdrobnienia: Aduś, Adelka..
Nazwisko: Pewnie jakieś ma, nie pamięta go jednak.
Rasa: Człowiek.
Planeta pochodzenia: Coruscant
Wiek: Osiem lat
Profesja:Z racji tego, ze jest dzieckiem nie wie, nie rozumie.
Przynależność: Jak wyżej



Czarnowłosa mała kobietka, a raczej jej namiastka i to w pełnym tego słowa znaczeniu. Ma dopiero osiem lat. Jest zabiedzona, a co za tym idzie jest chudziutka. Wzrost nie jest imponujący. Powinna być wyższa jako ośmiolatka, jednak ledwie metr, no może ciut ponad metr  wzrostu ma. Patrzy na ten dziwny świat  ciemnymi szarymi  oczami. Po wydarzeniach jakie widziała, te oczy nie są oczami dziecka. Wyraźnie maluje się w nich smutek i niepokój. Nie ma iskier dziecięcej wesołości, próżno się ich doszukiwać. Ubranko jakie ma dawno straciło swoją świetność, choć uważny obserwator dostrzeże, ze kiedyś to dziecię nie należało do byle jakiego środowiska. teraz tylko ślady pochodzenia na sobie nosi. Brud na buzi jest osłoną nie pozwalająca dostrzec przerażenia malującego się na niej.



Jest wystraszoną istotą, a może nie tyle się boi co jest nieufna. Wszędzie dopatruje się oszustwa, co nie jest dziwne. Nie raz została oszukana, bo kto poważnie traktuje dziecko?. Straciła rodzinę cztery lata temu, mama strasznie chorowała przed śmiercią, ojciec zaś zadręczył się, że nie jest w stanie pomoc swej ukochanej żonie. Siedząc przy łóżku chorej małżonki zapomniał o całym świecie. Nie troszczył się o siebie, ani o małą Adelkę. Po śmierci małżonki zatopił się w alkoholu. Porzucił całe normalne życie. Nie jadł, nie pił nic innego jak trunki wyskokowe. Szybko stoczył się i do dziś nie wiadomo żyje jeszcze czy może z butelką w ręku gnije martwy w jakimś rowie. Jako osóbka wielokrotnie oszukana pozwala sobie jedynie na kontakty z istotami wszelakimi w miejscach publicznych i to tylko wtedy kiedy ma coś do sprzedania. Każdy, najmniejszy choćby, gest w jej stronę powoduje panikę, że znowu spać pójdzie z pustym brzuchem, a to takie nieprzyjemne. Stara się panować nad sobą, ale ileż oczekiwać można od dziecka? Jeżeli nie ucieknie w popłochu to krzyczy piskliwie. zdarza się też, ze skuli się w kłębek i odcina od świata, trudno wtedy do niej dotrzeć.
Jej przyjaciółka mala małpka, jest to jedyna istota, która nie wzbudza w Ad strachu, a nawet w obronie małej Oz potrafi wyszczerzyć "groźnie* zęby.



Pierworodne dziecię, kochane, rozpieszczane. Wszystkiego miała pod dostatkiem, ale nie cieszyła się długo dostatkiem pod nos dotykanym jej pod nos. szybko straciła rodziców przez kapryśny los. Teraz błąka się po ulicach i korzysta z tego co znajdzie. Śmietniki to jej rejon, wiele tam znaleźć można. Co cenniejsze przedmioty czyści, kolekcjonuje by potem je sprzedać siadając pod jakaś karczmą lub sklepem. Właściwie każde miejsce jest dla niej dobre by rozłożyć swój mały kramik. Ma jednego, jedynego przyjaciela. Buszując po koszach na śmieci znalazła małpkę. Maleńką opuszczoną i tak samo samotną. Szybko przypadły sobie do gustu. Już ładnych parę tygodni są razem i dzielą los. Biedny, ale nareszcie każda z nich ma kogoś, kogo może kochać i nie musi się bać.

Ostatnio edytowany przez Adda (2013-05-01 19:38:25)